Alle inzendingen over Laatste OR Adres

Ik leef mijn leven met humor en pijn Ik zal als het kan er voor een ander zijn Ik droom in dromen Laat gedachten vrij Ik sterf in mijn dood Maar die “laatste zucht” die blijft alleen van mij!…

Bijl valt Hoofd ziet komen Te traag dit om te weten wat er om in gaat Het schijnt dat je doorgilt en doordenkt Even als je al los bent Omdat het denken een vertraging heeft -------------------------------------------- Uit: de Poeziekrant nr 3, 2004.…

De laatste dingen worden geregeld van hen die er niet meer zijn spulletjes moeten worden uitgezocht maar het enige wat jij voelt is pijn. Je ruikt nog de geur in de kleren en loopt jezelf af te vragen wat zou zij op deze dag gekozen hebben om te dragen ?…

kans alleen om te bewijzen dat het niet te laat is voor de laatste dans…

De laatste reis is begonnen het eeuwig afscheid is daar. Bloemen worden neergelegd als laatste liefdevolle gebaar.…

Maak mij niet wakker Als de dood me beschildert Met verstrooide kleuren In een vertrouwd seizoen Neem me niet mee Als een late roos Nog bloeien wil, Vredig in het herfstgroen Beroof me niet Van mijn stenen schaduw Als bladeren vallen, Verdoofd door de wind Laat me rusten In mijn laatste traan, Die de droeve stilte In leven en in…

Ik bloos bij het ontwaken en hoop dat deze laatste dag zich nog eens mag herhalen.…

Vul mijn handen met je pijn, laat je laatste tranen vallen en spreidt ze over mij. Kies mijn handen om te bewonen, leg ze stil in mijn schoot, laat ze niet meer beven, ontvouwd maar zo beroofd. Groei in mijn handen om te reiken naar gedroomd geluk, word opnieuw geboren onbeschaduwd en beschut.…

Haar laatste wens te willen leven werd niet gehonoreerd. Haar laatste wens te mogen blijven werd niet gehoord. Hun laatste wens haar verder lijden te besparen werd uiteindelijk verhoord en zo stierf zij op de krankzinnige jonge leeftijd van zeventien lentes jong….…

Je wilde mij niet meer zei je en ik zag je koffers staan je had alleen dat laatste zetje nodig voordat je voorgoed zou gaan Zij was zo lief voor je zei je heel anders ook dan ik het leek of je lol had om het te vertellen en ik dacht nog; ach man stik Tja, zei je nog, het is dat laatste zetje toen we samen bovenaan de trap stonden 'k heb…

misschien de laatste kus eerder dan verwacht.…

Wanneer, zoals bij jou de laatste dagen van je leven hier op aarde geteld zijn, je laatste fase is ingegaan, je alleen nog in staat bent te knikken, de kwaliteit achteruit holt, wanneer je leven hier gedaan is, je afscheid nemen moet van al wat je dierbaar is, je alles achter moet laten, weet dan dat weliswaar je taak erop zit…

Je hebt geen grip op deze zaken, je kunt niets doen dan toekijken je had graag honderd willen worden samen maar dat is helaas niet gegund. Je kunt niets anders doen dan denken aan hoe het had kúnnen zijn je had elkaar nog zoveel jaren willen schenken het mocht niet zo zijn. Het is oneerlijk zoveel op je schouders te deponeren, het is…

draag, draag de steen door niemand begrepen toen god zweeg en iedereen wandelde je lichaam begraven en weinig meer meer dan wensen in ogen dichtgeknepen tot later verleid de geur van steeds weer dezelfde dromen is waarheid in niets, niets anders dan dood in gebeitelde slaap ga en wandel tot aan de rand van mijn hartslag…

Zo in elkaar verstrengeld Nemen wij afscheid van elkaar Jij gaat een leven verder Dit zwijgende afscheid voelt zo onwaar Nog een laatste blik Met vele gedachten Mijn laatste gebaar Ik laat jou los Fluister bedankt En zeg heel dankbaar ‘Het ga jou goed mijn vrind, ik heb van je gehouden, en met mijn hart en ziel bemind’…

Reeds is het, of het laatste woord uw lippe gaat verpaarsen. Gij spert uw vingeren, doorgloord van eeuwig licht, als kaarsen. Uw glimlach voert het bijster beeld der eeuw'ge ontvangenisse. Het lam des offers is gekeeld, o gij, zijn blanke nisse.…

waarom zou ik nog naar woorden zoeken in deze kapotte woning mijn letters dragen anonieme gezichten, liefst ver weg analfabete minnaars die uit mijn mond vluchten en het glazen trapportaal vermijden bewegingsloze decoratie, mijn spiegelbeeld waarnaar honden blaffen waarom zou ik nog wind is wind en bomen praten niet…

Ze is aan haar laatste reis begonnen van het aardse naar het eeuwig leven strijdend legt zij het laatste traject af in de tijd die haar nog is gegeven Voor deze reis is geen kaartje nodig haar levensbagage mag ze achter laten er rest nog de tijd van pijn en verdriet en de tijd om met haar familie te praten De hoop die ze nog had is vervlogen…

Als op een vriend gebouwd Toen zijn pijnen niet meer werden bedwongen, heeft hij de dood vertrouwd, en naar zijn gunst gedongen, en in zijn laatste dagen, als op een vriend gebouwd.…

Lieve schat, vanmorgen gaf je me snel een kus en beloofde een avond samen lekkerknus. Ik kookte je lievelingsgerecht en deed mijn mooiste jurk aan. Daarna kreeg ik bericht dat je heen was gegaan in het verkeer. Het was ongeloofelijk, ik wilde alles kapot slaan. Hoe moet ik nou verder zonder jou? Ik stel nog steeds de vraag "waarom…

ze komen op D-day bij elkaar veteranen van de invasie in ‘t dorpshotel bij de graven in gehaat geliefd Normandie al zoveel jaren in z’n stoel op het terras verzonken in herinneringen zit John voor ‘t eerst alleen vroeger was ‘t hotel te klein hij ziet de tijd verstrijken op de grote ‘zonnewijzer’ waar schaduwen van de toren over…

De smerige vlekken deren niemand soms is het wel een beetje kleurloos maar het dikke bruin gespannen touw dat vreemd gedraaid, oerkracht verbergt slijpt de messen voor het avondmaal haar luidruchtig zuchten begeleidt nieuwe adem en breekt stevige vliezen in nachtelijke uren waar terug naar de natuur door flikkerende kaarsen verlicht…

Laatste adem In de laatste fase van het leven, De tijd tikt en tikt maar door, Maar de kaars van leven is nog maar klein Het einde is in zicht, Het laatste vlammetje wordt zwakker En wordt overwonnen door het laatste zuchtje wind.…

Mijn laatste reis is zo begonnen ben alles verloren, heb niks gewonnen mijn laatste reis is nu gestart. mijn liefde voor de medemens kwam recht uit de grond van mijn hart. 'k wou alles voor de medemens geven. ja dat kostte zelfs menigmaal bijna mijn leven. mijn laatste reis is nu bijna voorbij.…

men moet er zich bewust van zijn dat een keer de laatste is dat is logistiek lastig omdat men elke keer alsof moet doen of er het beste van hoopt wat ook niet opschiet…

In gelukzaligheid te dromen in een zetel van gedane arbeid en haar vruchtgebruik, drijvend op de witte wolken stromen en de tranen uit de laatste knipoog van het paradijs.…

Perfect is datgene waarin we ons in de liefde imperfect maken. Als goden straffen, hoeven we niet te vrezen, wij zijn hét gebed. Het lot is geen doel, maar een opdracht anders te kijken naar onszelf. Ervaring is de som die aan de opgetelde fouten blijft kleven. Denken meester te zijn over de wereldgaard…

Gehechte waarde aan onze stappen herinneringen aan het onuitgesproken woord, leg het dove oor te luisteren aan de zeeën van gevleugeldheid, zo leg ik avontuur vast in mijn verhaal,in de tussentijd een laatste sprong te wagen naar de wallenkant, het oeverland van woorden die nu niet kunnen spreken, omdat de bijpassende oren nog niet zijn…

God vergeef mij alle zonden, bad hij op het laatste moment net alsof hij wist, ik denk niet dat ik er straks nog ben. Vergeef me mijn jaloezie, vergeef me mijn ongeduld, vergeef me dat ik geen mensen aan mijn sponde duld.…

Op het hoogtepunt van het dorstgelag, verstijft hij bij menselijk geblaf, peilt het opvangcentrum onder de hemelse straf van de stadse laatste vrijplaats waar hij het licht laat doven , zich geruisloos strekken kan, uurtjes zonder pijn, diepweg gedoken onder z’n waarheid , de gemorste dag mag loven, zonder te hebben geweten.…