Alle inzendingen over Olieboycot 1973

. ----------------------------------------------------- Uit: 'Tussen nat mos en een begrafenis', 1973.…

. -------------------------------------- uit: 'Het levend monogram', 1973.…

Zonlicht aan mijn venster in 1973, Het was nog vroeg in de ochtend, mama was al beneden. Een hoog geluid van de oude koffiemolen aan de muur deed mij ontwaken. Het clowntjesgordijn keek mij aan... Ik sprong uit mijn laken. Ja! Vandaag is het zo ver! Eindelijk was er dan kermis in de west.....…

mijn huis werd een doos met zwakke muren het was stil daarbinnen in dat huis zonder ramen mijn oren had ik niet nodig nergens noemde jij mijn naam geruisloos verdween ik in een verborgen bestaan op onze onmachtige liefde legde de nacht laf een deken het kleine meisje van Madrid woont in herinneringen op papier alles wat geschreven…

De hond rent binnen, glijdt uit over de vloer, en -- snuffelt aan mijn stoel.…

Ik ken vader goed, hij is blij om mij te zien -- al verbergt hij dat.…

. -------------------------------------- Uit: ' Hopper's Holland, 1973.…

. --------------------------------------------------------- uit: Van de aanvaller geen spoor (Gedichten 1973-1983)…

. ----------------------------- uit: Gedigte 1958-1973…

Ik doe onderzoek met woorden, als mijn opzet -- als mijn landkaarten.…

Ze zijn gewichtig, mannen, nee, geen jongens meer -- in te herkennen.…

Stortregen, de deur openzetten, dan kijken -- we er zwijgend naar.…

Kom eens op bezoek, of blijf je liever wachten -- totdat ik ziek ben?…

Na haar verwijten keren de straatgeluiden -- maar langzaam terug.…

Het is slechts kapot, maar niemand heeft iets gezegd -- dat is het erge.…

. ------------------------------------------------------- uit: 'Hopper's Holland' 1973…

. ------------------------------------------- uit: 'Keuze uit de gedichten', 1973.…

De foto opent mijn herinnering aan de vrijheid van het strand de ruimte waar alles kan waar ik mijn fantasieën opjoeg tot ik ermee wegvloog de hemel in maar er zat altijd een strik om mijn enkel, met een touw dat mij weer omlaagtrok en als ik een aanloop nam en in zee sprong, spoelde ik na een tijd vanzelf terug naar de familie aan…

Staphorst 2 à 3 meter afstand werd er in de geest van De Heer gehouden Maar met honderden was hij toch ruimschoots in hun midden Ze zouden elkander snel ontmoeten, Hij en hen De dood, ziekte, verderf en droefenis naderde De te zingen liederen waren daar op afgestemd Door de nacht van smart en zorgen (gezang 459, liedboek voor de kerken 1973…

Dat tijd illusie is. Dat al wat leeft beweegt, rondom dit ene, heilige moment. Dat al dat leven ritme kent. Dat gevoel ken ik al zo lang, zonder dat ik dat wist of weet. Dat mijn verzet is aangeleerd. Mijn behoefte aan beheersing. Mijn streven naar veiligheid. Dat verleden en toekomst, herinneringen en verlangens zijn, die ons tot egoslaven…

de nerven van dit lijf laten geen sap meer door, de levensstroom stagneert, de wortels in de gortdroge grond tasten wanhopig naar water, maar vinden ze niet meer - geen sloot, geen put, geen wel meer in de buurt, alles is droog, droger dan droog, armen en benen verworden tot dode bomen, zijn helemaal van hout, voorgoed opgedroogd…

Leef! Niet zieltogend zoals al de mensen met droevige ogen maar zoals de hond die in het raam danst Word wakker en kijk Er is zon, er zijn sterren er zijn madeliefjes en het wervelt in je geslacht Laat je wekken door een gedicht Je bloed stroomt Het wordt lente en er ligt brood in de oven Ik zeg niets nieuws Mijn woorden zijn helder…

Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid voor Chili uiteraard, maar ook voor ons. Je bracht troost, solidariteit en blijheid voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons. In het stadion werd je stem gesmoord; lachend sloegen ze juist je handen kapot. Daarna werd je met 30 kogels vermoord, want hun zieke geest was totaal verrot.…

Shows druipen hun slijk van het scherm, tot we vol zijn – en niet meer bruikbaar.…

door het rookgat de witblauwe poolster bespieden in heldere blijdschap de hemelse spijker en stralende navel van zijn heelal gadeslaan als viervoeter zijn tent verlaten om de verre suizing van een vleugelslag oog en oog staan met de witte wolven van een korte dageraad ------------------------------------- Uit: 'De witte sjamaan', 1973…

Waarom dromen er mensen van de hel, een woeste wereld met bladloze bomen, beestachtige mensen, dorstige slachtoffers theaters waar de moorden echt zijn en van leuzen in bloed geschreven? Waarom fantaseren ze zo over een beter leven over een nieuw begin? Waarom dromen er mensen van vrijheid, gelijkheid, broederschap zonder prelaten en…

----------------------------------------------------- 20 september 1973 - 20 september 2003…

je na ruil uit als koning De Toverberg te rijk ter bekroning nu met raamannonce 'kom gauw zoeken in onze geheime kamer op één hoog ruimen wij - de leeswaar staat droog' ---------------------------------------------- toelichting: Eigenaar Beth Johnson: “ Als Ben Jessurun Lobo, die Van Rossum vanaf begin jaren dertig tot aan zijn dood in 1973…

. --------------------------------------------- uit: Mijn Tegenstem gedichten 1966-1973…

In de lente betoveren de populieren met pluizen de stad, onze kleren worden versierd, we zijn op de helft van de vastentijd, het is feest De winterheks trekt door de straten naar haar hoge stoel op de brandstapel, iedereen lacht de harmonie zet in, en wij dansen in de stinkende rook die alle kanten op waait het wordt een jaar als altijd…