REDDING

dit slordig vuilgeel hoopje veren,
zwartgevlekte vlerkjes, kraaloogjes
diep glanzend als zwart robijn,
het weegt zo'n 25 gram, en

het fladdert angstig heen en weer,
tegen dubbelglas - pats - dubbelglas,
laat veer na veertje vallen,

mijn kleine bezoeker blijft nuchter,
trotseert paniek en gefladder,
hij pakt de witte kussensloop;
en besluipt soepel en zachtjes
de wit marmeren vensterbank,

een fractie van een seconde,
duurt de actie van dat joch,
zoals iedere rampjournalist
rapporteert aan zijn krant,

zachtjes piepen, het linnen golft,
maar de balkondeur is al open
en het donzige, kleine ding,
vliegt vol jeugdige bravoure
naar de rijke braamstruik

pikt en passant een vliegje mee,
uit het zilveren web, gesponnen
langs de scherpe, doornige takken

REDDING

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 9 stemmen 319