inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.601):

Winterkoning

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,

ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,

grootste woorden helpen nu niet echt,
want een 17-grams vogeltje betekent niets
vlakbij het meedogenloze, zwarte asfalt,

kaneelbruin is ze, zwarte spikkeltjes,
helder parelen de kraaloogjes, ontroerend,
terwijl mijn Blackberry heftig zoemend trilt,
schiet ik vol, want hoe charmant is ze en
zo kwetsbaar, deze winterkoning,

ik kniel, ik luister, koester de jongste
winterkoning in mijn warme, sterke handen,
tegelijkertijd hoor ik dat schelle, felle
zwartwitte begeren van te veel eksters vlakbij,
zoals felle boze eksters zichzelf altijd
zo gulzig manifesteren. Wat moet ik nu doen?

Ik ben mens, wil dit hoopje veren beschermen,
ik koester en bescherm deze koning. Ben ik gek?

... Natuur ...

Schrijver: Tjoke, 22 juni 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 471

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije hendrikx
Datum:
23 juni 2011
Email:
maryama37hotmail.com
In de ban van de 'king'! Mooi...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)