9636 resultaten.
Ik wil klein zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn,
zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein,
in een lucifers doosje willen zitten,
zo klein, zo iel, zo zonder ziekte,
zo zonder dat waardeloze woord,
wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…
lief
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 188 lief hoe vertel jij
mijn pijn in tijd
vertel mij
en verder gaat
dit leven
ooit
lief
ooit
slaap straat aandacht
dacht
denkt
stekt verder
maar lief
angst
niet goed doen
doe je het goed
en snakt richting
adem a a a adem
weg en vergeten
ooit lief
misschien toen
nu later
beter laat
later
woorden tollen rond
zekerheid…
Zo klein en toch:
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.138 Zo klein!…
een tijdstip
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 Zelfs de de letter n
en tweehonderd, vier
meter lang zegt niets
vanaf de zijkant
geen hard
bewijs
toch breekt een hemel
aan wie wij wat schuldig zijn
open
Liggen cassettes
leesbaar
zichtbaar
openbaar
Geen tijdstip
ligt de sfinx
meer onzichtbaar
dan nu
en de piramide
voor het museum
is een u.f.o
maar blijf een kind
van…
Het schepje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 131 En met een hele grote zwaai
Schept hij de hele strook
Het schepje graaft zijn kuiltje
En vindt het nog wel fijn
Maar naast die grote graafmachien
Voelt hij zich wel heel klein…
De dood
gedicht
3.0 met 293 stemmen 75.878 Die norse gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: 'Kom ik gelegen?'
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.
Beloftes worden niet door hem gedaan
en nooit zal hij zijn knekelvoeten vegen.
Hij kent geen smalltalk. Er wordt stuurs gezwegen
tot hij je vraagt om met hem mee…
De wandelaars
gedicht
3.1 met 70 stemmen 20.763 Zit muisstil op het strand. Rust uit, ontspan,
palaver niet. Uit schelpen gluren ogen.
Nog even en ze rennen om je heen, bewogen
op pootjes dansen ze de driekusman.
Het is het heremietkreeftje dat van
zichzelf niets heeft, alleen maar draagvermogen.
Het weke lijf, in 't schelphuis weggebogen,
versjouwt de tweedehandse caravan.
Als Rumphius…
Zwarte Panter
gedicht
4.4 met 48 stemmen 20.573 Zijn neefje is van oudsher onheilsbode
als hij je pad kruist. Maar dit grote kwaad
is zwartfluwelen pech in het kwadraat:
waar hij passeert, valt altijd wel een dode.
Lui ligt hij op een tak, een jachtmethode
waarbij hij zich alleen maar vallen laat.
De dolken in hun schedes, maar paraat
te doden om den vleesbeladen brode.
Hij heeft zijn…
Oude dames
gedicht
3.5 met 69 stemmen 16.971 Ruim voor de bus vertrekt zie ik ze naderen.
Ze lopen zo behoedzaam in de pas.
Hun schoenen passen altijd bij hun tas,
gezonde kousen steunen oude aderen.
Een fleurig sjaaltje siert hun saaie jas,
een beetje lipstick tegen het ontbladeren
en zilverwitte krulletjes omkaderen
't gezicht dat vroeger mooi of lelijk was.
Dit is mijn voorland…
De steenvis
gedicht
3.0 met 66 stemmen 20.617 Een kleine steenvis heeft het nog niet door.
Met brede vinnen als toneelgordijnen
stijgt hij omhoog en daalt, valt stil, encore!
Wie uit zijn rol valt, heeft niet veel te eten
en ziet de toeschouwers gehaast verdwijnen.
O ja, ik ben een steen.…
Bizons
gedicht
3.6 met 56 stemmen 15.562 Ze buffelen bedachtzaam in het rond.
Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen
zodat ze maar tot aan hun middel passen.
Daarachter volgt een strakke blote kont.
De staart gerafeld touw, een kruitvatlont.
Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen.
Je hoort het scheuren van de taaie grassen
en als ze verder lopen beeft de grond.
De stieren…
De dagjesmens
gedicht
3.2 met 22 stemmen 6.578 De aangepasten aan de maatschappij
testen vandaag massaal mijn tolerantie.
Ze doen een dagje tijdens de vakantie,
de dierentuin hoort er natuurlijk ook bij.
Een trainingspak in felle neonkleuren
(geen dier hier evenaart dit kleurvertoon)
waarop New Generation, Yellowstone
en kinderen die rennen, klimmen zeuren.
De dieren zijn door ons hier…
Vroege vogels
gedicht
2.8 met 35 stemmen 25.251 Ik dicht graag 's nachts. Maar nu is het al laat en
ik word te duf voor rijm en metafoor.
Een schrille toon, dan breekt het schallend door:
het zangkoortje van ijdele castraten.
Een merel zingt een melodietje voor,
een tweede bootst het na zonder hiaten
en componeert tot slot zijn eigen maten.
Arpeggio's, trillers: wat een kletsmajoor.…
Restaurant museum voor schone kunsten Brussel
gedicht
2.7 met 20 stemmen 9.244 Men komt er via een hardstenen trapje:
toeristen met een trui los omgeslagen
en heren die een pak met stropdas dragen.
Een vrouw - alleen als ik - nipt van een sapje.
Men lest beschaafd de dorst en vult de magen.
Vier vrouwen nemen babbelend een hapje
van hun salades, lachen om een grapje,
brengen hun dienblad naar de afruimwagen.
Ik wou…
Sneeuwbui
gedicht
3.6 met 29 stemmen 9.235 Het nieuwe jaar begint met zachte vlokken
die zachtjes dalen en onwillig landen.
Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden
aan warme aardkorst, hete huizenblokken.
De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken
en raakt verkild tot in haar ingewanden.
De vlokken winnen door hun massa. Wanden
van groen worden van spikkelwit doortrokken.…
Hollandse eenheidsprijzen maatschappij Amsterdam
gedicht
2.4 met 47 stemmen 1.062 Zo Hollands als de erwtensoep met spek.
Het volk is één, al zitten er scholieren
te sms'en, kletsen met z'n vieren.
Een kind sproeit roze Fristi in mijn nek.
Bejaarden hebben hier hun vaste stek
voor stamppot, boerenkool met worst, papieren
servetjes in hun bord tegen het klieren.
Ook havermout met basterd is in trek.
Het restaurant heet…
De octopus
gedicht
2.5 met 181 stemmen 8.276 Hij bloost om zijn gebrek aan ruggengraat
en maakt zich in zijn nest van stenen klein.
Dan schept hij moed. Met een onhoorbaar schokje
ontplopt hij elke nap en stijgt kordaat
tot boze ballerina in een rokje.…
De otters
gedicht
3.0 met 37 stemmen 11.196 Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol
en hoepelen en tollen door het water.
Wat de een doet, kan de ander acrobater
met maar één oogmerk: louter voor de lol.
Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek,
voelen aan alles met hun drukke handjes,
krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes
en steeds met een verhoogde motoriek.
Een…
Flos Susannae*
gedicht
2.7 met 27 stemmen 7.917 De mooiste vlinder is de orchidee.
En deze vlinder, in de vlucht gevangen,
voorgoed aan blad en stengel opgehangen,
is hagelwit; de vleugels van een fee.
Of beter nog, een witte negligé,
wijd golvend en de rand omzoomd met lange
frivole franje, teken van verlangen
naar wild en nachtelijk plezier voor twee.
Aleen de bijen komen snoepen, overdag…
De wraak van de kogelvis
gedicht
3.7 met 15 stemmen 6.340 Hij schommelt rond en doet zijn ding. Maar wat
dat ding is, heb ik nooit kunnen doorgronden.
Gluurt rond, zijn zwarte goggles voorgebonden,
een Piper Club-piloot op boevenpad.
Hij is mijn alter ego in het nat.
Zijn vinnen minuscuul, zijn lijf te rond en
nog giftig ook. Zo blijft hij onverslonden.
Geen vis die zich ooit aan hem overat.
Maar…
De wetenschapper
gedicht
2.7 met 30 stemmen 8.863 Wat drijft de onderzoeker meer dan eer?
Nieuwsgierigheid, het houvast van het weten
wat denkt een vis, hoe zwermen de planeten
Hij dwaalt, verdwaalt en vindt en zoekt naar meer.
Meten is weten. Wie verzon die leer?
Hij meet en meet en raakt nooit uitgemeten.
De meetlat breekt, door houtworm aangevreten,
de bliksem slaat zijn weerballonnen…
De poetsvis
gedicht
3.2 met 9 stemmen 4.732 Een natte vlam, een vonk, geel-blauw gekleurd:
De vis met tomeloze schoonmaakdwang.
Alles moet schoon. Het is er een gedrang
van grote vissen wachtend op hun beurt.
Zelfs voor een haai of rog is hij niet bang.
Hij is dompteur en zwemt hun bek in, speurt
naar etensresten, al wat hen besmeurt.
In trance keert het beest hem de andere wang…
Picknick met bavianen
gedicht
2.0 met 23 stemmen 6.836 Dit is hun picknickplek. Wij zijn met velen
maar zij met meer. Onze chauffeur, de kok en
de reisleidster zwaaien verwoed met stokken.
Allengs stokt elke hap in onze kelen.
Een baviaan belaagt me onverschrokken,
maar ik wil toch mijn brood niet met hem delen.
Dat wil hij ook niet; liever alles stelen.
De evolutie wordt opnieuw voltrokken…
Kantjil
gedicht
3.3 met 9 stemmen 5.438 Eens kijken of een hert nog kleiner kan,
ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht.
Saté-prikkers als poten, hazenvacht,
vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan.
De kantjil uit de Oost: made in Taiwan.
Het brekebeentje leeft slechts in de nacht.
Alles is groter, alles is verdacht.
Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan.
Hij heeft dan…
Verliefde olifanten
gedicht
4.2 met 5 stemmen 5.696 Een hels lawaai bespringt me dominant:
Een kettingzaag op volle sterkte loeiend.
Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend.
Het is een amoureuze olifant.
Hij duwt zijn kop tegen haar zachtste zijde.
Zij zet zich schrap tegen haar muzikant
en houdt zo tegen al die hartstocht stand,
of tracht ze slechts om vallen te vermijden?
Ze staan…
De Ratelslang
gedicht
4.3 met 10 stemmen 14.767 Dit opgerolde kwaad, meetlint van zonden,
ligt schuldeloos te slapen bij de ruit.
Rondom hem liggen lappen oude huid.
Wie zoveel zont, vervelt ook onomwonden.
Al eet hij vlees, hij adviseerde fruit.
Maar Eva kon zijn boodschap niet doorgronden.
Hij ratelde nog wel zo opgewonden,
flitste zijn vleesvorkje wild in en uit.
Het paradijs is kort…
Leren lezen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.834 .
-----------------------------------------------------------
uit: 'Poetry and snorkling', weblog Patty Scholten 2010.…
Bizons
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.299 Ze buffelen bedachtzaam in het rond.
Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen
zodat ze maar tot aan hun middel passen.
Daarachter volgt een strakke blote kont.
De staart gerafeld touw, een kruitvatlont.
Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen
hoor je; het scheuren van de taaie grassen
en als ze verder lopen, beeft de grond.
De stieren…
Sneeuwbui
gedicht
3.3 met 3 stemmen 3.946 Het nieuwe jaar begint met zachte vlokken
die zachtjes dalen en onwillig landen.
Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden
aan warme aardkorst, hete huizenblokken.
De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken
en raakt verkild tot in haar ingewanden.
De vlokken winnen door hun massa. Wanden
van groen worden van spikkelwit doortrokken…
De olifant
gedicht
3.3 met 7 stemmen 3.313 Hij stapt behoedzaam en ziet grijs van zorgen
dat hij geen muis of mier of mens vertrapt.
De rafelige oren vaal gelapt,
een slurf hangt uit, het slimme oog verborgen.
Als zak van Sinterklaas zou hij voldoen,
met in het rommelige vel cadeaus
zoals entreekaartjes voor circusshows,
veel pinda's, boekensteunen, een klaroen.
Ik weet…