Alle inzendingen over Koos van Strien

je hoorde wel maar wilde niet verstaan de eigen cirkels bleven draaien je kon de werkelijkheid niet aan je koos voor stilte maar de razende gedachten zij niet weggegaan je hebt je afgesloten van de wereld om je heen kom terug samen zijn we niet alleen…

ik voel de pijnen van je streven om in jouw wereld weer gewoon te kunnen leven je koos voor vrij na jarenlang beknot te zijn weer zijn die sporen terug te vinden in je dagelijks bevinden pluk de bloem geniet de zon en kijk niet steeds door opvoeding nog om reken af met dagen waarop dezelfde vragen zich meester maken van…

ik weeg uren in vergeten wil ze niet meer weten voel de warmte die er was kende je toen pas je hangt nog om me heen in heldere ogen en die lach hoor nog de woorden die me vragen je liefde altijd mee te dragen je koos voor stilte in het houden van, zweeg in alle lichaamstalen, zelfs tranen konden je niet overhalen op een eigen wereldplek…

Ik liep eens ‘s avonds in het woud en zag tussen het kreupelhout een kabouter staan, -hij was niet groot, zijn muts fel rood- met bruine laarzen aan. Zijn boezeroen in Jadegroen kleurde goed bij 't mos en zijn broek van ruw katoen leek op eikenschors. Hoog boven in het boomgewelf daar zag mijn oog een heuse elf, met vleugels die zich…

Ik ben wat triest en moe, dus ga mijn bed opzoeken want daar ben ik aan toe. ‘k Zag alle hoeken van de dag en van de dag ervoor, en dat smoort mijn levensvreugd – zij ‘t niet tot op het bot - toch veel meer dan behoorlijk. En lig ik dan naast jou dan stel je me gerust en fluistert zachtjes in mijn oor, “morgen gaat ‘t wel beter hoor…

Als hij of zij of wie dan ook het bijltje neer moet gooien en daarna koud en klam verstijfd door de dood wordt ingelijfd hoe lang duurt dan een warm gezicht of een glimlach bij een dicht dat niet was te voltooien? Een maand, een week, een dag misschien, niet eens, je houdt het voor gezien.…

Toen ‘t Glasdams Christelijk Mannenkoor weer een keer een lid verloor werd als gebruikelijk verwacht dat een hymne werd gebracht voor het rouwende gehoor. Ze stonden er in zwart ornaat -Klaas voorop, die sloeg de maat- in strakke rijen opgesteld en zachtjes werd er afgeteld tot de kist bewegen ging. Toen werd er héél zacht ingezet en…

Al sinds een jaar of vier zijn ze bij ons ingetrokken, in de tuin wel te verstaan, we voeren ze er brood in brokken en af en toe een handje graan. Vroeg maart komen ze meestal aan april dan zijn ze weer vertrokken en naar de Grote Poel gegaan waar hun soortgenoten lokken om samen aan de balts te gaan. Vandaag zeilden ze uit de lucht over…

Een zudde wordt gemaakt door riet daar woont van alles in, van karekiet tot waterspin en ook de gors die van het mos haar woning heeft gebouwd. En weet je wie j’ er ook vaak ziet? dat ben ikzef, je mist me niet want met een kluitje in mijn hand zomp ik wat af in ’t drassig land.…

Heerlijk ruikt het in het bos naar kruiden rijk aan geuren, lelies die de kussens kleuren van het dauw gepareld mos. Waar de beekjes helder stromen langs de bloemen die ik ken, is daar waar ik het liefste ben in de schaduw van de bomen. Oeverloos kan ik hier toeven en de smaak van liefde proeven, diep en vol en zorgeloos. En de warmte…

Hij was haast 20 jaar mijn maat, Ik gaf hem voer en water. Zijn kop was mooi en lang zijn staart, Ja, Karel was mijn kater. Karel, in zijn jongens tijd, Ving hij heel vaak een muis. Maar toen hij hier en daar wat sleet, Bleef hij het liefste thuis. Hij lag dan spinnend op mijn schoot, Probeerde me te paaien, Met een tikje van zijn poot…

Als ik zou moeten kiezen tussen het niets en het verdriet, dan koos ik het verdriet.…

Hij koos niks hij wilde mij niet alleen de aandacht warmte en tijd die wilde hij niet kwijt. Zij koos niks zij gaf niks meer maar eiste aandacht warmte en tijd die wilde ze niet kwijt. Ik kies alles maar er is niks niets te krijgen niets meer te geven ik kies alles maar heb alleen veel niks in mijn leven.…

Twee oude vrienden Gedwongen Tot een ander bestaan De één koos voor het leven Zich bevindend In al zijn ware pracht De ander voor een einde Een stille reis Waar niemand op hem wacht Een tegenstelling zo immens groot De één koos voor de liefde De ander voor de dood…

met al zijn handel op zijn rug stond Koos de kramer naast de brug zijn waterblaas te legen de steile oever van de beek was, zo hem pas iets later bleek bemodderd door de regen Koos had zijn plasje net gedaan en wilde weer naar boven gaan maar is toen uitgegleden geholpen door zijn handelsvracht en door de aardse zwaartekracht kwam hij zeer…

Waarom dat ik koos voor de achteruitgang in plaats van voor de vooruitgang! Welke uitgang ik ook koos Zou het verschil niet maken Het kwam er enkel op neer Dat ik buiten zou geraken. Bij het maken van keuzes spelen vaak meerdere belangen het is vaak van belang te weten je niet voor een gat te laten vangen.…

Ze koos voor een leven dat niet al te gemakkelijk bleek te zijn. Zij koos voor een weg, waarin verloop schoof langs haar grote hoop. Maar ze had één droom om na het bevallen verantwoordelijkheid te blijven dragen voor haar dierbaren. Zij bleef aan, ze blijft sterk: maakt van haar keuze werk! Ik houd van je, voor alles wat je doet.…

Alles had ik haar gegeven Mijn grenzeloze liefde mateloos Tot dat zij verkoos te verkassen En voor die andere ingang koos…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

je week glimlachte als ik niet naar je keek je ogen vroegen meer dan ik kon geven schuchter bood je mij je hart de diepte die ik voelde was door kou verstard je wist je leventje compleet koos voor harmonie zwijgen bij problemen beloftes had je serieus te nemen je kwam jezelf tegen koos vrijheid in je leven meer ruimte dan…

ofwel penibel of, zoals Koos zei, jemig, Mozes kriebel!…

haar niet eens maar koos voor vrij…

Deze dwingeland zonder franje koos verdorie steeds verkeerd! Hij koos een duivelse positie: vervolgde geuzen, protestanten middels Bloedraad en Inquisitie; die gast wist kortom van wanten. Fel extremist door zijn geloof en bovendien een ijdeltuit. Voor argumenten was hij doof. Hoera! Men gooide hem eruit.…

Vijf ranke rozen en het bloemstalletje sloot net op de valreep en zij had het toch zo koud daarom koos hij ze vuurrood…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

Ik vind knielen echt iets hebben jezelf, je bestaan even afleggen je te laten gaan in stil zeggen of zwijgen door dat grote unieke iets of denken aan dat ook niet te bevatten niets Ik vind dat knielen dat doel dient de omhelzing met je diepste gevoelens en dat kan je niet vaak genoeg doen…

Versvorm: Ghazel Ik maak met veel genoegen hier gewag van de muziek die ik graag horen mag die licht gesyncopeerd de pan uit swingt u raadt het al, ik heb het over Bach. Zijn fuga’s klinken opgewekt en blij en krullen steeds mijn lippen tot een lach wanneer ik ze ook hoor, ten alle tijd van ’s morgens vroeg tot heel laat op de dag.…

Een jonkvrouw verbleef in Kerkrade Zij was verslaafd aan chocolade Een schoonheid zo mooi Vrindjes van allooi Toch koos zij voor ene Verkade…

Toen ik wat jonger was, was ik vrij goed in sporten. Ik deed het heel graag. Het was competitie, het was een uitdaging hoe ver ik elke keer kon gaan. Naarmate ik oefende en oefende kwam ik natuurlijk verder... zéker bij de balsporten! Ik had gevoel voor de bal. Tennis, voetbal, korfbal, basketbal, slagbal en vooral softbal! Zoals bij…

Zolang geleden is het, dat je koos, niet in dit aardse bestaan te blijven. Zolang geleden, dat ik me neergelegd heb, bij je beslissing een einde te verkiezen, wat niemand zou mogen kiezen.…