1659 resultaten.
Een stad
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.752 Zoals men, gaande door een lange straat,
(Die, somtijds zich verbredend tot een plein,
Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn,
Van dit eind van de straat naar 't ander gaat)
Zo bont des 's avonds in helle schijn,
Die van het winkel-licht naar buiten slaat,
Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat,
Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste…
Roman uit Pavlodar
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 114 Nu als aspiratie in de nacht
in diep zwijgend verlangen
naar jouw stoere schoonheid
zoek ik de vitale betekenis
van onze prille vriendschap
onbeschreven
zodat we samen
verder kunnen
schrijven over liefde
het leven en de oorlog
een ruwe diamant nog ongeslepen
is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…
Motten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 56 Er waren twee motten
Één van hen dacht,
die zotte complotten,
‘k wil niet worden bedot
‘t vloog hem zelfs naar de strot
Hoe hun vriendschap toen vlotte?
Want zij had van hem een verbod
op ‘t andere nieuws
Maar hij was niet van de botte
En zij wou niet dat ‘t ging rotte
Ze badderden, fladderden
en zij dacht aan gaten in truien
en sokken…
's ochtends
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Jij mag nog niet opstaan
niet uit ons warme bed
jij mag nog niet werken gaan
nog niet naar het toilet
wij blijven gewoon
ja, de hele dag
wonen in ons bed
dan zoen jij mij
en streelt mijn huid
ik doe dat ook bij jou
we maken geen geluid
we liggen enkel zij aan zij…
[ Ik tel mijn vrienden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ik tel mijn vrienden
en houd vijf vingers over:
ik geef jou een hand!…
Haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 60 Vrienden vallen weg.
Mijn habitat wordt schraler.
Ik tob maar verder.…
[ Aftastend praten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Aftastend praten
we, vertrouwelijk, alsof --
we dromen weven.…
Licht mijner ziel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 698 I
Licht mijner ziel! ik zag u steeds van ver,
En wist wel dat gij eindlijk komen zoudt; -
Woorden, die ik niemand heb betrouwd,
Gaan uit als bleke vlammen, - als een ster,
Die in 't azuur, maar blanker, lieflijker,
Zie 'k in uw lokken liggen 't licht gelaat;
't Mysterie van veel leeds, maar nooit van haat,
Droomt in uw ogen; - 'k zag…
DE ZALIGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.639 De gele rozen lichten langs ‘t terras.
In diepe stoelen liggen zij te rusten,
De zaligen, die elkaar gelukkig kusten,
De toekomstlozen; heel hun leven was
Een dringen naar de voorgeweten uren,
Waar alles eensklaps in vergeten is;
‘t Verwaait nadat het stukgereten is
Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren
Naast dit verzonken zijn,…
Onder de appelboom
gedicht
3.0 met 83 stemmen 25.832 Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.481 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
Voor jou
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 289 Soms in het leven
gaat het even niet
dan zit alles tegen
onzeker, stil verdriet
verzonken in gedachten
een vlak en leeg gevoel
onrust diep van binnen
even zonder doel
Aan de hemel staat een zonnetje
zij verdrijft de kou
straalt haar warmste stralen
vandaag, speciaal voor jou
ze glimt haar mooiste lach
de hele dag lang
en drukt haar…
DRIE VRIENDEN
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.965 Drie vrienden gingen elk hun weg
en luister wat ik van hen zeg:
Een gaf zijn geld aan geld en graan,
maar bij zijn graf bleef niemand staan.
Een gaf zijn hart een jonge vrouw
die eenzaam bleef in zware rouw.
Een lei zijn hart in 't dichterwoord
en eeuwig wordt zijn lied gehoord.…
Conclusie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 324 Ik vind je niet meer aardig nee
En ook gewoon niet langer lief
Kwam te dichtbij naar jouw idee
Voel mij nu een verscheurde brief
We hadden wel een hele tijd
Een sterke hartsvriendinnenband
Na veertig jaar toegankelijkheid
Ben ik door schaamte overmand
Ging door de grond nadat je koos
Voor afstand en een nieuw contact
Gebroken ben ik,…
Zo welkom als de bie
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.329 Zo welkom als de bie,
die,
aan 't ronken, wijl de last
wast,
terug met heuren buit
uit
de velden rijk beblomd
komt,
zo welkom zijt ge mij,
gij,
wanneer ge mij verzet
met
hetgeen uw zwervend vlerk-
werk,
al vliegen achter 't land,
vand:
mijn hoppelend herte klopt
op 't
aanhoren en 't verstaan,
aan
het ruisen van zijn stem…
Nachten van de regenzomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 127 Ze had hier willen uitleggen
hoe het is om in jouw tuin te staan
maar het leven knakte jouw stengel
vergankelijkheid verwelkte jouw bloem
en in de nacht wanneer de geuren
tot leven komen in de zilte wind
ruikt ze jouw fleurige rijkdom
alsof je nog altijd staat te bloeien
onafhankelijk van tijd of ratio
simpel in jouw mooiste kleuren…
Vriendschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 mijn herders
in had er drie
die over mij waken
ze beginnen langzaam
in mijn dromen naar
de achtergrond te geraken
toch worden ze oprecht gemist
want een hechter vriendschap
heb ik nooit mogen ervaren
geen mens kan daar tegenop
vertel me maar eens wie
nee deze vrienden zullen
nooit uit mijn geheugen
worden gewist…
[ Twee meisjes zitten ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 Twee meisjes zitten
recht tegenover elkaar:
een gesloten kring.…
[ De liedjes van toen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 De liedjes van toen
waren onze wereld, daar --
zagen we elkaar.…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.657 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
David
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 Je zaait goudsbloemen in de badkamer
voor later op de daktuin als het zomer is
je schrijft me brieven bij een kopje thee
zonnige zinnen die passen bij jouw humeur
altijd vriendelijk in goede stemming
ik heb niet veel geld te besteden
maar jij strooit gratis dromen in mijn hart
ik voel een bevreemdende waarheid
het is net alsof ik je al heel…
Open eindes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Niet uit elkaar
gegroeid
nog even vertrouwd, veranderd
/door elkaars aandacht
Meegegroeid
in de ander
in wie we zijn
Voor alles
kan er een tijd zijn
Voor langzame dagen
/Voor dichter bij huis
Voor steeds weer orde scheppen
Voor nieuwe projecten
en oude vrienden
Af en toe
een bericht
zonder houvast
/of het past
in het moment
en…
Die lach
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.331 Zoals wanneer opeens de zonneschijn
Door 't zwart der brede wolken heen komt breken,
En schittert in de tranen, die er leken
Van blad en bloem, als vloeiend kristallijn,
Zó, dat het wenen lachen schijnt te zijn:
Zo is, wat mij ontstemt, opeens geweken,
Mathilde! ontsluit úw mond zich om te spreken,
En doolt een glimlach om uw lippen, fijn:…
Echte vriendschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 266 Ze is een vriendin, al jaren lang, is ook iemand van ‘ dierenopvang ‘
Had al een aantal hondjes, oh ja echt waar, tot ze hoorde:
dat er twee in de problemen zaten: een paar!
Ze treuzelde geen moment, geen enkele keer
Dacht: dan verzorg ik er gewoon twee meer!
Maar na weken van proberen en integreren
bleek 1 hondje weinig bij te leren.
Was bang…
Anker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 En ik schreef hem:
Jij bent een anker
Om even op adem
M'n verhaal kwijt
Welke storm er weer langs
hoe hoog golven opspatten
En ik meende het
Hij had het over oortoestellen,
hoe die niet voldeden
maar ook een voordeel
niet overal op in hoeven gaan…
Ik ben er voor je
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 219 Wanneer het donker wordt en je bent helemaal alleen en je weet niet naar waar toe te gaan,
Weet dan dat ik er voor je zal staan.
Als je je depressief voelt en je wil alleen maar wenen en alles vergeten en je lichaam als 1 grote leegte aanvoelt,
Weet dan dat ik er voor je zal staan.
Ik zal je troosten, bemoedigende woorden toefluisteren, ik zal…
De gast
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.892 Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen,
En Uwe vleuglen saam wou vouwen,
Om aan mijn dis, bij fruit en wijn,
Mijn gast te zijn,
Dan zou mijn huis geheiligd wezen,
En na Uw heengaan zou ik lezen
In ieder ding, als in een boek,
Van Uw bezoek.
Hier rustten zijn handen, zou ik weten,
Wanneer ik, aan mijn maal gezeten,
Het linnen witter blinken…
LEUNINGSTOEL EN POEF
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 153 Op slot Bommelstein
is het aangenaam bekomen
na wilde belevenissen
heer Bommel en Tom Poes
rusten beiden in de
huiselijk ingerichte zaal
de zware Olivier
leunt behaaglijk
in een grote zetel
met gerieflijke steun
zijn jonge vriend
zit tegenover hem
op een stevig zitkussen
het geheven glas wijn
weerspiegelt zacht maanlicht
laat roerig…
Verre vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Wanneer ik afstand
met stilte kan overbruggen
is mijn zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar jouw aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
omdat ik leef met jouw ratio
bestaan er geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
er is een verder weg dan hier
in de heuvels achter de oceaan
waar ik mijn brieven…
Vriendin voor het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 Wanneer het pijn doet
zaait vriendschap een zaadje hoop
wonder van zorgen
O Mooie vrouw, ik heb jou opgeslagen in
mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten
We maken ups en downs mee tegelijk scheidt er geen enkele muur van
ons omdat onvoorwaardelijk en vertrouwen juist dingen zijn die we ook delen met elkaar.
Hoe ik jou voor…