Alle inzendingen over Laan van Meerdervoor

De tijd voedt mijn wonden eerder dan dat hij ze heelt. Helen doet hij alleen de gezonden, de mensen die goed zijn bedeeld. Ben je eenmaal diep geschonden, heeft iemand je opengebroken, zonder dat je wilde vastgebonden en je in het huiverend hart gestoken: dan is elke dag weer een titanenstrijd, een gevecht om dood en leven; niemand die…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

Zilver vleugelend gevlieg zwerft door de graven van de levenden gewaarborgd door schaduw van zenuwslopend gesloop van de gedachtebeelden kronkelend kruipend door donkere hoeken en natte wanden van hersenwormsels die werelden vervormen tot illusie van geflipten…

Schitterend staan de sterren elke nacht weer starend richting aarde keer op keer Met schittering in de ogen staren wij verheerlijkt terug naar de pracht der onbegrip in de geschiedenis terug…

Tussen twee stammen boven aarde zon in zeeverlichte dagdromen twee paar armen vinden nog meer warmte in hangende beweging zij telt de sterren en hij verdwaalt ertussen…

Dit is het stukje aarde Dat ik mijzelf heb toegeëigend En dat ik deel Met alles wat er leeft Waarvan ik weinig zie Maar des te meer kan horen: Gefladder en geklapwiek in de bomen, Gescharrel en geritsel op de grond En stilte vol gekwetter Dat overgaat in kreetjes van paniek Wanneer een kat of een verdwaalde vos Het territorium betreedt.…

ik wil me niet opsluiten niet achter nacht waar schaduw heerst en donker lacht toch wacht ik hier het hoofd gebogen in de luister van de stilte op een verlossend woord geen wind die stem verwacht op de kleine ik die alleen zijn angsten telt niet op de klok die zich verborgen houdt niet op het wezen dat naar muren klauwt onzichtbaar…

De zon weerspiegelt in druppels dauw die langzaam verwaaien tot een hemels blauw een nieuw blad ontwaakt een oude tak slaapt in en zie in het woord weerklinkt een woord weer tot een zin.…

Je wist me steeds te raken soms met een korte zin met zwijgen of met praten soms met het moment daar tussen in. Je liet me altijd in m`n waarde en voelde feilloos aan dat ik niet zou kunnen blijven maar mijn eigen weg moest gaan. Je was altijd mijn veil`ge haven een helder baken aan de kust en op de meest woelige momenten vond ik bij…

De moslims zijn nu weer op vrije voeten Die toen hun telefoon werd afgetapt Op deze vreemde boodschap zijn betrapt: "Marietje heeft wel duizend zomersproeten." Wat uiteraard beschouwd werd als de code Voor een terreuraanslag met duizend doden.…

Er ligt een kater op mijn lever, het is dat men mij een mens noemt, anders was ik toch meer een bever die tot verdrinkingsdood is gedoemd. Elke dag tril ik van het delier, rusteloos malen mijn gedachten maar het interesseert niemand een zier want er valt niks van te verwachten. Mijn zeer hoofd is een pijnfontein van knallende champagnekurken…

Waar de stroom van beelden naar buiten keert dwaal ik in illusies die mijn werkelijkheid ontkennen, en zoek ik de stok die de spiegel breekt waarin mijn ogen de waarheid zien…

Goddank is er een anti-katerpil Die ik steeds na drie glazen in moet nemen, Al stelt mij dit voortdurend voor problemen Als ik dit middel tot mij nemen wil. Want ik moet steeds een nieuw glas wijn bestellen Omdat ik niet meer goed tot drie kan tellen.…

Ik droom een volmaakte vorm een eeuwige reis naar hier waar ik alles zie en schrijf de vrijheid als behang in kleuren om me heen. Ik leef mijn eigen verslag en begin in het midden waar het heden volmaakt mijn woorden beschrijft. In een magische dans van leven en natuur stroomt mijn wereld in het licht van nu.…

Jij hield van mij dat was raar... je was een vrouw geen enkel bezwaar Jij hield van mij heel veel zelfs Ik heb het nooit geweten van een vrouw maar je mag niet vergeten ik ook van jou...…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

Klei schemert door het wit de weg langs Rottum uit De wind giert vlokken in 't gezicht De landarbeider voor om haar te hoeden, tornt en zwijgt totdat zowat na zestig roeden de vrouw opnieuw haar weeën krijgt Ver weg ziet hij wel Warffum gloren, maar in Bethlehem is 't Kind geboren.…

Ze zijn al weg uit water en moeilijk van bewegen verruilen zij hun zwijgen voor angstaanjagend kwaken. Op de begroeide oevers klapwieken zij omdat ze niet hun snavel ongestoord in water kunnen steken. Met tegenzin op vleugels verlaten zij de grond, hun zware lichaam trekt uit zicht het donker in. ----------------------------------…

Ook vorig jaar ben ik weer aangekomen Vanwege ongezonde snoeperij. Dus wil ik nu geen pondje er meer bij, Zo heb ik mij tenminste voorgenomen. Niet dat ik dit jaar minder zal gaan snoepen. Ik ben alleen van plan om meer te poepen.…

Des morgens lang te slapen, Te geeuwen en te gapen, Staat lelijk voor een kind. Die altoos veel moet snappen En zotte taal wil klappen, Ziet zelden zich bemind. Zou ik mijn tijd besteden Aan duizend nietigheden? 'k Heb daar geen voordeel van. Mijn lessen wil ik leren, Mijn meesters zal ik eren, Dan word ik haast een man*. * Meisjes…

Wie vliegen wil, gaat niet altijd aan boord, Want regelmatig cancelt men de vluchten Zodra er maar een aanslag valt te duchten Waarvan men via via heeft gehoord. Helaas dat men geen vluchten op kan schorten Omdat het vliegtuig zomaar neer zal storten.…

Geronnen aarde op de rand van hier en onbereikbaar, alom de einder en in het midden zwoegend zuchtend 't zware paard. Z'n menner verder nog dan onbereikbaar, een andr're wereld in zijn denken. Ogen die voren trekken van verlangen niet kijken, passen in de pas getrokken voren een and're richting gaan, spieren, ingetoomde kracht…

De Kerst is amper weggeëbd, zei Bert Of Feyenoord komt met een wanvertoning: Een witte en een zwarte nieuwe koning Terwijl voor mij de toegang wordt versperd Dat ik nu moet vertrekken lijkt me fout Die dérde koning zorgde toch voor goud?…

Mist, zonder luchten, zonder lach. `n Dag, op voorhand saai. Daarom nu, maak ik graag gewag. Van de buiging van de kraai. `t Was `n geluk, dat ik `t zag. Want, zó, bijzonder fraai. Al duurde `t maar `n oogopslag. De buiging van de kraai. `k Keek z`n kant, per ongeluk. Maar `t gaf m`n dag `n draai. Jawel, `n sierlijk meesterstuk. De buiging…

Nu het nog licht is zou ik graag een ander willen zijn, een haas die zich een hoed opzet en man wordt. Door spiegel wil ik gaan, raadsels van aangezicht tot aangezicht bezien, en weten dat ik niet alleen een haas ben maar in 't licht van deze spiegeling een man met hoed, een ander dan men kent, niet bang voor jagers of voor strikken, mijn…

de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

mag ik u mijn inkt aansmeren hele luxe bovendien het gaat gelukkig nooit uit de kleren en je kunt er de mooiste patronen in zien het spettert, vlekt en druipt waar ze je maar raken kan met als bonus: je verzuipt! ’t vreet papier en kraakt de hersenpan ik gebruik het zelf al jaren mijn verslaving is niet meer te stoppen smeer het dagelijks…

Het veelbesproken lerarentekort Is nu opeens in één klap opgeheven: Als leraar hoef ik nooit meer les te geven, Ik zet gewoon een leerling voor het bord. Straks geeft een voorlijk jongetje van zes Ook aan de allerkleinste kleuters les.…

Het kost natuurlijk minstens tig miljoen, Maar desondanks verkondigt Bush te hopen Dat straks op Mars een yankee rond zal lopen, Al snap ik niet wat iemand daar moet doen. Toen ik de foto's zag, dacht ik meteen: Daar wil ik zelfs voor geld toe nog niet heen.…

ik wacht ze op langzaam kruipen ze langs de muren omhoog slangen als draken die kronkelen en sissen met giftige tong mijn hart bonkt iedere nacht weer weet ik dat ze komen ik tem ze met woorden voer ze een verhaaltje ik vecht met de draak mijn ogen worden zwaar in het ochtendlicht slangen-draken gekooid op de muur ik laat ze…