Alle inzendingen over Klaas Dijkhof OR Bijstand

Het parcours was nat het regende lichtjes, ik stierde op een zwarte schim zichtbaar in verloren lichtjes. M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Waarom schiet hij zich niet een kogel door het hoofd als hij dan toch gelooft dat men zo 't einde ziet?…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

ekster al baltsend staart omhoog over het gras zeker geen groentje…

Ik zwoer maar bij zwart want wat wist ik over wit? Een ekster veracht.…

Jij zag me zoals ik niet wou zijn, vloekend, ik leek wel bezeten. Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Een paarse maan vol hemels hels gevoel brengt grijze jaren later kleurenpracht in veren zonder trots, lang ná de nacht van wakend slapen zonder zichtbaar doel. Helaas blijkt uit het laatste nieuwsbericht de maan op 't tweede zicht een noorderlicht. - Jaren na zijn dood krijgt zanger Nick Drake erkenning -…

virtuele min sluit werkelijk aan op een fantastisch contact…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

eenzaam vals zijn hoofd: tijd zonder belang lijdzaam als pijn dooft: 't schreit onder 't behang…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

bedje dipsaus kruidt vleesgeworden apathie psychologenvoer…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

ik heb, alweer, een sjekkie gedraaid en er de brand in gestoken een Friesche kopstoot vergezelt mij classic rock radio, pijlen raken hart een eenzame nacht vangt mij aan laat, en eigenlijk te vroeg druk ik het late journaal met een knop naar de bijstand wil ik alles achter mij laten geen informatie meer alleen nog dat kind, in mijzelf…

Het lied van Marnix van Sint Aldegonde Dient weer een plek te krijgen in de klas, Misschien wel net zoals het vroeger was Toen ik heel vaak de klas werd uitgezonden; Dan moest ik, als ik later na moest blijven, Voor straf ons volkslied tienmaal overschrijven.…

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De Frogertjes, nu al bijna van de buis Hebben volop van de armoe genoten En zijn de voedselbank te hulp geschoten Nu genietend van luxe en weelde thuis De voedselbank is, voor mensen in de bijstand Nu een bank die niet in een crisis is beland ...De Frogers veroorzaken een run op de voedselbank.…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

hij daalt af van de berg maar ook in het klasse- ment, jammer, Lance, ach..…

er was altijd wel iemand die niet paste onder de paraplu in de klas kon je hoofden met natte haren tellen.…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Men gooit er peperdure Campagnes tegenaan Nederlandse Spoorwegen, Gedemoniseerd door vallend blad, Brengen een bladblazer in stelling Buitelende zorgverzekeraars Prijzen om het hardst De reeds bekende basis aan Ter aanvulling van Falend overheidsbeleid Postbus 51 legt uit waarom U bijstand krijgt, ook al Had u recht op meer CDArisch…