77 resultaten.
Zij hoort zijn lokroep wel- maar ziet hem niet....
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 454 in vrije val ontmoette wilde vogel
pijnlijk en frontaal de rotskant van het beest
dat haar meedogenloos verwondde
haar vleugels tot de kern geschonden
een val in neerwaartse spiraal
nog nauwelijks van de schok bekomen
gekreukte vleugels ingeklapt
hoort zij uit nevelige verte spijtig verlangend lied
de zoete lokroep van het beest
het woeste…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 725 Ik verlang naar het land van mijn voorvaders
naar de stille kracht van de natuur
Deze lokroep die klinkt vanuit mijn ziel
maakt leven in het westen zo zuur
Als een slaaf voel ik mij gevangen
Als creool voel ik mij beroofd
Als vrouw voel ik mij verkracht
Als mens voel ik mij verdoofd
Ik ben hongerig naar het onbekende
naar iets wat nooit meer…
In verlegenheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 hoogglans van het licht
als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt
Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren
en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen
van ziltige verlangens en schaapachtige wolken
We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde
in een storm van verlegenheid
waar blosjes de dag kleuren
Wanneer jouw lokroep…
Waterpas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 hoe aandoenlijk is het verlangen
om met handen
spreeuwen te vangen
met een heimwee zoals dat bestaat
louter en alleen
op de hoek van een doordeweekse straat
ik hoor in bekende geluiden een lokroep
van de straat die mij instemmend aankijkt
het is een straat met een brede stoep
die in niets op iets bijzonders lijkt
gewoon bloembakken en hondenpoep…
Een ander paar mouwen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 421 Ben ik met het gewemel verbonden
Ik maak mezelf wijs
Dat daar ruimte en tijd en stof
Een achterhaalde orde zijn
Die je herschikt
Kneedt in een andere vorm
Of gewoon domweg
Met een verlichte zucht verdrijft
Rondom liet ik met mijn zuur verdiende centen
Een moeras aanleggen
Waaruit zo af en toe
Als je het oor scherpt aan de stilte
De lokroep…
Druiven aan de horizon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 Lokroep van late vlinders uit het
aardse heem, op transparante vleugels
van glas , vertellen hun intiemste verhalen
aan de moerassen van de waterplas,
door ervaring moe gestreden door
de doornen van de tijd.…
De avond
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 146 In dit geval is dat als volgt in alle regels toegepast:
r. 1 dagploeg, knokploeg
r. 2 potlood, boekenbal
r. 3 koekeloeren
r. 4 lokroep
r. 5 avondklok
r. 6 dromenland, nachtkus…
De nachten zijn zwoel de dagen heet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 62 Vooral regelmatig na het zoet van weer een zwoele nacht
die als een luide lokroep menige gedachte heeft gebracht.…
GEBED MET EINDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 470 Opwekkingsfestival!
Christelijk jubelen!
Daar kan geen
vogelgelok tegen op
Pinkstervolk houdt nu dus
broedondervindelijk
tijdens de paartijd een
opwekkingsstop…
Lieke
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 716 , zo werd
beslist en de zaak stilzwijgend afgerond
wijdbeens, de handen op de heupen
stonden scherprechters in het zwarte koren
Bertram zakte tot zijn enkels in de grond
zwiepende karwatsen striemden zijn oren
geslagen, bloedsporen slepend door het gewas
jankte hij als een hond, Lieke, Lieke
zijn kop barstte bijkans, gekweld door
haar lokroep…
Een kier in de nacht.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Uit de lokroep van de zon klinkt een
onomkoombare toon, een wijzerplaat
licht op onder de capuchon van tijd, een
schaduwgong die slaat in ieder kwartier.
het verdwijnt, zoals het kwam, het maakt
niet uit hoe ik het leven bewoon.…
Een rol voor elke drol
netgedicht
1.0 met 16 stemmen 109 Die lokroep van een stuk papier waarmee men de bilnaad opschoont.
Vanwaar die spontane volksstrooptocht?
Is het de angst om de hele dag de broek aan de bips te hebben plakken?
Bang dat we met de hand en stromend water in de weer moeten?
Komt er binnenkort een algehele papierverordening?
Krijgen we een diarree uitbraak?…
Bruid
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.123 Voor het altaar trilt jouw hand
In de hoge, holle kerk horen wij de lokroep,
ergens tussen torenspits en tegels
Vermenigvuldig u.
En we rekenden en telden al gretig.
We popelen in een gesluierd bed
Ik duizel harder dan jouw gehijg.…
- Zwevend lijk een adelaar -
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Luid slaat lucht een kreet
vermakelijk de
achterliggende wereldbeschouwing
ontgocheling
de lokroep van....…
Gereanimeerd?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 31 gestolde tranen van
kleinschaligheid, ik nummer
zwervende kiezels een voor
een, even groot en even klein
als levend bewijs, ik de sater
die afdaalt in eigen paradijs,
ook daar kleeft de onrust
in mijn vrede als storm
beide in mij vereend, die
combinatie snakt naar lucht,
hunkering van lijf en brein
terug naar de moederschoot,
een lokroep…
Liefde is een broze Engel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 610 maakt
Wat steels elkaars blikken proeft
- zoete wond der verliefdheid -
nu hartstocht lichaam en ziel verzengt
We lachen tranen van ontroering
en dansen frivool een zwoele nacht
die zich met de dag verstrengelt
Voer me met je mee en laat je gaan
straal zo masculien de liefde op mijn huid
maak van mij jouw Zonnebruid
Maar als mijn lokroep…
woensdag asdag
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.447 gedenk Uw Heer, gedenk Zijn Dood
wikkel het moede lijf in rouw en passend boetekleed
aanvaard de zware tocht naar Huis
dwaal nimmer af, negeer
de lokroep van de bandeloze vrijheid
doch tors opnieuw en zonder ommekeer
Uw daag'lijks Kruis
..en verder trekken zij
het oude leven zeulend naar een nieuw seizoen
de hoeder en de danser
de melkmeid…