Alle inzendingen over Jan Terlouw

Jan de juffershond rook aan de hoop van de hoop die een beerput bleek…

Stem je wijzer op die Jan Marijnissen? Hij, der keerlen God, de redder in de nood, de warme bakker van ons daag'lijks brood?? Zo treedt hij naar voren uit de zijnissen. Nou,volgens rechts komt jou dat duur te staan en kom je door Jan heel diep ROOD te staan.…

Gewone man vraagt bleu aan Jan Modaal: ‘Waar liggen eigenlijk die Malediven? Dat oord voor sloebers, (s)linkse progressieven, zoals dat mens van Barth en haar gemaal’ ‘Ver weg in zee,' zegt Jan heel onverdroten. ‘Bestemd voor Wassenaarse zielenpoten.’…

kleine Jan hield zo van Kerstmis daar keek hij lang naar uit van al die mooie dingen achter de etalageruit de geur van chocolade of de kleur van marsepein daar kreeg Jan geen genoeg van daar kon hij zo vervuld van zijn hij wist al van het Kindeke uit Bethlehem hij kon de liedjes zingen met een zachte engelenstem ‘s avonds vroeg hij in zijn…

Sweet lovely Lady Jane: jij huwde Henry 8. Het bracht je veel geween: hij had je in zijn macht. Zijn Queens had hij onthoofd met vorstelijk gemak. Dat werd ook jou beloofd door die royale zak. Zijn plannetje bedierf, daar er een zoon verscheen. Twaalf dagen later stierf jij in het kraambed, Jane…

Jan Slauerhoff had Heleen Hille Ris Lambers als geheim boegbeeld...…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

Mijn lieve zoon dacht ons laatst met een airco te verblijden maar bij de eerste windstoot uit dat krachtig apparaat verdwenen onze boedel en wijzelf bijkans op straat ikzelf wist nog maar net een vrije zweefvlucht te vermijden Wel waren we verrukt om zulk een krachtige propeller al blies ons nieuwe bankstel dan ook hulploos door de ruit maar…

Jan van Gent spoelt aan Maden wroeten in z’n kop Kook hem in soda…

Zie ginds komt Jan-Peter Ik zie hem al staan Zijn knecht staat te lachen Laat Gerrit maar gaan Hoe huppelt daar Boris Dit tweetal achterna Zal hij misschien denken Aan een letter van chocola Maar dit kan hij vergeten Die tijden zijn geweest Dit is de tijd van inkrimpen En van een sinterklaasfeest Dus lieve bejaarden Geduldig en…

Wat zel je in t ind as ain van de twij lampen t nog dut, wat noar dokter as pien mor verschut en wat klok op te hoalen as tied zo al haard genog lopt Blief nog, wat zel ik domt in opklopte koamer allain, leutje maaid van Jan Stain, k wait mor naauw woar of kovviebus staait.…

Toen ik nog genesteld Was in de boezem van De arbeiderspartij Ging alles nog gewoon Zoals het hoorde, Zoals van ouds, Toen wist ik wat Ik aan haar had, En zij aan mij - Nu is alles anders, En als ik mijn Partijgenoten vraag Waarom zij doen Zoals zij doen, Dan is hun antwoord Alleen maar: Daarom - Zo nietszeggend weinig…

Op deze foto lijk ik net Jan met de pet.…

Als je me vraagt Wat ik de wereld Heb achtergelaten Kan ik niet zo Een-twee-drie Iets groots bedenken: Als ik alles wat ik In mijn leven gedaan heb Over mijn schouder Terugkijkend overzie, Zie ik wel veel kleine Vonkjes, oplichtende sterretjes Die alle kleine goede dingen Die ik aan mijn medemens gedaan heb Liefdevol doen…

Verdwaald in de Donkere dwarrels Van dit brein, Kronkels die van Geen ophouden weten - Waarin ik koortsachtig op zoek Ben naar hem die in deze Eiwitkabels schijnt te huizen - Ik zal niet eerder stoppen Met zoeken dan wanneer ik Hem gevonden heb, Ik wil weten Wie hij is, Want ik weet niet Wie ik ben…

Schoot waar het leven In gekoesterd werd, Begin van nieuw leven Zo pril, zo prematuur, Onverwachts is de vorst Er doorheen getrokken Terwijl de lente Al lang begonnen was, Vruchtbare aarde Bevroren terwijl Het zaaigoed al Ontsproten was…

In Nederland, schreef hij, kon hij niet leven Men moet er, te benauwd, zijn lusten reven Hij zwierf als scheepsarts, lust- en rusteloos Naar China, Portugal, de Verre Oost Dat hij een eerlijk zeemansgraf bewaarde In schuim en asch verstrooid over de aarde…

Jan Klaassen en Kwatrijn vier dichterlijke zinnen over liefde en venijn en opnieuw beginnen…

‘Wel’, zei zij, ‘dat’s goed bescheid, ’t huw’lijk is op ’t allerheinste, Jan, ik wil ’t met u bestaan. Reine Liefd’ kan niet vergaan!’ Vijftig builen in twee slagen smeet hem laatst de boze feeks met een wakk’re sleutelreeks. Als hij toen begon te klagen, zei ze: ‘Jan, wat gaat u aan? Reine Liefd’ kan niet vergaan!’…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

Daar kan Amsterdam wel buiten Maar zonder tante Jans mogen ze Amsterdam van mij een tijdje sluiten.…

decemberduister knoppen aan kale takken voorspellen lente © Jan Bontje 2005…

zet je masker maar op en verberg zo je kop zodat niemand kan zien of je jan bent of trien.…

De arme stakker, hij ging te rade bij Jan Des Bouvries Maar eindigde bij Leen Bakker…

Jan is zeker niet dom maar om "taal" te begrijpen moet hij..."cijferen" om zijn letters en woorden in..."krijgen te volgodre"!…

Aangaande het noodlot in leven en werk van Jan Kal Wat wil het uiterst wonderlijk geval?…

- Geen bakker zoals Jan, maar juist een slager.…

"Ik hoef op den duur", Zegt Jan van Dalen Geen cent belasting meer te betalen De ontvanger uit Hengelo schreef mij dit Riek zijn vrouw, ziet de zon weer schijnen Alle blauwe brieven laten wij verdwijnen In de Otto of de kolenkit Want Jan heeft, en dat is een zegen Vandaag zijn laatste aanmaning gekregen Staat duidelijk zwart op wit…

miljarden korrels myriaden druppels zee ondergaan de zon ------------------------------------------ © Jan Bontje 2003…

tóch weer een libel al nadert in de verte kanongebulder -------------------------------------- © Jan Bontje 2002/2003…