358 resultaten.
groot gemis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 verdriet is melancholie
het chronisch besef
van vergankelijkheid
hoe groot de faam
of roem mag zijn
het is de tijd
die krijgt je klein
wat rest is straks
het groot gemis
verpakt in pijn…
de gevoelige snaar...
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 475 (libertango)
stemmig
als de cello
van Yo-Yo Ma
te merken hoe
het gevoel
wordt overrompeld
door wat melancholie
zoal losmaakt...
een brok wegslikken
en weten dat het leven
om je geeft
Lejo van Kuijeren…
autumnal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 423 bijna onopgemerkt sluipt
herfst in mijn gedichten
tussen gevallen bladeren
zoek ik pasklare woorden
om mijn gevoelens te vertolken
met in mijn neus de geur
van vergankelijkheid vang ik
melancholie in tegenlicht…
Trekvogels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 TREKVOGELS
Het zou wel overgaan
melancholie om afscheid
van wat eens zo vertrouwd
dichtbij was en voelbaar
Een hoofd achter een spiegelbeeld
een hand op een schouder
een naakt lichaam ervoor
onbekend en ver weg…
Rust.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Ongerijmde melancholie
door vage nachtgeluiden.
De roep van een nachtegaal
het zacht ruisen van de wind.
Geritsel tussen de struiken
als een rustig zacht gefluister.
Stilte, tot de nacht zijn taak
overdraagt aan de nieuwe dag.…
verlopen tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 148 alles wat voorbijging
en waar je met een gevoel
van warmte aan terug denkt
is louter melancholie
herinnering van lach en traan
en de pijn van dat het niet
altijd zo door kon gaan
de zwart/wit foto van voorheen
met kartelrand is nauwelijks
nog tegen de tijd bestand…
fernweh
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 206 de foto zegt eigenlijk genoeg
het gevoel evenaren van toen
dat gaat mij voorlopig niet lukken
veel is melancholie doch deze pijn
zit zoveel dieper zodat ik er misschien
maar eens een chanson de chagrin
over zou moeten schrijven
Lejo…
Opnieuw poëzie van Jean Pierre Rawie
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 627 En neigt u ook wel naar melancholie?
Dan hoort 'een nieuwe bundel van Rawie'
Bepaald niet tot de sombere berichten
Dus spoed u naar de boekhandel en vraag:
'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag'…
altijd weer die woorden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 297 als de dichter om woorden
verlegen zit is het verdriet nabij
melancholie is de donkere inkt
waarin hij zijn pen doopt
natuurlijk komen er na
worsteling de woorden
maar weinigzeggende woorden
zonder warmte die niet
het ware verhaal vertellen…
natafelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 290 de romantiek van
zo'n formicatafeltje
op drie poten
getekend door de tijd
zorgt het en passant nog
voor een vleugje melancholie
in kringloopwinkels kom je
ze af en toe wel eens tegen
tafeltjes afgedankt door
de één en wellicht nog
geliefd bij de ander…
herfstsonate in melancholie
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 689 bij het waaien van
wolkenbrengende oostenwind
ben ik haast bang om te kijken
hoe het bladerrijk in de intense koude
wordt ontdaan van haar groene sappen
dit is echt doodgaan..
herfst omklemd in zacht geween
o wrede dood, hoe kon je…
het laatste zomerlicht zo verdonkeren
sterven in argeloosheid
sluipend door…
December melancholie
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.255 melancholie
op tafel ligt alles klaar
de kerstkaarten
de postzegels, drie velletjes
mijn balpen
als altijd voel ik me wat verloren
op dit moment
tja ik heb drie adresboekjes
in mijn hand
ik kan me er niet toe zetten
om namen te schrappen
van hen die ik aan de dood verloor
dus zijn er altijd tranen
die weg geslikt moeten worden…
Mijn hand, jouw hand.
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 457 Neem mijn hand maar:
het is slechts
het slappe aftreksel
van een eens zo trots hart
Van een vat vol melancholie,
van zo veel passie
dat mijn huid er van knapte,
openscheurde
Nee,
die tijd
komt niet meer terug
Lag je warme hand
nog maar in mijn nek,
op mijn rug…
herfstpijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 258 alweer is het bijna herfst
bomen laten bladeren als tranen
het verdriet vermomd als melancholie
groeit als een gezwel in de kruinen
een boomchirurg met zorglijke trekken
wikt en weegt doch wanneer hij
zijn zaag tevoorschijn haalt
ben ik weg...…
Zomer
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 9.194 Horen
Spaanse schetsen
Roken
Amerikaanse sigaretten
Hollandse biertjes lessen
Onbenullig kletsen
Verlangen naar langer
Terwijl staren naar sterren
Gevoel van geluk
Melancholie tegelijk
Onderuitgezakt in tuinstoel
De koning te rijk…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 745 in traagheid van gemoed
de diepte
het oog van de melancholie
en nog altijd
het verstilde reiken
naar de schoonheid
van een onbevangen jeugd
een bevrijding pas
aan de horizon van de utopie
maar desondanks
gaande door het leven
in de schaduw
gaande in weerklank
van het voortbestaan
steeds de lente opnieuw…
Slordige notities 23
gedicht
2.0 met 33 stemmen 9.239 Het moet niet mooier gemaakt worden
dan het is, daar komt 't op neer
dat is de taak van de poëzie
die natuurlijk niet moet worden uitgeroeid
maar wel zoveel mogelijk in toom gehouden
net zo als de melancholie
de ironie en de sodomie
daar komt 't op neer
-----------------------
uit: Tirade nr. 200.…
chanson d'antan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 341 de oude zanger heeft
het in een chanson
over vergankelijkheid
die hem is aan te zien
de tand des tijds heeft hem
doorgroefd en getaand
maar zijn stem klinkt
nog als vanouds
het timbre maakt je
warm van binnen
en kent de kunst
van het ontroeren
melancholie ligt op de loer
om je te Aznavouren...…
zoektocht naar...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 tijdens een zoektocht naar warmte
heb ik de tederheid gevonden
nooit gedacht dat ik iets zou vinden
en dan tóch zomaar op een doodgewone
doordeweekse dag ergens in november
terwijl de melancholie van een herfstdag
op de loer ligt heb ik gevonden waar
ik eigenlijk niet naar heb gezocht…
verveloze dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 245 zó kleurloos dikwijls
als ook leemte kan zijn
met melancholie op de loer
en ginds het verdriet
oprukkend als een groots
vijandelijke leger
zó voel ik me soms
op verveloze dagen
als het bladdert
dan verlang ik hevig
naar grondverf aangebracht
met zachte kwast…
grote woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 op het verlaten kiezelstrand
kan je de melancholie plukken
de houten palen op het strand
ontdaan van zonneschermen
nodigen uit tot een slalom
door het naseizoen...
dit relaas teruglezend
zie ik grote woorden
op papier gezet
door een kleine dichter
die zich voor even
te buiten ging…
Soms zie je beren op je pad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Ik voel de melancholie die striemt
het weer, het landschap, deze dingen.
Het wemelt zelfs van de herten hier
mijn jeugdherinneringen praten te luid.
© 19-11-1999…
Rode schoentjes
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.575 Vroeger dansten
rode schoentjes
de hele wereld rond
nu walst een rode rok
de hele kamer door
op de wals der verliefden
niet te stuiten
laat zij zich meevoeren
in melancholie en blijdschap
volledig dronken gedraaid
geeft zij zich over
aan de kracht van de verbeelding…
Het hongert mij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 Ik bijt kinderkopjes,
het sap tussen mijn tanden
vergeelt mijn oogopslag
ze geven geen kik,
langs de stoeprand veeg
ik het speeksel
glad, als gedachten
aan mooie witte winters
waar kou niet deert
de restjes peuter ik
-onordentelijk-
uit mijn melancholie.…
Ach ja
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.849 melancholie zonder muziek.
je doet het op als je de straat oversteekt.
in je hoofd slaat plots het weer om
en dingen schieten in perspectief.
dat wil zeggen, liggen tamelijk roerloos
in de baai van onze tijd.
plezierbootjes
maar dan zonder plezier.
----------------------------------
uit: 'Mijn soort muziek', 2015.…
het is weer zover
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 264 in donkerbruine strofes
stroomt een overvloed
aan melancholie
waarvan de gedichten
straks zullen overlopen
het is weer zover
herfst tergt mijn gemoed
tot schrijnens toe
de eikels hoog in de bomen
zullen spoedig vallen
als verwoestende neerslag…
Mijn poëzieboom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 er hangen gedichten
als fleurige linten
in mijn poëzieboom
zwarte draden zie ik
die droevig zwaaien
in mist van melancholie
tinkelende klanken hoor ik
met lichte humortonen
zij sprankelen zo blij
mijn poëzieboom ontvangt
in stilte wat zich aandient
vanuit geworteld zijn…
Dalida
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 470 rendez-vous
met een droombeeld
in levend wit
ter herinnering
aan een stem
vol melancholie...
een blikvanger in de
achtiende divisie
van begraafplaats Montmartre
als een vorm
van ontkenning
staat zij daar
'herrezen'
uit een zee van bloemen
die tot jaren
na haar dood
nog dagelijks
door bewonderaars
worden bijgezet…
Zwart.
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.744 zwart is de kleur van de nacht
die ons laat verslapen
in zijn duistere macht
zwart is de kleur van de dood
die ons doet verlaten
in het bloedende rood
zwart is de kleur van het niets
de melancholie die je bedwelmt
en onttrekt aan het iets
zwart is de kleur van mijn jas
die mijn geest beschermt
in een stoffelijk harnas…
opnieuw herfst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 het is de vergankelijkheid
die vat krijgt op m'n gemoed
kleuren van de herfst maken
ruim baan voor melancholie
als ik iets weg slik besef ik
dat de tijd van gaan is gekomen
seizoenen komen en gaan
telkens sneller dan voorheen
en wij schikken ons in het lot…