Ode aan de kraai

Mist, zonder luchten, zonder lach.
`n Dag, op voorhand saai.
Daarom nu, maak ik graag gewag.
Van de buiging van de kraai.

`t Was `n geluk, dat ik `t zag.
Want, zó, bijzonder fraai.
Al duurde `t maar `n oogopslag.
De buiging van de kraai.

`k Keek z`n kant, per ongeluk.
Maar `t gaf m`n dag `n draai.
Jawel, `n sierlijk meesterstuk.
De buiging van de kraai.

`k Hield altijd al van meneer de zwart.
Van roek en raaf en gaai.
M`n liedje, ach komt uit m`n hart.
`t Is `n buiging voor de kraai.

Schrijver: Boy van Lamoen
Inzender: Francien van Lamoen, 5 januari 2004

f.v.lamoenhome.nl

Kraai

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 6 stemmen 337