Restaurant museum voor schone kunsten Brussel
Men komt er via een hardstenen trapje:
toeristen met een trui los omgeslagen
en heren die een pak met stropdas dragen.
Een vrouw - alleen als ik - nipt van een sapje.
Men lest beschaafd de dorst en vult de magen.
Vier vrouwen nemen babbelend een hapje
van hun salades, lachen om een grapje,
brengen hun dienblad naar de afruimwagen.
Ik wou wel in die koele hoofden kijken.
Heeft dan geen beeld hun hart in vlam gezet?
Waar is de wilde vreugde om Van Eyck en
het ongemak om Ensor? Giacometti?
Slechts één man vouwt de handen in gebed.
Maar hij dankt niet voor Breugel. Voor spaghetti.
---------------------------------------
'Slapen zonder weerga', 2001.
Inzender: wvdH, 9 juni 2021
Geplaatst in de categorie: kunst
In artem convivendi
Zo verandert roem
der kunst
Tot feestmaal, soep
en candy...