Alle inzendingen over Het oog van de schep

In vredige eeuwigheid introvert afgezonderd verborgen tussen bomen oog in oog met een hert begint leven te stromen.…

oog in oog na zo lange tijd je ogen huilden zonder tranen je lippen spraken zonder woorden ik was bang voor de vraag die ik niet stelde maar je blik antwoordde zonder aarzeling ik vond niet wat ik zocht waarom verdween je in die koude januarinacht…

Op de Eerste Dag dan vieren wij uw stralende geboorte met een oorlog in het Oosten waar de onschuld werd verbrand om een ezel die in woede zich ontstak en nietsvermoedend zich steeds stuk liep op de steen die hij niet vinden kon in zand En met bloed nog aan zijn handen loven wij uw nageboorte op de Tweede Dag gezworen in een doodgeboren…

om oog dan toch de juiste remedie zijn in plaats van jarenlang op een houtje te gaan bijten…

Verwensingen spellen fanatieke oren ongehoord lang verse klemtonen uit betrouwbare bron verspreken zij illusies, vangen tongen bot in oeverlicht Dichtgestucte lucht ontketent opgebouwde waarheden vrijwel onvervoegbaar op slinkse heterdaad verhangt zij vuile was, heulen oren eigen schoonschrift.…

Een wereldwijde spionagezaak: Beijing jat industrie- en staatsgeheimen. Dat achterbakse wekte wrevel bij me: ik zon op een genadeloze wraak. Een week bij de Chinees geïnfiltreerd. Recept voor Foe Yong Hai gekopieerd.…

Ik dacht ook al; ’wat trekt ie rare bekken’, totdat je in de ochtendkranten leest Dat Mladic bij de tandarts is geweest. Ze moesten wel 6 tanden bij hem trekken. Ik hoopte, innig met zijn droevig lot begaan, dat ze het Servisch ‘graag verdoving’, niet verstaan.…

Er blijft alleen deze angst in de aders, dit huis in de rug, dit blind oog-in-oog. ------------------------------------------ Uit: 'De hertog en ik', 1989.…

de bocht waaruit ik vloog behoeft geen betoog ik heb aanvaard letterlijk, oog om oog ik ben het waard, uitstekend uiteindelijk ongerijmd zo komt iedereen aan zijn eind, treurend om de dag die nooit meer komt…

ik zag je lach legde meteen mijn wapens af jij trad mij tegemoet als vriend liet vrede en ontspanning zien niet oog om oog maar in een warm begrijpen werden wij elkaars gelijken je hand bezegelde respect een arm gaf de band van samen naar de toekomst kijken…

zijn gesloten circuit biedt vensters uit één oog draagt de tweede uitzicht en het derde laat zijn voorhoofd spreken alom een droom altijd een gelaat in gesprek met zichzelf en buitenwereld proeft de stof van zijn lippen ontwaakt in pijn…

Geen denken aan: hier is de rechterwang en hier de linker. Je weet hoe het om alles staat hoe of men zich gedraagt - negeer het straal. Wat dwars zit in de keel (een botje, vissengraat) zij alle eer. Wil wat niet rijmt in dit verband en maak het werkelijk nieuw. ----------------------- uit: 'Raster', 2002.…

De politiek staat echter in de stand van ‘t oude oog-om-oog en tand-om-tand.…

Een ezel ben ik en zal ik altijd blijven, maar wat vanmorgen gebeurde zal ik niet gauw vergeten: een heel zachte en lieve man heb ik gedragen naar de stad die hem ontving vol vreugde. Er werd geroepen: “Hosanna, Hij komt in de naam van de Allerhoogste, Hij zal zijn volk bevrijden”. Er werden klederen op de weg uitgespreid en palmen. Zelfs…

Het moest er ooit natuurlijk eens van komen: Bezoekers en bewakers staan te geeuwen, Terwijl dat mens om aandacht staat te schreeuwen, Geen wonder dat ze dus wordt meegenomen. Getuige is de halve Noorse natie: Dat is nog eens een Oslo-confrontatie.…

Schepen liggen er; waarom zo... het lieve water leed het zo. Vele zeilen zijn uitgehangen brede, slepende. Huizengangen stonden; zacht gestreden nu schromelijk, want het was alles luw vervuld; in de heldere streken van de witte hemel geleden wensen te wezen, mijn zinnen dreven er in, in een zachte trek opgeheven.…

schepen glijden op het water voorbij het lijkt net of ze wachten op mij tot ze aan de horizon verdwijnen toch blijven de lichtjes in mijn ogen schijnen ze leiden mij naar een ander land tot ik bij jou ben gestrand…

Veel schepen die de Wadden rondden hebben hier hun graf gevonden wanneer de Noordwester raast en de Noordzee tot een kolkende massa blaast. Als dan de wind weer is geluwd is er de jutter die zijn kar het strand op duwt want wat de zee ooit heeft genomen kan de jutter vaak op het strand bekomen.…

Toen Opa Schot een Playboy had gekocht voor nog een laatste manueel verzetje, toen slikte hij ook gauw zo’n blauw tabletje, verheugd om wat hij daarmee nog vermocht. Helaas, juist toen een prachtpaal was verschenen was ’t blote blaadje uit het zicht verdwenen.…

Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze woedend maakt en de golven breekt en ze schuimend maakt en ze woedend maakt en aan de touwen van de schepen trekt Hoor hoe de wind de zeilen slaat en de golven slaat en ze schuimend maakt en de matrozen op de kade slaat Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze…

mij aan te merken Ik ken de wereld, de mensen met hun kleine zielen hun kleine verstand en kleine beslommeringen Ik begrijp hen, ik zie de schuld en de schaamte waarmee ze zichzelf straffen voor hun leugens om de lijken in hun kast verborgen te houden die ik wel kan raden en fluisterend doorvertel als een gareel, een dwingend oog…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Schepen gaan voorbij aan je voorbij in de stroom Als in een droom nooit bewaarheid in de te korte tijd van leven Soms zijn de schepen geladen met klein geluk en blaast wind het lint op in je haar ik zie het ben gelukkig.…

Als leraar schep ik vreugde in m'n werk: veel oog heb ik voor jong en vrouw'lijk schoon. Angstvallig zorg ik, dat ik dat niet toon, zodat ik mij tot kijken slechts beperk. Nog altijd denk ik aan die mooie Neel, die vroeger hartverwarmend naar me lachte. Genietend heb ik haar in mijn gedachte, wanneer ik met m'n vrouw de sponde deel.…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

Het is nog steeds, oog om oog en tand om tand, onschuldige komen om door zinloze wraak, een land staat opnieuw in brand, is er dan geen wijze die hier een einde aan maakt.…

Heden heeft zich in een pamflettistisch schotschrift rollend uit de Dode Zee op eeuwenoude papyrusfolie in schier onontwarbare Hammurabizuil-achtige inscripties tot mij gewend een warhoofdige dolende kruisridder uit Iberia's tropische oorden zeggende en bewerende dat jonge telgen op de basisschool niet langer mogen geloven…

achteraf bezien moet je leren knipogen voor schone ogen leren knipogen tegen het strooien van zand tegen uitdrogen achteraf bezien voor de weerspiegelingen en herken je mij leren knipogen voor de ernst van de lichtheid onverwacht geluk achteraf bezien het echte knipogen doe je op het land…

en dan is het tijd om te gaan de antwoorden in te pakken op de nooit gestelde vragen die ooit zo belangrijk waren een laatste innerlijke zwaai naar alle uiterlijke gebaren die in de lucht blijven hangen waar ze meewaaien met de wind het regende al veel langer maar droge neerslag valt niet op…

Hij was haar uit het oog verloren, tot het moment, dat zijn oog weer op haar terugviel, zoveel jaren later. Zijn oogappel, zijn liefde vergeten is de tijd, ze zijn weer bij elkaar voor eens en altijd! De liefde trekt, de liefde loutert De liefde koestert en is zout in de pap De liefde wint en overwint in ogen die verliezen.…