Alle inzendingen over In de luwte van de n

Ik droomde dat ik nog een kind in smokum was, herkenbaar Gevallen engel, lucide in een stuk jeugdwerkelijkheid In 't duister tastend, welig tierend van diversiteit Werd liefdesband begeestering of emotional chantage Doctorea zong proud mary in wild ostinato De ballade van orange grove over een boze engel Adagio van vogelverschrikkers…

De grauwe najaarsdag verging in regen en werd, gedreven naar de avond, mat. In 't struikgewas langs het bespoelde pad vielen de droppen bij het nauw bewegen der lucht met zacht geruis van blad op blad. Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

Tattoos in ieder lichaamsdeel gekrast, De dikke kop volledig kaalgeschoren. De piercings in hun neus en in hun oren, Vermeende macho ‘s/jongens van stavast. Met eigen protocol en etiquette: Elk heeft een Solex of een Mobylette.…

Nooit valt dus uit te sluiten en daarom overbodig, vandaar is de N geschrapt en vervangen door ooit.…

in de luwte van de nacht liet jij mij zien dat de windstilte wacht dat zij op een zucht van jouw zijn ontkiemt tot een stormachtig festijn en dat alleen met Valentijn…

In de luwte van de duinen ontwaakt de zilte zee. In het zachte licht brengt ze haar golven naar het strand. Op deze laatste ochtend ben ik thuisgekomen en keer ik niet meer om.…

De storm luwt niet niet meer als de woorden eindelijk wat vleugels in de lucht beschrijven. De rups kent de weg ik volg vandaag trek ik mijn lichthuid aan.…

Het kwaad sluipt dreigend naderbij Spuugt in ' t bloedend hart Ondermijnen serafijnen In de luwte is het feest Voor de zachtmoedige geest.…

ik weet dat de zon licht zal baren helaas nog steeds op de verkeerde aarde hier dwaalt schaduw tussen grijs en zwart voel me verloren zonder enig contrast alleen de maan geeft gelig zicht heeft zich geprofileerd in tweedehands wederkerend schijnen zij luwt de scherpte van dit ondoorzichtig bestaan terwijl ik in het volle licht…

ik heb wind contouren gevraagd van het land waarover hij net heeft geraasd hij dwarrelde wat ergens in de luwte sprak ik met hem af benieuwd naar ontmoeten hij streek neer in een vlaag onverwacht maar ik wist dat hij het was hij bulderde niet vloog nauwelijks op maar was heel bedaard zo dicht bij aard hij omvatte mij liet zijn…

ze is niet echt op zoek naar zichzelf het lijkt alleen maar zo wanneer ze straatlantaarns vervangt door bomen cement ruilt voor kiezel zich een merel op het dak droomt die voor haar fluiten zal enkel hij mag haar doorbreken het zal haar stilte zijn ze doet ermee wat ze wil de merel ook ze zoekt zichzelf niet ze zoekt haar stilte…

je streek neer uit volle oogst krulde op in luwte kleurde nog in herfstgloed een laatste groet de wind heeft je gedragen naar het bladerbed waar jij door witte lagen liefdevol werd toegedekt uit jouw humus zal lente weer ontwaken na het warme winterslapen…

zag je lopen in de wind stevig stappen maar nog sierlijk als een kind haren dansten kregen vleugels werden blond gedragen door de sterke vlagen en in de luwte van je ogen vond ik rust toen ik je kuste op de dijk met liefde binnen handbereik bracht het windje in de rug ons toch niet sneller terug…

ik heb je gekend als vallend blad dansend op wind stralend in licht van de zon kleur om en om je patroonde de grond met schering en inslag ik las rust in lijnen van luwte seizoenen voorbij maar in de top knopte je boom naar betere tijden wil melker 07/07/2010…

je lentebloem groeit in verborgen luwte die de winter laat nog zijn nachten weer te schuwen omdat de koude maan er staat en vorst regeert in het geniep hij bevriest de knoppen die nooit iemand ziet maar ik heb je gevonden op het hoekje waar de vroege vogels fluiten zag de takjes die zij pakten om het komend lentenest te huizen…

Spin die vergelijkenis met een lieveheersbeestje oproept Waar de mens van zijn leefmilieu afsnoept Lentevuurspin, je bent een zeldzaam natuur revenu Kwetsbaar ben je als klein individu Waar sommigen van kleine spinnen trillen Een spin wel kunnen villen Blijf jij ambassadeur van zeldzame heidenatuur En geeft ieder kennershart lentevuur Zo…

Goeie morgen lieve dag fijn dat ik er wezen mag 'k toon dus maar m'n liefste lach voor jou, allernieuwste dag! Dag, dag dag, dag, dag, dag, dag toon jij ook je liefste lach!…

in de luwte een koppeltje ouderen soms valt een woord na de storm de welving van een duin op mijn pad tussen het wier balken op het strand ongeborgen…

als ik je in de windstilte in de luwte zo stil vergeet lijkt het alsof na al die tijd tijd niet was terwijl gevoel beklijft als zij zachtjes roept herinner ik en vergeet…

onstuitbaar draait het vuurrad wentelingen rondom het pentagram der zuilen waar in de navel van de vortex in een loden schrijn de as van het zijn in luwte rust…

kille wind waait over een kale vlakte de luwte lijkt onvindbaar ver alsof de zon door de wereld zakte liefdeswarmte iets van lange her…

De nieuwste tussen –n absurditeit -de spellingsregels moeten weer eens anders– leidt ongetwijfeld bij ons Nederlanders tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Wordt straks wie zondigt tegen onze taal misschien wel uitgezet als illegaal?…

van het ene op het andere moment sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was te midden van al die scherven zoek ik krampachtig naar houvast in dat wat leven heet wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop langzaam weer grip te…

Bladeren worden groen waar bloemen kleuren op takken samenzijn in de luwte van de wind. Het getjilp dat ons vrolijk stemt draagt krachtig bij aan de zonnenstralen van onze lach.…

‘s Nachts als het stil is is de stilte het luidst Spoken in de stilte Stilte in de duisternis deze voorbij Bergen, dalen, pieken , de luwte Daar waar ik ben Met zonder jou is waar ik zijn wil…

Ach, oude vrienden: oude herinneringen -- kunnen hen kwetsen.…

het was gebleven bij de mannen in het gure van het dorp die bij de steiger in de luwte van een huisje staan waar ze soms binnengaan, zo'n mannenhok, zeg maar gewoon het pishokje, niets erop of -aan; en daar direct de doodsrivier vandaan; daar lees je verder nooit eens over, dat de Styx zo stinkt, dat zij dat soms gedaan... en dat het daarom…

Elk aandeel is doordrenkt van onbehagen De bankenbazen zijn verrekt abject Politieke oppeppraatjes? Geen effect De Damrakjongens allen beursgeslagen Wat is het toch een akelige tijd! Ja, imams geven volop narigheid!…

Ik wil de wereld een betere plek maken voor jou Leiderschap is iets natuurlijks voor mij Ik gebruik mijn intelligentie (kennis) en geloof in jou Om het leven aangenamer te maken voor jou Ik wil jouw licht zijn in tijden van duisternis Je steun en toeverlaat als je het moeilijk hebt Je bijstaan en sturen wanneer het nodig is Maar je ook liefhebben…