Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.634):

Homerun!

Toen ik wat jonger was,
was ik vrij goed in sporten.
Ik deed het heel graag.
Het was competitie, het was een uitdaging
hoe ver ik elke keer kon gaan.

Naarmate ik oefende en oefende
kwam ik natuurlijk verder...
zéker bij de balsporten!
Ik had gevoel voor de bal.
Tennis, voetbal, korfbal, basketbal,
slagbal en vooral softbal!

Zoals bij judo, zoals in heel
mijn wezen kan ik voluit gaan!
Geheel onbaatzuchtig en onverschrokken.
Alles gevend en belevend!
Héérlijk vond ik het om met judo
de tegenstander volledig met een 'Ippon' te vloeren!
De eerste schouderworp was 'mijn specialiteit'.
Ik heb heel wat moeten trainen van en
met mijn toenmalige coach!
De liefde voor de sport bond ons.
Een grote liefde voor sportiviteit,
zou je ook kunnen zeggen.

Ik ben uiteindelijk geëindigd in
het beoefenen van softbal.
Hoe groot was het geluk, wanneer ik,
veelvuldig iedereen binnensloeg
met een homerun!
Met de perfecte slag, kwam ieder
in één ruk thuis...
Hoe trots was ik, hoe blij
de klus weer geklaard te hebben...
De bal ging ver over het veld
en weleens buiten het veld
als ik mijn gewicht er helemaal in gooide.
Hoe groot was de glorie, de victorie!

Nu, in mijn leven
ga ik ieder mensenkind binnenslaan.
Opdat verdriet, pijn en ellende
in de ziel nooit meer bestaan!

De bal wordt toch wel weer opgehaald...
als ik met ieder om me heen
de eindstreep heb behaald.

Rennen jongens! Rennen, kom maar thuis,
ik sla jullie allen binnen! Kom op!