Alle inzendingen over Natuur OR Actualiteit

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

'Waar twee geloven slapen op één kussen neemt Lucifer de plaats in 't midden in' zo luidt hier de alom bekende zin niet meer de actualiteit intussen in welke God men ook gelooft doet er niet toe zoveel dilemma's maken zelfs de duivel moe…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Geen journaal kijken Geen actualiteiten Wat geeft dat een rust Even geen Op1 Geen Jinek of Eenvandaag Nieuwsuur overslaan De nieuwskijker staakt Neemt vakantie van het nieuws Geen discussies meer Ik wil geen debat Ben polarisatie zat Tijd voor groot verlof De deur trek ik dicht Blote voeten in het zand Wind, zon, zee…

Voorwaar, daar is op zich wel niets mis mee ware 't niet dat 't hoegenaamd geen zier te maken heeft met d'actualiteit op onze ronde blauwe planeet Aarde... Komaan, vergast ons straks op een essay Want Gaia is weerloos zonder jouw waarde...…

zij voelde in stenen haar eigen genen uit een eerder bestaan zag landschappen in het terloopse gaan onder vluchten vol kleurrijke luchten in de warmte van thuis was er het ceremonieel groeten in eindeloos ontmoeten waarin samen ervaren waarheen de stroom van de tijd ons toen heeft geleid in tal van talen verstond babel al onze…

weer laat de natuur zijn teugels vieren om de ondraaglijke saaiheid van het leven te versieren de rivieren zijn geknecht hun speels meanderende bochten afgesneden en weer recht gelegd maar een stortvloed zal de vele dijken doen bezwijken water zal zijn overloop weer krijgen hagel gaat de oogsten stenigen terwijl storm bossen rooit en…

een donderwolk breekt kletterend lichten straten benen vluchten weg…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

als rood en weemoedig het daglicht gaat liggen commissies weer zwijgen den haag zich verbergt tirannen in bunkers de weldoener spelen de lente een klaproos op slagvelden legt als kinderen vragen waar vaders naar toe zijn als wie er asiel zoekt geen brood krijgt maar steen dan weet ik van zeeën van nooit en nog verder en dat liefde vluchtte…

Thuis? Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

In een brief bedankte je me voor de wandeling het middaglicht dat ons rijkelijk bescheen er geen genoeg van kon krijgen Of ik nog zing? vraag je me want je houdt van m'n stem Jij kan je woorden -met 't grootste gemak- tot zinnen aaneenrijgen Het is nu dat ik ween want ik ben je adres onderweg verloren.…

De wereld... is vandaag als stilgevallen Geen grote aantallen auto's, geen motorlawaai alleen kinderstemmen die een glijbaan maken winters genoegen de zinnen verzet louter sneeuw dat wil kraken De wereld is vandaag bedekt met vrede Oorlog, strijd en ruzie een dag lang ver van m'n bed.…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…

Land van water rijk aan dijken waarvoor rivier en stroom zelden zullen wijken De hand-en mankracht nu duw-en trekkracht van bulldozer en tientonner 'n zandbult zover.... het oog wil reiken met vereende krachten werken we door strijden tegen hoog water.…

Het wassende water zoekt zich een weg, een uitweg 'r bedding verlaten... De kaden huiveren bij het zien van zoveel spektakel dat zich niet laat weerhouden door paal, hek of heg ze zullen niet baten Het schijnt.... de God Neptunus die het water als 'n hellehond heeft losgelaten.…

er zal heel wat PK voor aangewend Mijn stam aan mootjes mijn takken tot snippers Ja, ik was 'n ouwe vent met het uitzicht op natuur gewend Nu lig ik languit.... op m'n eigen kluit te wachten..... op 'de slachter'.…

Ons land... Dit is ons land de bomen op rij aan de waterkant Niet bang... voor water voor natte voeten 't land aan gezeur De kleur grijs 't meest in ons geheugen We zullen altijd boeten voor regen, regenval 't stijgen van 't waterpeil in waterlopen, slootjes en rivieren de kieren, reten waar westenwind z'n weg…

droog en weerbarstig, met een enkel dier, die tussen dor en dood nog weet te overleven wondre wilskracht, hun natuur. Opgetogen zochten wij naar sporen uit 't verleden met water onder handbereik. Over-levers kwamen op ons pad,-en dat leerde.…

De rivier loopt beide oevers zingen Dat zijn zo van die mijmeringen als ik keer op keer het zondags water overzie vanaf het voetveer alleen zomers heen & weer.…

Paard of Knol dat is de vraag 'k wil geen verwachtingen wekken Goed... ik ben wat traag wat dikker dan m'n soortgenoten Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Neem me niet in de zeik ik ken 't verschil tussen kluiten en kloten Het is de vraag of paarden..... zoveel en zo goed kunnen trekken.…

Vlakken worden lijnen in dit jaargetij Je krijgt meelij met de herfst waarin blad blozen mag Voorbij gaat geen dag dat vlakken lijnen worden.…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

De kleuren trekken weg uit dit jaargetij Herfst van lange duur dit jaar Winterwolken staan op sneeuwen wind jaagt over paden Wij maken sporen in verse sneeuw niet vrij van fantasie zie ik in deze tekening: een rad-van-avontuur.…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…