Alle inzendingen over Oorlog

Of zijn jeugd nog leeft volgt hij ongemakken op tv het is een telspel dag in dag uit ellende oorlog: bom, dood! toch houden zij het vol niet alleen in slechte tijding om de haverklap een ander god, dat is me wat! deuren slaan, posten kreunen men zegt te vaak oké lebber hier, een lebber daar wat een gein, grote ellende…

Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt, Door oorlog, honger en ellende En er nergens meer een oplossing schijnt.…

Het is niet alleen de oorlog in de spiegel die haar stemming wisselvallig maakt het zijn ook de gedachten die ze heeft over de dood hetgeen ze liever niet wil weten het is de ochtend die de dag aanvaardt de avond die ze doorbrengt met krenten alles tezamen maakt dat ze zichzelf krenkt en niet meer nauwkeurig let op haar centen het is…

Gebukt door vele winden, zwoegde ik mijn trappers lam, mijn fiets en ik, wij zijn geen vrinden, de tocht duurt altijd veel te lang Gegeseld door de regen, waait daar maniakaal, de gierende wind mij tegen tis oorlog op mijn paard van staal.…

Familie, Liefde, bezinning, vergeven Even alles om je heen vergeten Na twee dagen lachen, drinken, eten Vergeet men bijna waar men was gebleven Oh ja.., oorlog, bloedvergieten en haat Want er gaat toch niets boven regelmaat ... Na twee dagen "vrede" gaat alle geweld gewoon weer door helaas...…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

Mijn oma heeft de oorlog meegemaakt als kleuter. De strenge winters. De overstromingen dat de mensen tot hun middel in het water stonden. In onze leefkeuken luisterde ik als kind naar al haar verhalen. zij het met een half oor, want dat was vroeger toen de wereld nog niet meer wist. Intussen waren er computers en satellieten.…

is vandaag als stilgevallen Geen grote aantallen auto's, geen motorlawaai alleen kinderstemmen die een glijbaan maken winters genoegen de zinnen verzet louter sneeuw dat wil kraken De wereld is vandaag bedekt met vrede Oorlog, strijd en ruzie een dag lang ver van m'n bed.…

Het is soms oorlog in mijn hoofd De pijlen en de kogels schieten om mij heen Ik wou dat de pijn wat verdooft Maar het komt zo hard binnen Dat al mijn zinnen tekortkomen Er is geen ruimte voor vrede Want die vechten wil, moet komen Maar tegen jezelf vechten is overgeven aan je gedachtes Laat het maar los zeg ik nu Want wie vechten wilt tegen…

ik heb alles al gezien of tenminste al van gehoord liefde, oorlog of een moord een naakt meisje van achttien wat kan mij nu nog laten blozen van wat krijg ik nog kippenvel een horrorfilm in een oud hotel of een bruidsboeket van wilde rozen een liefdeslied op een rare fluit zou mij misschien nog kunnen boeien of een vrijpartij terwijl we…

Op 4 mei herdenken we de doden en slachtoffers uit de 2e wereldoorlog Om acht uur twee minuten stilte uit respect voor de slachtoffers van de oorlog Ik denk aan wat mijn oma mij vertelde Mijn opa was gevangen genomen en ontsnapt Van Arnhem helemaal naar Utrecht gelopen Toen zag mijn oma hem voor de deur met ingevallen gezicht en zijn tenen kwamen…

gaan zoals altijd gewoon door *natuurlijk vinden we het vreselijk allemaal honger oorlog en alle andere ellende – maar alles gaat gewoon door…

een zegelboekje plakken en kan je niet zomaar sterren uit de hemel pakken Waarom kan je de wolken niet in een kastje leggen en kan je de storm niet leren ‘sorry’ te zeggen Waarom zijn de mensen nooit tevreden en willen ze meer en meer en meer waarom willen ze daarvoor vechten en doen ze dat ook telkens weer Waarom kunnen we de oorlog…

Al zullen al mijn maats mij wel verguizen, Mijn uniform gaat spoorslags van de baan Ik kan niet steeds zo'n aan- of veldslag aan En weiger verder dienst op Hoorn-Enkhuizen Ik ga van blauw naar legergroen, dat scheelt Omdat je daar alleen maar oorlog spéélt -------------------------------------------------------------------- Het treinpersoneel…

Het leven is te kort, om te lang boos te blijven, om alsmaar ruzie te maken, om oorlog te voeren. Het leven is te kort, voor onzin... Het leven kan te lang zijn, als je niet meer wilt, meer kan, meer moet, tegen elke dag opziet als was het een onbeklimbare berg.…

Liefde geproefd in levensjaren zoeken woorden die diepte geven aan oden brengend van liefdesleven een mensen leven van liefde ontdaan versterkt verlangen naar liefde beleven meer dan woorden kunnen verslaan vind maar woorden voor honger en oorlog voor kindsoldaten het zinloos geweld woorden die het leed beschrijven woorden…

De pannen op het dak gaan glimmen; huilen de hele wereld bij elkaar om een oorlog die niemand kan winnen.…

Eens zullen we nog eens wat anders horen dan oorlog, ruzie, honger kou, elkaar het licht in de ogen misgunnen. Echte vrede, we hopen erop, dromen ervan, maar dan, We léven toch op hoop?…

Ik heb het nooit begrepen Waarom men bloemen plukt Om ze dan met liefde te verzorgen En het afsterven te aanschouwen Ik heb het nooit begrepen Kinderen te spenen aan de borst Ze met liefde te verzorgen Om hen de oorlog in te sturen Ik heb het nooit begrepen Waaraan wij het recht ontlenen Het onrecht te profileren Waarom wij zijn, wie…

Alles is verbondenheid: de dokter en zijn patiënten, de oorlog en de vrede, de hemelse muziek en de stilte, de haat en de liefde. Niets kan bestaan alleen op zichzelf; alles is verbondenheid.…

Ik keek in het duister En vergat het licht Ik keek naar de nacht En vergat de dag Ik zag verdriet En vergat de glimlach Ik droeg haat En vergat vriendschap Ik voelde de koude En vergat de warmte Ik zag de dorre vlakte Maar vergat de oase Ik beleefde oorlog Maar vergat de vrede Ik zag de dood En vergat te leven.…

het laatste beschavingsvernis sluit de kist terwijl nieuwe raketten vertrekken richting verderf en dood gedrogeerd en gemanipuleerd door strategen vechten bendes en legers hun strijd om de macht pionnen in het spel van kanonnen weer raast de waanzin van oorlog en verwoesting aan de wereld voorbij en nog even dan gaat het ook tussen jou…

zekerheid efficiënt / en met veel golfslag snelt de beul af op de buit de mens / voert oorlog in extase ten goede of ten kwade van geen belang vrede / verliest niets van haar charme en voor alle duidelijkheid: mensen aanbidden elkaar mensen vermoorden elkaar niets nieuws maar / het beheerst mijn zinnen & maakt me radeloos…

tranen, tranen, levensdans bleke mergtranen liet je na oorlog was je naam die dag of het sterven zonder doden kan natte woorden, inkt vermengd met het gif van roemloze daden kinderen huilen nog wanneer zij boeken openslaan daden, daden, held waar was je toen die dag dat vrede had moeten zegevieren of geboorte zonder leven kan…

zij klommen op daken om bloemen te rapen tien jaren later de straten stil als de lantarens brandden was elke beweging verbannen zo werd het geleerd door de sociale controle achter gordijnen gecontroleerd geschiedenis was toen een verslag van de oorlog in grote lijnen bevrijding kwam pas door studie en kennis van details dood…

Maar prijs nooit voor de avond valt de dag, De oorlog is bij lange niet gewonnen. Amechtig hangt de tram nu in de touwen, Het blijft riskant daar blind op te vertrouwen.…

Een oud man vraagt: Wie won de oorlog, vrienden? Het klinkt misplaatst en wreed. Langs de wegen staren uit magere knapengezichten Dezelfde ogen ons aan. Hunkerend. ------------------------------- uit: 'Roos uit modder', 1958.…

de wereld droomt nog van een tijdperk binnen leven waarin vrede hoogtij viert vandaag niet, vandaag verklaart de werkelijkheid haar oorlog aan de macht haar kracht zit niet in woede want ze lacht haar spiegelbeeld in luid geflonker toe wat ze doet - doet ze graag goed – haar overmoed gespiegeld in de dom van warme dagen wederom…

Oorlogen om wat van wie en delen doen we niet. Blind voor morgen graven we ons eigen graf. Spijt komt altijd te laat en achteraf. Jaren van nu schamen ze zich dood, iedereen keek toe en niemand die er iets om gaf.…

In de schaduw van Jezus' kruis is nog zoveel oorlog en onrust, zoveel ziekte en dood, verdriet en honger. In de schaduw van Jezus' kruis ontkiemt echter hoop en leven, een klein begin van vrede, een nieuwe schepping.…