Sporen
De tekens, woorden, die ik zet:
voor wie en voor wanneer
zijn deze kleine klanken
van een verslijtend alfabet?
En alle sporen zijn zo klein
en blank, die wij hier laten
als op een sneeuwend veld
het vluchten van een hermelijn.
Inzender: Sel Verhoeven, 30 juni 2007
casema.nlGeplaatst in de categorie: filosofie
vergankelijkheid 2.0 met 5 stemmen 
233
233
Geef je reactie op deze inzending: