Keervers
als rood en weemoedig het daglicht gaat liggen
commissies weer zwijgen den haag zich verbergt
tirannen in bunkers de weldoener spelen
de lente een klaproos op slagvelden legt
als kinderen vragen waar vaders naar toe zijn
als wie er asiel zoekt geen brood krijgt maar steen
dan weet ik van zeeën
van nooit en nog verder
en dat liefde vluchtte
per voertuig verdween
er stroomt nog wat water door stille rivieren
er houdt nog één boompje haar blad even vast
de adem van morgen valt wit op de golven
legt zorgzaam een deken op hemelsblauw gras
***
Prijswinnend gedicht wedstrijd Raadselige Roos 2011, Literair Café Venray
Zie ook: http://www.spoelstra.nu
Schrijver: Margreet Spoelstra, 1 februari 2012
Geplaatst in de categorie: natuur