Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.461):

Vertrouwen

Mijn hand raakt jouw schouder licht,
voor mij slechts een vriendschappelijk gebaar.
Een grimas tekent je gezicht,
mijn vertederde blik neem jij niet eens waar.

Mijn greep verslapt na een moment,
je reactie heeft mij erg verward.
Zo'n aanraking ben jij niet gewend,
het geringste contact heeft je blik verstard.

Voor je staat een goede vriend,
maar al wat jij ziet dat is een man.
Je weet ik heb dit niet verdiend,
maar je kan het niet helpen dat de angst je bevangt.

Een ingrijpende gebeurtenis uit het verleden,
geen mens verdient zo'n gruwelijk lot.
Voedt je angst voor aanraking in het heden,
je vertrouwen in mannen lijkt voorgoed kapot.

Ik reik mijn hand om jou te helpen,
om je te bevrijden uit deze hel.
Laat míj je bloedende hart stelpen,
want vertrouwen kan je míj wel.