Alle inzendingen over Rust OR Vertrouwen

Uur na uur Haast te mooi voor woorden was de rust en het vertrouwen en de stilte in ons hart Uur na uur…

zou kunnen zijn niet vergetend wat ooit is geweest maar voortaan alles samen dragen, de pijn, verlies en het gemis en het geluk wat er weer is beleven voelen zorgen vertrouwen in liefde het voelen van rust…

de mens(heid) rust op twee pijlers die vanaf het allereerste begin af aan al bestonden de ene is liefde de andere vertrouwen en als die twee zijn verbonden hun samenhang weer hervonden dan pas kun je zo hoog en laag springen als je wil en aan iets duurzaams en paradijselijks gaan bouwen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

gevuld met pijn, haat en lust niet wetend, zo onbewust, van de zorg in ‘papa’s hart nu nog genietend, van jouw vertrouwen in rust bewust van wat er komen gaat, nu nog zo onschuldig, puur, tedervoelend, vol vertrouwen straks de grote wereld in, keuzes maken goed en fout de laatste, groot en klein ‘het maakt niet uit mijn kind…

Van hoe ver moest ik komen, hoe diep ben ik gegaan, hoe ben ik ondanks alles er steeds voor blijven gaan Wat is het nut van vechten, als weet dat je het niet redt, je alles hebt gegeven, en bergen hebt verzet Hoe kan een mens zo blind zijn, je niet zien zoals je bent, zo dichtbij laten komen, en je dan nog niet kent Wantrouwen en ongeloof…

er staat iets op mijn tafel het zijn woorden van geloof steeds bij eten aanschouw ik ze er is niets dat ik je beloof maar ik heb vertrouwen in de vriendschap die je toont die geeft kleur aan het leven schrijf het bij op mijn tafel dan kan ik je woorden geven…

Ik weet met deze situatie echt geen raad, Omdat ik bang ben dat mijn vertrouwen weer eens wordt geschaad!!…

elke kale tak vibreert in stil vertrouwen dat de lente komt…

Met al mijn liefde, geef ik me over aan jou En met een schuchtere stem zeg ik, ik vertrouw op jou…

Vertrouwen. De nachten dwalen in een donker paradijs, als dan het zwart zijn gloed verliest, is daar het onbestemde grijs, treurend aan de horizon. De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon.…

Stel je geest in stil vertrouwen nu maar open voor de kracht die God ook aan jou wil geven Als je biddend op Hem wacht Ga niet af op je gevoelens strijd niet stug je eigen strijd maar probeer tot rust te komen in Gods tegenwoordigheid Leg je twijfels en je onmacht maar eenvoudig in Zijn hand dan zal hij de weg wel banen; God staat immers…

Een dartelende schijnbeweging op de schoorvoetende gedachte dat alles wel eens anders zijn kon wanneer er wél was opgetreden. Er gaat niets boven lekkere alcohol waarbij de sfeer niet kan verdampen tijdloos gaat de maan weer schijnen want er zal altijd een toekomst zijn.…

een wereld vol vertrouwen is een wereld vol geluk een wereld vol berouwen is een wereld lelijk en stuk een wereld vol vertrouwen dat geeft de mensen hoop met liefde en vertrouwen kun je een hele hoop een wereld vol vertrouwen dat is pas perfect als een wereld zonder rouwen je vrede en liefde wekt…

Vol vertrouwen en door liefde vervuld verdrinkt ze in de verwachting dat vlinderachtige vingers verlangens in haar hart krassen Ze voelt de verwijdering na passioneel vrijen als verlatenheid en tranen vinden verloren op haar wang de weg naar verdamping…

Een geheimpje wat men met je deelt betekent dat men je dusdanig vertrouwd dat je “het geheim” voor jezelf kunt houden Wanneer je eenmaal dat vertrouwen hebt beschaamd, zal men je nooit meer een geheim toevertrouwen.…

Ik geef je mijn vertrouwen Herken in jou een zielsverwant Een vriendschap nog zo pril Opeens in mijn leven beland… Het is fijn om te ervaren Dat het leven soms cadeautjes geeft Op een moment dat je het zo nodig hebt Er iemand is die met je meeleeft Je emoties samen kan delen Even een aai over je bol Iemand die er gewoon voor je is Van…

Hij is erg moe en heeft verdriet, moet veel narigheid doorstaan. In deze tijd van angst en onzekerheid, probeert hij positief te blijven, maar kan het niet. t'Is moelijk om met deze situatie om te gaan. Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven. En staks als hij mag opvaren naar de hemel, dan weet hij, dat de…

Angst, zweet en tranen zullen het vertrouwen laten groeien. Hierdoor kan er nog een fantastische vriendschap opbloeien Ik hoop dat zij mij vertrouwen kan. De rest komt vanzelf dan…

Laat je tranen maar vloeien, ik heb je stevig vast, laat het vertrouwen groeien. Deze eenvoudige man, die je toch kan helpen, waarop je vertrouwen kan. Laat me alsjeblieft binnen, ik zal echt alles doen, om vertrouwen te winnen...…

oprechte liefde De warmte die ik jou steeds weer gaf Niets ter wereld kon ons doen scheiden Ondanks jaren van misnoegen min en laf En in mijn hart daar vloeien zilte tranen Gegeven door jou aanschouwelijk venijn Verstoot ik je ongekend van alles ontheven Nooit zal mijn vertrouwen het zelfde zijn…

jouw armen, de bomen van mijn sprookjesbos ons behoedend voor de ouderwordende tijd hier worden dromen tastbaar en bewaard in een geborgen eeuwigheid…

Niet gekwetst en niet bedrogen Zonder vechten, zonder pijn Soms zo moeilijk te geloven Dat liefde zacht en mooi kan zijn…

Voedt je angst voor aanraking in het heden, je vertrouwen in mannen lijkt voorgoed kapot. Ik reik mijn hand om jou te helpen, om je te bevrijden uit deze hel. Laat míj je bloedende hart stelpen, want vertrouwen kan je míj wel.…

heb vertrouwen in de regendruppels en in mij en toe zwom de prinses in het meer en waste haar aura in de armen van de man met de zeeblauwe ogen. wie is hij dat hij haar zo kon omarmen haar het vertrouwen geven daar in dat blauwe meer in het heiligdom van de sfinxen en blauwe libellen?…

Antwoorden zo veel als vertrouwen, niet veel... Het huis is eenzaam verlaten, over mijn trillende wang loopt een traan. het einde van ons is genaderd. Mijn liefde voor jou, kan dit niet aan…

Vertrouwen Wat ik jou wil geven Met een heimelijk streven om zomaar van je te roven Zal heel wat beloven Steunend op de schouder Word je langzaam ouder En vertel ik je meer en meer Zonder dat ik me geneer En mijn woord in jouw handen Blijft immer tussen deze wanden Norbert van Eijden…

er niet volledig zijn Moet het terug vinden, dat vertrouwen Zodat ik ooit ook heel veel van hem kan houden…

kaal, maar ja, dat went ook wel weer net als toen, die ene keer maar toch, 't doet WEL zeer was ik maar gewoon makkelijk, en open dan hoefde ik nergens meer op te hopen, of achter m'n eigen gevoel aan te lopen, dit mat me af, ben kapot ik ben moe en voel me verrot raakte ik dat gevoel maar kwijt voor nu en een eeuwigheid, pas dan heb ik rust…