Alle inzendingen over Niebert oudjaar

Woltema omdat zijn Arboretum d'Oertocht, Niebert, ons podium mocht zijn…

De uil die Minzaam naar Beneden kijkt Naar mij Op 't plein In m'n tuin Weerstaat 't Gescheld en geschetter Van anderen - En trotseert Andermans hoon en chagrijn - Net als ik mag Hij er van zichzelf Uiteindelijk wel zijn Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin Niebert…

Edoch toen hij de inhoud had bekeken, bespeurde hij een niet te stuiten drang om toch voortijds een klapper af te steken, want wachten tot oudjaar duurde wat lang. Het lontje bleek te kort, de klap kwam aan . . . Voorgoed zijn hem de lichten uitgegaan .…

En straks komt dan het knallen van oudjaar. De tussenfase kabbelt vredig voort. Dat de commercie nooit die rust verstoort!…

voor mijn toekomst Beste van besten En gezien wil ik zijn Moe van het altijd Buitengesloten en En onopgemerkt zijn Dan in de grauwe November lucht Zo maar een grijze Zeppelin - verdwaald In dit wijde landschap Van mijn jeugd De vervreemding verbeeld Mijn toekomst in ander licht gezet Roswinkel, 6vwo, november 1973 Niebert…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…

Nu de eerste dode weer gevallen is - bij een grimmig feest - Is alles weer gewoon, is Alles weer zoals het hoort, Is de angst voor het nieuwe, Voor het onbekende, al weer geluwd En is het oude jaar Zonder ook maar een zucht Opnieuw begonnen Inspiratie: Oudjaar, Moordrecht…

Zo tussen Kerstmis en Oudjaar dan is het buiten stil. Over de velden ligt een sluier alsof die mij zeggen wil: bedek, vergeet wat is geweest en til gedachten op naar nieuw, toe kijk nog eens, probeer het, vol verwachting, als een kind naar al het nieuwe wat nog komen gaat. -----------------------------------…

Het vreugdevuur met oudjaar was te hoog, De toren die vervaarlijk stond te fikken, Bleek deze week fataal voor mevrouw Krikke, Op beeld sprak zij een trieste epiloog. Nu zoekt Den Haag dus naarstig naar een ander, Maar alsjeblieft, toe, níet die Alexander.…

Dronken meute die Vanaf rijksweg A7 Al malend de onderweg Opgepikte junkfood Wegwerkt en dan als Dank voor het aangenaam In dronkenschap verpozen De omhulsels over een Lengte van meer dan Vijfhonderd meter In de openbare berm Heeft geflikkerd - Alles ligt er, Inclusief afrekenbon En servetten, ze willen Vooral heel Niebert…

Wij moeten blijven hopen, landgenoten, Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen; Dan hopen wij op minstens 1 miljoen Als rendement van onze dure loten. En is het oude jaar daarna voorbij Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…

Een nieuwjaar is aangebroken maar ik zie geen verschil afscheid nemen van het oudjaar was voor mij maar een afscheid nemen van een dag vuurwerk en dergelijke zorgen maar voor ellende het veroorzaakt maar pijn en rotzooi Het enige waar ik dankbaar voor ben is dat mijn dierbaren nog leven en niet voor pijn en rotzooi in mijn hoofd zorgen.....…

Wij moeten blijven hopen, landgenoten, Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen; Dan hopen wij op minstens 1 miljoen Als rendement van onze dure loten. En is het oude jaar daarna voorbij Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…

Zo stekelig ooit Jouw ranken waren, Zo pijnlijk het contact Terwijl ik het overbodige Bij je wegnam, weggenomen Wildgroei die alleen Mijn eigen ik ten goede Kwam waarvan ik geleidelijk Aan vervreemd was, Onthecht van de mens Die ooit ik heette - Ben jij na eeuwen van Onrust een bloeiende oase Van orde en regelmaat Geworden…

De wolken waren nog nooit zo opgewonden Als magere zwarte honden doorploegen zij de nachtrivier. Er staat een sterke stroom van dwarreltijd naar klokkentijd, naar eindtijd. Maar er is nog zoveel adem over dat men van alles afsteekt in dit laatste uur dat naar hoogten reikt, even wacht, uit grote ogen kijkt, zich kroont met vuur. ----…

Het jaar is al oud; uiteenspattende lichten luiden het stervensuur in…

Nog even, slechts heel even dan is je 8 voorbij, verwisseld voor een 9 maar maakt dat mij ook blij? Als een gedwongen afscheid aan ’t einde van de dag, een laatste groet verstopt de tranen in mijn lach. Je tijd kruiste mijn pad je dagen zijn ontmoet, vergeten doe ik je niet meer vaarwel, het ga je goed.…

in wat je zegt het onuitgesprokene nog verborgen het nieuwe jaar voorspel je met een gemak waarmee mijn moeder vroeger boontjes brak lekker makkelijk fluister ik zeg me liever of de dagen die ik achterlaat vrucht zullen dragen…

aan het einde van dit jaar de deur nog dicht, maar aan de drempel likt reeds licht een tochtgat waar de sleutel knarst want er is hoop en nieuwe wind het Kerstkind ligt alweer begraven in de oude doos morgen naakt de tijd, op weg naar verder en de weidsheid van een toekomst op papier mijn huldedronk is droog bevroren op mijn lippentaal…

Wat ik ook zou doen dit jaar, het is niet af, wat ik ook besloot dit jaar, het is een straf, te weten dat alles wat ik naliet dit jaar, in slechts 1 dag gestopt moet worden, want, het jaar is dan wel klaar, maar ik ben dat nog lang niet!…

De laatste dag van het oude jaar, is een gewone dag als alle dagen. Vandaag is alweer een laatste dag. Vandaag gaan we tijd en liefde geven. Eenvoud, uit welgemeende dankbaarheid. Laat ons van elkaar genieten gaan. Alsof we nog maar 1 dag mogen leven.…

laat de schuwe schalen staan verklik de tijd aan Father Christmas hij draagt de weidsheid van een sterrenhemel uit weleer tel de bomen en de dromen, die daar ongeplukt naar buiten komen als het lukt en luid een bel wuif de laatste dag vaarwel…

Het wordt zo gezellig, wel druk maar ach Ik denk Dan kind twee, mam wat doe je met oudjaar? En ik zeg, ik weet het niet maar: Het liefste blijf ik thuis! Kijk maar wat je doet, je bent welkom hoor zegt kind 1 en kind 2 doet driftig mee, kom gezellig hierheen!…

De vorst bedacht een wit tapijt van gras en schilderde met rijp de hoge dennen. Van verre klinkt over de heidevennen een roep die helder kaatst over het glas. Ik kies het pad voorbij het stille bos. Nog even puur…, dán gaat het vuurwerk los.…

't Jaarboek zal straks sluiten met een Goddelijk signatuur 't zal met Zijn wil besluiten 't geschreven laatste uur 't Was voor ons verborgen hoe 't boek beschreven werd 't schreef wel elke morgen voor ons een nieuw complet We zagen water stromen op 't kleine nieuwe leven 't mag altijd bij U komen U hebt het zelf geweven Ook hebt U…

De laatste dag van dit al oude jaar Hoe snel gaan al die dagen toch voorbij Er is ook zelden tijd voor mijmerij Die tijd die nemen we dan nu dus maar We nemen in ons hoofd het jaar weer door En stellen ons weer nieuwe doelen voor…

De scheurkalender op z’n dunst. We ezelen de files in, de winkels uit met mondvoorraad voor tien. De oude kuddegeest drijft ons de laatste avond bij elkaar. Om samen van alles te nemen, te eten, kwinkslagen te kaatsen en oud zeer te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes. De koelkast zoemt van welbehagen. Aan alles komt een begin.…

Kerstballen glinsteren Bibberend, waterkoud, Sluipt hij, schoorvoetend, Als iedereen naar 't Orenverdovende Hemelbestormende Vuurwerk kijkt, weg Als een schim: 't Oude Jaar..…

OUDJAAR 2012 Het helse kabaal Achter ons gelaten Pijlen die zinloos de Hemel hebben bestormd - Als uiteind'lijk al het Nutteloze rumoer verdwenen is, En het ogenblik van de Stilte aangebroken is, Die zo weldadig over ons Gevallen is - stilte, Vallende stilte die zwanger Is van tijd die open staat Voor een ieder die wacht…

het kuddelopen is voorbij de kerstbomen vergeten oudjaar komt naderbij weer centraal vermaak in massaviering van de laatste uren hoelang kan een seconde duren is er nog tijd voor stille overdenking de balans van goed en slecht die onze rust altijd verpest laat alles de revue maar eens passeren en ga volgend jaar de mankementen repareren…