Alle inzendingen over Rutger Castricum OR Andreas Kinneging OR Naema Tahir

Kennis wordt begrensd door een afgrond, pas dus op – of je valt erin.…

Nu zit ik met een flesje kraanwater op het gras in het park en ben halverwege Rutger Bregman’s boek over het basisinkomen. Ik zou me schamen als ik rijk was.…

De condensstrepen van reizigers passeren – nooit hun horizon.…

Je leert te leven met zwarte engelen, soms – is er een van goud.…

Andreas Schelfhout schilderde in de achttiende eeuw een bijzonder wintertafereel, waarop twee mannen hun armzalige bezittingen op het ijs verschepen naar meer barmhartige oorden terwijl een moeder met haar kind ploetert om de weg naar huis te vinden, nadat ze met hem enkele worsten in het dorp heeft gekocht, waar de kerk als een baken torent…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik hoor het hem nog zeggen, mijn grootvader, de oude wijze: jullie mogen niet klagen, elke dag zie je de zee. Ja, riepen we dan, de zee maar wat hebben we nog meer? Nou zei hij en stak de brand in zijn pijp, jullie hebben het zand en daar zit heel wat in en jullie hebben de wind. Dat is genoeg, praat er verder maar niet meer over.…

Wat is een mens? Een stip op een stip voorbij de zon, die zelf is zoekgeraakt in het heelal van melkwegstelsels achter melkwegstelsels. De mens: waar praat zij van in al die tijd, aeonen ruimte, zevenmijlen licht en zeventig maal zeven mijlen niks. De grote duisternis waarin de dode schimmen zich dringen naar het schemerachtig licht, waarin…

------------------------------------------------------------------------------------ uit: Na de laatste keer (Amsterdam, 1961) van Andreas Burnier, pseudoniem van Catharina Irma Dessaur (1931-2002)…

Wij waren vrienden in een ver verleden van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen. Wij waren minnaars op de hoge treden van lustpaleizen tussen bonte bomen. De maan bescheen de vijvers van Granada, de zon bescheen de zuilen van ons Thebe. Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina, mijn dieren trokken jou per winterslede. In welk…

onlangs nog Gerrit Komrij en vandaag hoorde ik dat de dichter Rutger Kopland (van jonge sla in september) op woensdag 11 juli j.l. ook al van ons is heengegaan zó wordt het lijvige boek van de dode dichters langzaamaan wel erg dik en zwaar te tillen…

Veldslagen, helden van vroeger, een eerbetoon – aan moord, schaamteloos.…

omarmde haar vol warmte en de legendarische mondkus werd de dag daarna in alle kranten voorpagina- nieuws en met superlatieven versierd Erwin Wennemars kuste zijn voeten en Rutgers heeft daarna nooit meer een gedicht geschreven, daar die ultieme overwinning alle poëzie oversteeg.…

Zit al maanden te turen, wachtend, lurkend, nooit zo lekker gevoeld, ik krijg echt rare kuren, is dit wat men met liefde bedoelt? Je agenda staat heel erg vol, bij elk feest slaat mijn hart op hol, dan vraag ik me af, heel misschien, ga ik dat meisje uit m'n dromen zien... De tijd is gekomen, een lasershow verblindt mijn gezicht, meisje…

Schoonheid is een woord dat past. Nergens is de stilte zoals hier. Wat je ziet, vergeet je nooit meer. De rust die je hier vindt, doet je denken aan een droom. Het kabbelende water, de snel stromende rivier, het gevoel van vredeliefheid en het gevaar van wat je niet ziet. De stilte van het woud. Geen geluid dan dat van op de dieren na.…

Als ik denk aan het allerliefste, Wat ik jou zou kunnen doen Dan denk ik niet aan gouden bergen of zo’n stralend mooie zoen Juist een teder en zoet liedje, Zacht gefluister voor je dromen Dat ik jou de allerliefste vind Er nog vele mogen komen…

Dat met twee Speldenknopjes Begon, het een Zacht als de Dooier van een Pas gelegd ei Het andere speels En levendig, vol Beweging Die in een Wonderlijk spel Van geven en nemen Het leven doorgeven Aan iemand die Nu nog niet weet Dat hij er Ooit zal zijn - En na tachtig Jaar of zo Na een rijk En zorgzaam leven…

er zijn mij uit de poëzie twee esdoorns bekend de eerste ontdekte ik in het werk van de dichter C.Buddingh' de tweede onlangs in de nieuwe bundel "toen ik dit zag" van Rutger Kopland...…

Laatst spraken wij van somberheid hoe de tijd op een gegeven moment met het voortschrijden van jaren stroperig en krakkemikkig wordt. De hersenen van jou en mij hebben geregistreerd en stichten als vanouds een nieuwe, herkenbare werkelijkheid terwijl een vage onrust ontstaat. Wij gaan door als lijnen evenwijdig aan elkaar en met de ijdele…

Het werd zomer En zonder het Te willen zat ik Onder de zwartbonte Een van de twee Die mijn ouders Hadden op hun Kleine boerderij Melken moest ik Leren - ook al wist Ik niet waarom - Aarzelend aanrakend De geaderde warme speen Waar als ik het goed deed Warme melk uitkwam - Angst voor 't grote beest Overheerste de verwondering…

Hier heb ik gewoond, waar nu mijn huis niet meer staat – al blijf ik zoeken.…

Ooit speelde ik de gelaarsde kat, dienaar van de Markies van Karabas, de hoofdrol in een toneelstuk, opgevoerd in de Glanszaal te Gouda. Het lijkt wel eeuwen geleden, maar wat had ik een schik en wat beminde ik de jonge vrouwen, die zich in mijn bijzijn omkleedden, terwijl ik een douche nam in hetzelfde vertrek. Ik voelde hun geesten om de…

Hij liet ons spiegelen aan een selectie van archetypen die hij wonderwel vertolkte: minnaar, wijze, held, rebel. Het vakmanschap was zuivere perfectie. De glitterbobo’s liet hij maar begaan. Hij gaf om hen die in de schaduw staan.…

Een vrijdenker denkt aan vragen, de antwoorden -- wil hij niet horen.…

zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein beetje leven rondom het water ------------------------------- foto: beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Andreas…

Intens verlangen doe Ik ernaar een rivier Te zijn - niet Geremd door Allerlei vermoeiende Beslommeringen - En zijn gewoon zoals zij: Te kunnen komen Zonder het verlangen Te blijven - en te Kunnen gaan zonder heimwee…

Ik sta op de grens van de waarheid Maar nog in het grensland Met links grazige weiden En rechts de roodverbrande resten Van wat waarheid had kunnen zijn Als niet de bedrading van mijn gedachten Was doorgebrand, gedachtenstroom Die zichzelf electrocuteerde En die er voor gezorgd heeft Dat ik wel mezelf, maar nog niet De universele…

De plant die zich voor groei had aangeboden Werd wervelloos in slechte grond gekneld. God weet wat Hij vertelt en liegt over de lieve goden, God weet dat Hij verliezen kan want God is Spel. Maar over ziekte en dood zal Hij nog lang en warmer praten, Want Hij kent zin en wet, en hier misschien geen oplossing Tenzij dat Hij ons later roept voor…