Alle inzendingen over Leo Vroman

Met dank aan leo van den b. Toen god de mens geschapen had lachte zij…

voor ons roodborstje is de pot met pindakaas hemel op aarde…

Volgens hoogleraar Leo Kouwenhoven Is er alweer een nieuw deeltje geboren Ze vliegen ons dit jaar maar om de oren Toch denk ik nu...eerst zien en dan geloven Bij voorkeur openbaart zich na een poosje De meetfout...als een duvel uit een doosje…

De Aussies dragen Hiddink nu op handen, Want hij gaat straks met hen naar het WK En Leo Beenhakker deed het hem na, Hij plaatste zich zelfs met een tweetal landen: Hij komt met Trinidad én met Tobago En zo krijgt hij een dubbel groot imago.…

(In Memoriam Leo)…

Lieve Leo, laat jezelf zien in de hemel. Glinster met alles wat je in huis hebt. Ik zal je nooit vergeten lieverd. Rust in vrede schat.…

slechts eenmaal is wat nu bestaat elk ding in zijn vorm besloten en gekust en ingesloten leven wij binnen ons gelaat en niemand die iets meer verstaat dan wat de vogel heeft gefloten of wat aan dromen schijnt ontsproten en mijn hart weet dan geen raad en als gods' adem ons verlaat worden de vaten leeggegoten en zullen zuilen stoten…

dit is de dag de middag tussen januari en februarie een rustpunt een moment ik weet dar er duisterheid kleeft een spanningsveld een krachtmeting dit is de dag de middag weg rustpunt weg dat moment want zonder dat moment geen vreugde geen fijn zijn geen moment van daar geen moment van zijn zal er...…

Een voetpomp, staander, een plastieken buis, een mooie doos, een speeltje, 'k neem 't mee naar huis. Zes euro en dertien cent, 't is een verrassing voor mijn kleine vent. Oh, opa, waarom gaf jij mij zoiets nooit eerder, dat is een echte raketlanceerder. Fonkelende ogen, een dikke zoen, plastieken buis van één miljoen!!…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

Waar ook ter wereld heeft hij zich bewezen. Een boekdeel, elke groef in zijn gelaat. Je hoeft hem niet te vragen hoe het gaat. Dat is van zijn gezicht wel af te lezen. Zelf zou ik er niet echt versteld van staan, als hij de bondscoach werd van Zuid-Soedan.…

In het bijna voorbije jaar is er geen huis zo vaak op Funda bekeken als dat in Blaricum van Paul de Leeuw. Maar één spant de kroon - een kapitale boerderij in Drenthe... __________________________________ De nederige stulp van Paul de Leeuw Staat volgens Funda al zes maand te koop De hoogste bieder dreigde al met sloop Dat ging hem dus niet…

Hora ruit, tempus fugit Alles, ook de tijd raast voort Zijn wij één met onze hartslag Luisterend naar onze wil Dan stoppen wij die objectieve tijd En staat hij stil…

met dank aan Léo Ferré een belegen porseleinen wasbak aan de straat gezet voorzien van nikkelen kranen waardoor geen water meer zal stromen...…

Als ik morgen op het Rembrandtplein sta, sta ik ook in gedachten op de Dam, bij het Homo-monument en natuurlijk in Rotterdam, mijn zo zwaar gebombardeerde geboortestad en als ik daar dan sta denk ik wellicht alleen maar aan: mijn overleden vader Gerrit Jan, dwangarbeider (11/44) in Duitsland en na mei 1945 alleen teruggelopen; 36 jaar mijn…

, zei je en vanuit mijn stille kamer stapte ik dichterbij raakte je armen in een niet te herhalen licht voor de eerste keer geloofde ik in jouw stilte schrijf dit gedicht, zei je morgen wanneer een vogel, spiegelklaar, langs jonge twijgen gaat ------------------- illustratie: beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Leo…

Voor Leo Het leven heeft je ingehaald met grote, snelle passen, nu zit ik eenzaam op de bank en lig jij in je graf. De foto op de kast vertelt dat je toch hebt verloren het leven haalt ons altijd in al sinds we zijn geboren.…

binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg Ik heb mezelf verloren, op een boekenplank Waar ik het Laatste Woord trachtte te vinden Mijn huid is helemaal bevederd, ik ben een Vogel Van Vrede, Vrede is het doel Wat ik wil bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg (C)Thomas (Eva Maria Leo…

Heer Philips, maak nu geen theater ! U vergat grofweg 't harde water ! U betaalt nu poen aan zeven miljoen. Was uw ontkalker niet adequater ?…

Ik rust in de St. Jan-van-Lateranen Bij leven was ik Paus in ’t Vaticaan Ik droeg vernieuwende ideeën aan Ging voor de zwakkere parochianen Gerechtigheid voor alle onderdanen Opdat ze zich door ’t leven konden slaan De vakbonden voor hen pal zouden staan Ik zocht vergeefs contact met Anglicanen Schreef wel een aardig aantal encyclieken…

Ik heb me heel stil afgewend maar niemand heeft door dat ik met zingen gestopt ben Een eenling in het koor Er is niemand die naar me wijst en roept: hij verdomt het waarom doet de dirigent niets schiet op, straks verstomt het Ze zitten in hun nette jasjes en vinden het een mooi gehoor in de pauze doen ze hun plasjes of staan voor de…

een dansende sprinkhaan het paard! trapt de lucht aan scherven dat het glas rinkelt! ratelt voorbij en het zwaard van zijn adem bliksemt! en zijn stem galmt! en zijn hoef graaft de donder op! --------------------------------------------------------------------- uit: 'Portret van een landschap', gedichten 1953-1997.…

Ik werd geboren, enige zoon, kreeg alles wat ik wilde,'k vond het heel gewoon. Heel mijn leven, één vrouw trouw gebleven. Elkaar bemind, kregen één kind. Toen kwam Michiel, het was een hij, enig kleinkind zo dachten wij. Toen kwam 't bericht, en ik dacht, word ik nu van verraad beticht? Daarom mijn vraag, denk met mij mee, hoe deel…

Zwijgzaam stil, het leven had het hem zo geleerd, de handen door de leeftijd ruw en wat verweerd. Van bovenop keek hij naar het kindje, in 't bedje, zijn kleinzoon, zijn eeuwig vriendje. Zijn vinger omklemd door 't handje van die kleine vent, niet te missen voor geen enkele cent. Want door je lijf voel je die gloed, 't is prettig je…

Ik had juist vriendschap gesloten met de wolken, broederschap met de regen gedronken en me verzoend met een leven van herfstige kleur toen als een allang niet meer verwachte gast stralend en majesteitelijk, sierlijk als een oosterse danser, de zon lachend in het strijdperk trad sindsdien beijver ik mij onophoudelijk bossen rozen te kopen…

je hart gaat kaalgespeeld rondzwerven van het verdriet overreden kampmens overhangende familiefoto op kaneelbruine kleerkast met bamboe- boeken scheefgegroeid…

Met een korreltje van dit En een korreltje van dat Brouw ik een liefdesdrankje Ik voer je lekker zat En als jij mij dan vraagt, dat gevoel wat zou dat zijn Je dronk mijn liefdeswijn op valentijn Niet moeilijk om te maken Het komt van binnenin Een flesje om te kraken Met duizend kusjes erin Beginnen met zo'n knaller is altijd een goede…

Een beetje regen, een beetje zon, ik wou dat ik zo tekenen kon. Vol verbazing kijk ik omhoog, 't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…

alle kruinen met mijn oren alle takken met mijn ogen alle bomen met mijn voorhoofd alle stammen met mijn namen alle bladeren met mijn adem alle wortels met mijn haren alle bijlen in mijn handen alle scherp geslepen messen alle schoon-gezaagde planken alle zware houten kisten ------------------------------------------ uit: 'Portret…

De tekens, woorden, die ik zet: voor wie en voor wanneer zijn deze kleine klanken van een verslijtend alfabet? En alle sporen zijn zo klein en blank, die wij hier laten als op een sneeuwend veld het vluchten van een hermelijn.…