Alle inzendingen over RONDKIJKEN

Het deksel gaat dicht, het lijk is weg, eindelijk – kan ik rondkijken.…

Hoge statige loverkruinen en jonge ranke bomen omhelzen vol heilzame adem Drachtens rustig maar arbeidzaam leven aan de gemoedelijke weg genoemd naar Smallingerlands geliefde burgervader oude bezadigde woningen staan broederlijk en zelfbewust naast huizen waarin vernuftig geld heerst steeds stuwend daadkrachtig denkwerk zetelt de grote…

Als gebogen, vermoeide soldaten staan de grove dennen om het kleine bosveld. Het geheimzinnige gras krijgt macht en smelt met de bomenkring, vol bulten en gaten, samen tot een open hand, die gelaten en zorgeloos zijn werk doet. Zonder geweld houdt hij hagedissen gevangen en vertelt hun van zeker bestaan in het verlaten halmenland. Kleine…

haiku Ik fiets steeds verder; het wiel piept en schuurt. Kapot? Regenjastouwtje! haiku Dode berken staan kaal, rechtop, hebben nog steeds hun opbeurend wit. tanka Rondkui'ren, waar eens die jeugdherberg blijdschap gaf, alleen nog bomen, bloemen en moerasjes zijn: welbewust _ droef genieten.…

De lucht is stil: op eindloos verre heuvlen Strekt zich de stad in blond en rozig licht - Ik wend mij om waar lachen klinkt en keuvlen: Daar kust een knaap een blank en zoet gezicht. Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken Sombert rondom een kom een herfstge tuin. Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken, Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven…

Ik kan die vraag stellen weet het antwoord nog niet pas, als ik rondkijk gaan m'n ogen me geloven.…

Op een wankelend been en een fiets zonder bel fladder ik de ruimte rond razen rondkijkend en alert. Tierend en teleurgesteld draaf ik langs mij heen. En uiteindelijk uiteindelijk uiteindelijk. Tuimel ik over mijn veters. Tuimel ik over mijn duimen. Tuimel ik, ja, tuimel ik.…

Een dag eenzaam Leerzaam op een bank Tekenend een Maria in de oksel van een boom Sloom Kwam een vrouw alleen Wandelend Rondkijkend En ik wees haar Niet naar de drie beeldjes Maar naar de boom met het Mariabeeldje En wat schiep mijn verbeelding Alleen al in haar kracht.. Haar faith...…

't mussengekwetter stoort onbeschoft 't paringslied van de zanglijster. elke dag valt er wel iets anders te beleven voor wie goed rondkijkt.…

Op mijn voettocht in de ochtend door het bos in het voorjaar, bewonder ik hoe al zonder zorgen is aan het ontluiken. Elk jaar is dit weer het grootste genot, te aanschouwen het bos, ontwakend na de winter. Al zint ook mij de winter! Bij het naderen van een veldje verschijnt plots de reebok en blijft staan op een plekje onder katjes, neerhangend…

De lage ruime heuvels om de Franse dorpen Domrémy en Veaucouleurs geven sterk verlangen almaar rond te dolen langs lustig buitenleven deinend grasland en graanveld roepen het oude genot van 't landelijke drinkhuis waarin arbeid en vertier met elkaar schertsen boven gazen kelken jonge boerenboterlucht glijdt over de kleine rivier zoekt…

De stoere eik ziet over het akkerland. Verre, halfverzonken boerendaken schenken hem lust steeds peinzend te waken voor de taal, die hier opklinkt of stervend landt. Veldzang en arbeidstoon vatten elkaars hand; hun woord mag de diepe boomwortels raken: "De grootste vreugde, die we mogen smaken is hoe ons wezen aan thuisgrond blijft verpand.…

De zomerse reis mag blij beginnen. Het vernuftige doosje met de zoeklens wil dan plaatjes maken naar ieders wens: overal zwerven zoekende zinnen. De verlangde afbeeldingen zijn binnen, vol pracht, geboren buiten de landsgrens of in 't rijk van de honkvaste mens. Plakboeken gaan vragende ogen winnen. Zwijgend papier spreekt vol overreding…

ik wil met ondoorzichtige manoeuvres uit mijn gedachten klauteren ze onbeademd achterlaten in een tijdscollage waarvan ik gezichten amputeer zonder slaap of kus hele hoofden die ik laat rondkijken in bevlekte uren muren, nooit gekocht zoals het geluid van regenvlagen tegen de binnenkant van mijn keel aarzel niet en huiver om…

mij vinden in de hemel daar zal ik zijn want zelfs de wolken zijn eenzaam en masturberen met de zon, huilend in het natte kleed der aarde de dagen zingen langs de orgels van wind naar het strand waar zwaluwen met hun hand over de horzion strijken en heengaan zo komt de avond en nog eenzamer dan vroeger blijf ik op mijn kamer en als ik rondkijk…

Het Hoge Rijk kan men reeds beleven door zich, rondkijkend, over te geven aan vragende alledaagse nietigheid.…

Vanmorgen zag ik een kleine vogel op een groot dag. Hij huppelde even rond en keek. Wat zou er door die kleine hersens gaan? Die kleine vogel op het grote dak, terwijl nog vele mensen sliepen en het nog stil was. Wat zag hij? Voelde hij? Wat ging er in hem om? Plots vloog die kleine vogel weg van op dat grote dak. Waar vloog hij naartoe…

Links bij mijn oor is het warm en nat mijn oog dwaalt af valt bij mij weg het asfalt glimt mij tegen storm en regen zijn tot zegen ik ben op weg rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg…

smoeltjes Nee, de belangen van kippen en koeien zijn te groot Uiteraard mee eens, geen debat over kinderen in nood Agressieve defensieve bemoeienissen kosten ongekend En die paar dooie jongens, ach ja risico weet je, dat went Wat waar, oppositie er is weer eer te behalen Op naar de microfoon, dat zullen wij toch zelf wel bepalen Mooi gezegd rondkijken…

want het eind kan ik niet zien en aan het lijntje worden gehouden is iets wat ik niet verdien ook jij bent aan het rondkijken maar niet direct naar mij misschien heb ik je aandacht voor een deel maar daarvan wordt niemand echt blij ik ben gestopt met hopen hou me alleen maar bij de feiten ik blijf nog wel even zoeken maar zal niet de rest…

Beachbeats tegen de duinenrand Geven een vreemdsoortige gelukstoestand Regen als een deken over de uitgelaten sfeer Doet niet deren in dit feestbeestenweer   Alleen rondkijkend met een flesje aan mijn mond Hoop ik op die glimp van jou en dat je toch nog komt De vrouwen wulps en bevallig Dansen niet geheel toevallig Pal voor mijn neus de laatste…

Genieten, rondkijken, ontspanning in het water. Evenwicht zoeken of problemen wat later. Een gevoel van vrijheid, haast onbeschreven. Natuurlijke schoonheid laat het water leven.…

De bus kon verder Drie uur na vertrek een gekookte maiskolf op de plas-pauze-plek We kwamen op bestemming Stramme benen, zere rug Een paar dagen rondkijken dan dezelfde weg weer terug…

Maar vandaag, plotseling en onverwacht zag ze een oude man strompelen, verdwaasd rondkijkend in haar tuin, verbaasd hoorde ze hem mompelen: 'Oh God, is mijn Mei nu al gekomen?'…

Op die dag die merels met hun zanggeluid, de nesten met vederdons en het bij takjes rondkijkende in de natuur ook dat ene uur waarop ook toen alle wolken voorbijtrokken.…

Er zijn als ik bewogen rondkijk veel beelden om bij stil te staan. Zowel de zorgen als de vreugden gaan als een filmband langs mijn oog. ’k Zie naast voorbije wolkenvelden een lichtstraal aan de hemelboog. Kijk, op een maanden oude foto lacht een beminde mij nog toe. ’t Is een herinnering aan vreugde en toch maakt het mij droef en moe.…