inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.787):

Tien Morgen

Geronnen aarde
op de rand van
hier en onbereikbaar,
alom de einder
en in het midden
zwoegend zuchtend
't zware paard.

Z'n menner verder nog
dan onbereikbaar,
een andr're wereld
in zijn denken.

Ogen die voren trekken
van verlangen
niet kijken,
passen in de pas
getrokken voren
een and're richting gaan,
spieren, ingetoomde kracht
zacht aanraken willen,
beroeren,
behouden.

Hoeveel voren
tot de avond?
Hoeveel morgen?

Morgen...

Schrijver: Bauke van Halem, 5 januari 2004


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 395

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)