Alle inzendingen over Rot streek

Hoi, daar ben ik weer ik kwam niet zomaar even langs ik hoop dat je nog weet welke dag het vandaag is ja zaterdag ! hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer…

In onze streken Wordt vaak opgekeken. Ook wordt er toegekeken Vaak afgekeken Of weggekeken. Voor deze streken Moet je de vlag niet uitsteken.…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

Het blijft lastig om voluit neer te zetten het blijft een debacle het blijft een ellende om mee te maken het blijft een naar woord het blijft een nog meer waardeloze ziekte Oktober, maand van: kanker, maar eigenlijk dierbaren, is het 't hele jaar: wel elke maand: de maand van die vreselijke slopende neermaaiende nietsontziende, alles opvretende…

Pilaren van rust Als groene ornamenten verschenen Het maakt je natuurbewust Bij het strekken van je benen Hun zachte wuiven in de wind Robuuste vormen aanschouwen Door het gemoed bemind En zij, straks, hun bladeren weer openvouwen Het lieflijk deinen En vogels verschijnen Als pilaren van trots Als natuurlijke rots…

ik ben nooit het genie geweest dat met een streek rembrandt kon laten stralen het was altijd ploeteren en foeteren waarom ik niet de ziel naar boven kon halen alleen jij hebt mijn strijd geweten met oog en lach de waardevolle hints gegeven wees mij op nutteloze zaken die niets met de magie van jouw verschijnen hadden te maken…

Onverzettelijk van streek Gebracht, ontketend zich Gesteente uiteinde, Zich ondermijnende zelf. Verweerd een zwerfkei En gespleten in den vreemde, Breekt en geeft een grimas Meeuwenlach als delfstof prijs.…

Was ik maar dood, ja, lag ik maar te rotten, dan kon je mij niet meer bedotten. Immuun zou ik dan zijn voor al je lage streken. En als je snikkend 'Liefste!' riep, dan gaf ik taal noch teken. Was ik maar dood, dan kon mij niks meer raken. Je knap gezicht zou dan geen dwaas meer van mij maken.…

me rot…

Je bent mijn rots, ik ben de branding jij bent het anker ik de grond jij bent het diner ik het toetje jij bent het huis en ik de deur. Wanneer er niemand meer voor me is, zul jij er altijd zijn want jij bent mijn tweede ik!…

Terug naar de roots is terug naar de jeugd is terug naar daar waar je angels liggen Je wortels zogezegd. Maar wanneer de boom wordt gekapt De huizen omlaag gehaald, zonder pardon en de mensen er niet meer zijn, waar zal dan mijn heimat zijn?…

memoires tegen haar benen aan ligt het eiland zij mist de roeiboot waarin ze nog het meisje was en een man haaien weg mocht schreeuwen het geschenk van de blauwe zee de schelpenketting die zijn eerste kus verborg en onder het rijsttafelen met de buren moeder die streng toekeek en vroeg hoe jouw dag was net toen pappie aan kwam lopen…

Er rotten peren onder de perelaar hoe twee paarden staan te ogen…

ik val als een blok voor de afgelegen Rockall rots in de Atlantische Oceaan solitaire granieten top van een gedoofde vulkaan rots van stavast rots in de branding als opgezweepte golven in de storm haar overspoelen de hebzucht zwemt krioelend onder haar het laat haar koud ze blijft wat ze altijd was: Rockall rots niemandsland…

Hij wist dat hij niet lang meer had te leven Toch bleef hij tot voor kort nog aan het werk Hij werd steeds zwakker maar wat was hij sterk Zo’n kracht is slechts een enkeling gegeven Vol passie zong hij in intieme zalen Zelf was hij toch het trotst op zijn ‘hertalen’…

flessen wijn verzachtte de pijn want de ziel laat niet in een paar losse streken beschrijven…

Raak de geest schop de taal trap de liefde verkracht verbaal kijk opzij zie geen ogen donder geluk ongelogen pleur de zin scheur en stoot trap de liefde in de goot het hart verward verloren verhard geloven in blind beminnen rot op ga wat anders verzinnen…

jami zei ik wil een nieuwe partij kiezen tegen wouter bos want ik eet niet lekker met een partij rotte kiezen…

met die schrijverij dichten is gewoon niet open staan dichten is afsluiten verkeerd in jezelf ondanks alle mooie woorden…

hoe langer wij samen te dichter wij staan hoe veel ook de dagen te meer er vergaan hoe lief is jouw lachen verdiend is je trots het zal altijd beklijven mijn liefde, mijn rots…

Een rots in 't hart der zee, Die, hoe de branding slaat, Onwrikbaar tegenstaat; Zó zij uw hart in 't kwaad! 2. Eéns effent zich de zee, Eéns wijkt gevaar en nood; En 't loon der deugd is gróot, In leven of in dood!…

Ik ben een rots in de branding van de zon Ik ben een rots in de woeste golven van de zee Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…

‘Ik kom zo bij je, Henny’, zo sprak God, Eerst wil ik nog wat zingen met Jan Rot.…

met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois te mogen genieten kleine, idylle, moeder natuur waarbij alles verbleekt totdat... au! die rot mug me steekt. ;-(…

met daarachter een bankje even strekken die benen en inwendig bedank je dit moois te mogen genieten kleine, idylle, moeder natuur waarbij alles verbleekt totdat... au! die rot mug me steekt.…

volume had herkenbaar zijn de streek en volkseigen bijzonderheden na vele generaties nog fris levend en wel in stand gebleven…

Heb jij ooit erge streken uitgehaald? Heb je in de boeien gezeten, heb je ervoor betaald? Heb je iets uitgehaald met geweld, Iets kapot gemaakt, iemand zomaar gebeld? Een poesje tegen het raam gegooid, Knikkers op de grond gestrooid? Iets gestolen? sieraden, tassen, Of een souvenir van een molen? Of diamanten misschien?…

Ik wens jou een heel klein beetje mij…

Als asperges in onze streken Hun kopje boven het zand uitsteken, Worden ze geliquideerd, Daarna geconsumeerd. Het zijn maar rare streken.…