30481 resultaten.
Jan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 286 DEN HAAG - Voormalig PvdA- en Leefbaar-politicus Jan Nagel is lijsttrekker voor zijn partij 50Plus in de Eerste Kamer.…
JAN
gedicht
3.0 met 2 stemmen 5.352 Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen,
Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid,
Want ook de bloemen leven snel en open,
En leven heet vergankelijkheid.
Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen.
Ik ken de onschuld van de made, ken de averij.
Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen,
Gods jonge vingeren verwekken mij.
Ik laat u nog…
VOOR EN OVER JAN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 als hij aarzelt om
je mee te nemen
omdat hij vermoedt
deze heeft nog
zoveel om te geven
en het leven je ook
niet los laat
de strijd tussen die beiden
jou te veel pijn doet
en jij voelt dat hun spagaat
ten koste van jou gaat
dat jij dan inziet van
ik verlies mijn diepe warme gloed
en dat jij dan de regie neemt in dezen
dat jij beseft…
Jan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ze vonden het keigoed, een gaaf idee
Om een satirisch filmpje te gaan maken
En Timmermans volledig af te kraken
Toen was het plots gedaan met de SP
Nu vragen ze zich af hoe dat nou kan
Maar ik denk steeds: ‘Hoe zou ‘t zijn met Jan?’…
wonder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 het wonder zit in
het alledaagse
zegt Jan
hij ziet het in
de eenvoud van
de buurjongen die in
al zijn gewoonheid
een buitengewoon
bijzonder man is
Jan gaat in zijn
droom terug
naar de kwekerij
de bron waar zijn
onbeweeglijke vader
met de gieter een broesje
aan de planten geeft
het wonder zit in
het alledaagse
zegt Jan…
Een witte Kerstmis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 741 En alweer geen witte Kerstmis
Toe vrouwtje, wees niet boos
Ik beloof dat het gaat sneeuwen
Want ik heb last van roos
Ik schud mijn hoofd een keer of 2
Prachtig wit is heel de straat
Zodat onze kleine Jan
Een roospop maken gaat
En alweer geen witte Kerstmis
Toe vrouwtje, wees niet boos
Ik beloof dat het gaat sneeuwen
Want ik heb last van…
Ze zeggen ik ben een Johanneskind
poëzie
2.0 met 6 stemmen 962 Ze zeggen ik ben een Johanneskind,
ik arme ik weet er niet van,
toch steek ik de brand in het hout dat het vuur
mij laai, ter eer van Sint Jan.
Gespelen komt aan, en dapper gedaan,
zo moedig als ieder dat kan,
gedanst zij de dans bij het woedende vuur,
de dans ter eer van Sint Jan.…
Zieke vriend
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 3.661 Jeetje Jan, wat doe je nou,
ben je ziek, heb je een kou,
da's snel genoeg weer over,
tenzij 't wat anders is,
in dat geval tover,
ik een lief rijmpje
voor jou in elkaar.
Ik denk namelijk dat je je
veel te druk maakt,
en als dat de reden is,
nou dan zeg ik je Jan,
da's niet mis,
want weet je Jan,
ik wil wat aan je kwijt.…
Simply Red in Rosso!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Simpel rood
laat me niet lachen
Rood-harigen zijn
de complexiteit zelve
maar ook hun creativiteit en
hun zorgzaamheid en betrouwbaarheid
Er valt heel goed met ‘rooien’ te leven
“Never een dull moment"
simpel rood, ik dacht van niet…
JAN ROT WAS WIE IE WAS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 238 Goede Vrijdag
Een mooie dag
Om te gaan
Jan Rot
Hij is ‘hot
Gaat naar God
God is goed
Rot is goed
Het is goed
Het is mooi geweest
Jan was
Wie ie was…
BESTSELLER ANNO 2012
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 353 oplichtster
Ester heeft Jan financieel geheel uitgekleed
Jan zit nu met een zwangere ex-vriendin van
zijn dochter op een zolderkamer.…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 We leven met elkaar hier, in dit landje.
Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig.
Ons eigen eilandje,
omheind en afgebakend, als was het heilig.
Toch kruisen zich onze wegen,
als we onze veiligheid verlaten gaan.
We komen steeds elkaar weer tegen,
als we buiten onze grensjes gaan.
Dan gaan we vergelijken,
argwanend zien we elkaar…
Jan Mulder en zijn vrouwen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 103 Jan Mulder:
“het leven is oneindig, enig he”
Jan Mulder buldert
tracht een vreemde vrouw op tafel te penetreren
zijn vrouw Johanna kijkt toe
levensmoe!…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…