Alle inzendingen over Pats!

Pats! De cirkel rond. Waar vandaan? Waar naar toe? Eerst vaste grond, liefst met ogen toe.…

heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein gebroken hart Hoe kan je iets missen Als het er niet is Waar zal je iets vinden Tegen pijn verdriet en gemis Ik zie hier nu leegte Kilometers niks dan de natuur Onzichtbaar en spoorloos in beweging Loop ik door het vuur Pat…

leven Raakte ik haar kwijt Gelukkig heb ik deze zinnen Geschreven met de liefde Dat weet ik bovendien Net als zij mijn hart opzij Verdraaide emotie Hoe een wereld er uit kan zien Afschuw zijn omgeving Om mij gegeven Leven lief Gebonden aan rust In het onbekende Vind mezelf terug Zonder vreemde mensen Vervreemd nog altijd Pat…

slaapt, ze rekt en gaapt in trage tred gaat zij van huis sluipt in de nacht is ’s ochtends thuis wrijft langs je been je moet dan mee loopt voor je uit, jij volgt gedwee als ze dan zit en langs je kijkt vang je een glimp die eeuwig lijkt de pure ziel die jij daar ziet die blijft je bij verlaat je niet (paat…

Pat…

ik praat zoveel tegen jou niet schreeuwend van daken maar in die geheime mailtjes met schaamrood op de kaken ik zeg dingen die ik voel en nimmer naar buiten draag eigenlijk ben ik verlegen maar niet naar jou vandaag ik wil je smakkerig kussen gewoon pats-boem recht toe recht aan wat heerlijk zo te mailen en dicht bij jou te staan jij…

Diep in mij zijn er beelden herinneringen van lang geleden waar ik nog wel eens graag aan terug denk Dan zie ik dat kleine meisje die kreeg haar eerste fietsje haar beentjes draaide rond pats boem, ze lag op de grond. Die speelde in de grote tuin vol met bomen en struiken de zandbak en een schommel buren die naar haar zwaaiden.…

Nu ontvreemden ze mijn oude dag, pats-boem! ’t Is alsof ik elke keer mezelf verdoem Heel mijn leven heb ik krom gelegen Goed, gezeur met drukte stond me tegen Onder ons gesproken en gezwegen zo gek zijn wij niet, we geven dwazen roem.…

Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen Zo stijf als de kaak Tijdsnood Terwijl je dat honderd keer zegt in je hoofd Oh, en die jalouzie Als men elkaar ziet Ik kijk in het hart Dwaal er in rond Als een strenge man Met een grote mond Blijf op een afstand Tot ik er onzichtbaar van wordt Pat…

voor Rob Pat het gehavende schelpje destijds opgeraapt op station Hoek van Holland strand bewaar ik nog in de zak van m'n uniform als souvenir van mijn allerlaatste rit van Rotterdan CS naar de Hoek en weerom ik hecht aan rituelen zoals u uit de voorgaande regels kunt opmaken voor mij is een laatste keer wat het ook mag zijn telkens…

Tegenwind waait woeste vlagen dikke spetters spatten uit elkaar miljoenen druppels, vochtig, klaar proberen mij naar zee te dragen Striemkracht wakkert regenslagen gesmolten kristallen, ijzig zwaar ze doorweken vlot, ik, zoutpilaar die niet in staat is, heeft te klagen Het lijkt of ik me expres laat plagen door de kille storm waarin ik…

Als één van de postbodes in Ons mooi Rivierdorp aan de Waal Werk ik reeds geruime tijd Sprekend van diverse jaren 'Postbode, mag ik je helpen'?, is 'n Uitspraak inmiddels gevleugeld Zijn passie en zijn fanatisme Wij bezorgen samen met plezier Vullen dan diverse bussen Bij alle soorten van weer echt fier Na zijn laatste Bus die dag…

voelen geluk Hoop, liefde, alles van het leven, zien we terug Soms, heel soms, maak je zoiets mee Het is ons bewijs, -van leven weltevree Dankbaar, dat er wordt geluisterd, woorden schieten tekort Dus als je luistert, kan het zijn dat je dit hoort Bedankt, omdat je in mijn liefde gelooft De liefde waarop ik zweef als het liever loopt Pat…

dit slordig vuilgeel hoopje veren, zwartgevlekte vlerkjes, kraaloogjes diep glanzend als zwart robijn, het weegt zo'n 25 gram, en het fladdert angstig heen en weer, tegen dubbelglas - pats - dubbelglas, laat veer na veertje vallen, mijn kleine bezoeker blijft nuchter, trotseert paniek en gefladder, hij pakt de witte kussensloop; en besluipt…

ingebracht "geeft u met uw hand maar aan als het teveel wordt" m'n handen blijven rusten ik vouw ze ik wordt verdoofd m'n mond wordt afgeplakt tekeer en inkeer volgen elkaar nu ranzendsnel op "u mag even duimen" troostfoto"s leggen het vast: velverliezende lippen, terugtrekkend tandvlees en vrolijk kickende kiezen 'n Laatste standje, een pats…

Zonnestralen kwamen door Goude mist met blauwe gaten Witte vlaktes boven wilde golven De zon die droogt zijn tranen Dat bedoel ik met zijn wolken Ze hangen boven een centrum Een stad wat ooit een dorp was geweest ,ook zijn kerk is hervormd Een geschiedenis wat leeft Soms voelt het als een krakende brug Vandaag is het Katwijk die me kust Pat…

Ene Wiltvercken sperde min pat ene bare van angst sloegh min hert, aenvanckelijk greep dulheyt mi aen ick ende wildet min swaert snel slaen doch min gebhedet tot ons `s lieven Heer deed mi beseffen al te seer; den dulheyt brenget mi geen goedt doch ook v schept hi geen moedt wil ick den bloedlatinge ontgaen so moedt ick ende voor `t vercken…

Is het wachten op de woede Tot ons verteld wordt dat alles goed komt Dan lijkt het ergens nog op Gelukkig het meeste bang ben ik al voor de zon Pat…

een ruïne is En hoe koud leegte kan zijn Dat het kwetsbare bestaan van ons niet alleen maar lidtekens heeft Een hoop mensen hebben weet van spontaniteit, maar wij bepalen voor negentig procent ons eigen leven volgens mij Maar wij mogen kijken tussen regels door Zo wordt er naar ons geluisterd Zo worden we bekeken En zijn we vrij Pat…

snel intense prikkeling van nerveuze organen teer en terloops geraakt door een kwieke passante je denkt die is op mij je zag haar al vallen zij hangt nu in touwen een nestje te bouwen voor mijn tijd al gevallen blijf jong van geest en lijf het valt niet altijd mee om geturnd de grens te verleggen als exquis gewelfde exemplaren je pats…

De jonkvrouwe van Schouwen kon men niet de deur uit douwen want ze had zich volgevreten als een echte mastodont Ze stond bekend als lekkerbek en had een heuse derrière groot genoeg om op te zitten om er deuren mee te sperren ze vrat dagelijks zich ongans aan paté en aan bonbons die zij er samen met pasteitjes op de étagère vond Ze schranste…

De mens is zijn bef, zijn lus, zijn trens, zijn pat. Zijn gedoe. Gekoord. Gesmokt. Knievrij! voor het ontlopen. Kijk het schepsel scheppen. Handenvol stof stolt zijn roeping. Zijn hoop een mes. Zijn mes zijn vlees. Zo bot dat het mijdt wanneer het snijdt. In alle ernst, groot is zijn formaat. Geweekt, gewit, gepapt zijn pipse daad.…

vertrouwt De journalist kwam rapporteren Kwam niet binnen, voor geen goud Was zijn notitieboek vergeten vond het slijm'rig aangevreten De kaft verwoestend aangeklauwt Ik ben niet bang heb niets te vrezen omdat de afgrijs mij vertrouwd De wijkagent kwam controleren Er was gemeld, er is iets fout Van hels gekrijs schrok de agent Is -Pats…

Pats! Het baden werd verboden, Maar - het kleine kleuterdom Hield zich vast aan oude rechten En ze lachten er wat om. Totdat op een goede middag (Het verhaal is eerlijk waar) Werd de reinling weer een troepje Naakte kleutertjes gewaar. Algemene vlucht der baders uit het paradijslijk bad.…

Ik heb hier wat broodjes, wat kaas en paté, een koude kan jus en ook LSD!' Die Katrijn toch... Vol liefde en vlijtige gloed, maar ook een ondeugende meid als het moet! En Jan dacht: wel ja, wat de hel, geen tijd voor spijt, vooruit met de geit! En aldus geschiedde...…