Alle inzendingen over Luc van Dam

De Dam is stil de Dam is stiller dan ooit de Dam is doods de Dam is dood de Dam rouwt Dan zie ik een duif: “” een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen, bij mijn oren met zijn mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen””…

Een poepje laten is wat ik wil stiekem, reukloos en heel stil Als een dame, netjes en beleefd zonder dat iemand het door heeft Maar het werd een grote bout stinkend, meurend, echt heel fout Van dame was geen sprake meer Ik was opeens een echte heer...…

Haar sjaal omarmt haar slanke nek beide handen lijden een eigen leven ogen kijken maar ontzien een nieuwe dag terwijl vlokjes sneeuw het zicht verbloemen vlucht gisteren ijzig langs haar gezicht…

zal je mij vinden en me naar het huis der gedichten dragen waar ik de zee kan opsnuiven of waar de bladeren van ieder seizoen duizelen bij het ontwaken van de dag de stilte zal daar volmaakt zijn zodat ik nooit hoef te sterven met sneeuw op wind en als je me vindt wil je me dan nog zien als een bloem verborgen en met rood doorweven…

Ze zet de wereld op zijn kop als ze de kans krijgt Is een dame in de dop, als ze mijn toiletspullen ziet Ze is aanhankelijk, vreselijk lief en zo’n mooi gezichtje Draait iedereen om haar pink, middelvinger en de rest!…

Een botox dame doet denken aan ‘n soepkip opgeschud tot leghen maar het ei blijft uit en dat hebben haan en poelier door…

Schaken dat is op je dametje passen, want als je haar kwijtraakt vergeet het dan maar. Dapper? Zij is eerder onoverwinnelijk, zelfs deze koning kan niets zonder haar.…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

succesvol schreef en de hem typerende melancholische gevoelens met zijn lezers deelde haar dooraderde licht klovende tepelhoven doen de presentie van heftig blauw bloed vermoeden hetgeen mij opwekt tot het eigenmachtig en handtastelijk aanvoeren van bewijzen voor datgene dat vooruitstrevend en overdadig voor handen ligt een aantrekkelijke dame…

Een Parissiene is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand De Maagd Maria’s adem stokt Relieken zijn in teamverband Gered, met ogen roodomrand Het vuur heeft dorst en slokt en slokt Een Parisienne is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand…

“Druppels” aka Luc D'hertefelt…

je had een dam gebouwd je waande je veilig hij verdween - onttroond - van de aardbodem jij bleef achter je dam toen zocht en vond je hem ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde daar sta je - ongekroond - een bosje bloemen bungelt hulpeloos in je koude handen…

het lucht zo op het is geweldig even luidkeels schreeuwen maar dat doet een dame niet aan me hoela krijg de tering pukkels, luizen en een zweer maar dat zegt een dame niet ik heb zo'n putje waar ik alles in mik zand erover, klaar is Kees waar, dat zeg ik lekker niet…

de deftige dame - diep in haar tasje een tasje van Zeeman…

De schone dame had de spiegel ongemerkt omgedraaid en schrok...…

koning in het zwart geschaakt door witte dame geeft zich gewonnen…

Het kleine hondje kijkt om naar de dame die de strakke lijn volgt…

witte draaikontjes wippen de ganse middag van kurhaus tot dam…

PUR-schuim En ik maak er een dikke dame van PUR-schuim…

aldus En de verslaafde belande in de methadonbus De hulpverlening nam het werk echter erg serieus En liet ook de dikke dame geen enkele keus Vanwege haar te veel aan vet Hebben ze de dikke dame op de lijnbus gezet…

Het hek is van de dam niet hier...…

Een harige dame in Halle Placht mijn leven te vergallen Ik hield van haar Maar haatte haar Omdat ze zo uit kon vallen…

Sonja lieve meid deugdzame en vriendelijke dame der gehele gemeenschap Toeverlaat…

Mijn hart gaat uit naar ’t ruime vlakke land Met langs verre horizon de boerderijen Waar langs paden populieren staan in rijen En ruisend riet op d’ oevers langs de waterkant Waar vogels vliegen langs de hoge hemelboog En witte wolken onderbreken ’t azuren blauw Het veld des morgens bedekt met parelend dauw Vanaf het water stijgt reeds vroeg…

dame in het hart van moeder aarde…

Een dame uit Rijnsaterwoude Die daar met een keurslager trouwde Heeft onlangs bekend: Het is heel geen vent Er is me een worst voorgehouden…

"Schat, ik wil je alles schenken", sprak de dame toen frivool En net voordat hij na kon denken, proefde hij de vitriool…

De dame stapt uit de huwelijksboot voor hij op de klippen loopt; vijf mooie huwelijken verdrijven nu haar winter…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal. Courrez, sautez, la vie est un jeu, attrape qui…