640 resultaten.
Diamantair
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.169 Zij benaderde me
als een diamant:
ze vond me mooi
maar nog wat ruw…
Vakkundig sleep ze
de vlakken
zodat ik nu
ongegeneerd
schitteren mag
vanaf elke kant……
Bunker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Kolossen van basalt,
Ruw gehouwen wachters
Bewegingloos kijkend
Naar zacht wiegende
Jeneverbes
Met uitzicht op
Schorren en slikken
Die leven van de dood…
Versmelten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.291 Uitdagend kruipt zijn blouse los
-Verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in hallo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
-Schuift licht zijn zijde noire aan kant
charmeert hem van zijn apropos-
ten einder wassend bolster spant
Vurig slokt zij dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
Versmelten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 578 uitdagend kruipt zijn blouse los
-verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in halo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
schuift licht zijn zijde noir aan kant
charmeert hem van zijn apropos
ten einder wassend bolster spant
zij slokt vurig dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
Ambitie of ideologie?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 32 Ieder zijn eigen
genoegens, uit
voorkeur de sleutel
tot het gestelde doel
uit ambitie of een nog
verborgen ideologie
vervat in de bolster van
intrinsieke waarheden,
wie het weet, toch weer
anders te definiëren,
talent van schoonheid
uit de wetenschap of
schone kunsten, door
elk individu weer anders
gemodelleerd, die beide
in…
geleidelijk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 597 zoals de tijd
en stromend water
de ruwe rots
tot gladde steen
polijsten
louteren tranen
en het verglijden
van de jaren
dit heftig verdriet
tot weemoed…
raamwerk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 47 na de sloop
liepen we
langs het
puin door het
lege land
het leven van
alledag was
ruw uit haar
raamwerk
geschud
een stormwind
rukte de
laatste
vijgen van
de bomen…
De Steen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.337 Geef me een duw
En ik geef je te leen
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben, een gewone steen.…
Ecologica
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 623 Een beroemd ecoloog sprak te Gerwen:
"Omdat mensen 't milieu ruw verderven
zou als straf op den duur
- voor 't behoud der natuur -
heel het mensenras uit moeten sterven".…
La vache qui rit
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 232 Ruw van tong
wuiven sprieten
vaarwel.
Zwart wit
herkauwt
ons groene land.
Ach, de weemoed
van engels raai
in mei!…
Onschendbaar ?
snelsonnet
5.0 met 7 stemmen 476 Een diplomaat die ruw wordt vastgebonden,
Is wel onschendbaar, maar niet ongeschonden.…
Morgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 druilerige mist
omsluiert grijs
de bomen
ontwaakt ruw
de ochtend
uit duistere dromen
jagers der nacht
vluchten naar holen
onomwonden
voor licht
spiedende ogen
hun hebben gevonden…
kinderliedje
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.044 Lidewij
is bijna zes
en onvoorzichtig, ruw en wild
kan al bij
het kleine mes
waar moeder vaak een peer mee schilt
dan leert zij
een wijze les:
een kinderhand is gauw gevild.…
25-12-2003
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 491 Heel Bagdad werd die ochtend ruw verstoord
Toen er raketten uit de hemel vielen
Een van de afgevuurde projectielen
Heeft een hotelverdieping haast doorboord
Ach, wranger kan de symboliek niet zijn:
Met kerstmis 11 september in het klein…
De Kneet
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 610 Zijn uitzicht op winst werd echter ruw verstoord
hemelwaarts sprintte Van Gogh onvoorzien veel kwieker.…
Bengelt al
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 395 Nog is het winter
speelt de wind
in het ultieme filigraan
peilt het licht
het donker
van de zilverspar
bloeit de winterheide
rilt de ruwe berk
bengelt al het sneeuwklokje
kijkt het nestkastje
uit zijn eenoog
mij koolzwart aan…
Waken
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 212 de dag rust al
ruw op mijn dak
in de bevalling
van het licht
en voor het spreken
houdt mijn mond
het denken dicht
een wiel draait
ongevraagd door
met verdoofde spaken
ze gaan aan mij voorbij
zij aan zij
in kleurloos waken…
In winter en ruw weder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 219 Je ontvouwt jezelf voor mijn ogen
strekt je armen over mijn hoofd
en als je mijn hemeltranen droogt
ben jij vol ontferming bewogen
En toch, volkomen dichtgeklapt nu
sta jij in de gang... mijn paraplu…
Uitwaaien
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 Uitwaaien heerlijk bij die ruwe zee.
Die harde wind neemt al je zorgen mee.
Schelpen zoekend aan de waterlijn.
Konden we maar altijd hier op het strand zijn.
Ja of het nu eb is of toch vloed.
Bij die grote zee zijn dat voelt pas goed.…
Stilleven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 371 Een tuin bezaaid met bladeren
Een verroeste
Verweerde trampoline
Een prachtig beeld
Voor een idyllisch stilleven
Mijn droom wordt ruw verstoord
Mijn trein dendert voort
Symbolisch voor
De tijd van het jaar en
De tred van het leven…
Rood fatsoen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 329 De Rode Leiders willen weer Fatsoen
In het gezin, de maatschappij, op internet
Op school, het voetbalveld en ook in bed
Het gáát niet om de vrije markt en poen
Want anders kweek je ruwe patjepeeërs
of samenwerkers met de VVD’ers…
Paardenkastanjes
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 662 Als in de herfst
de kastanjelaars
langs de laan
naar school
hun vruchten losten
stekelige bolsters
glanzend gladde
paardenkastanjes,
vulde je je zakken.
Op de speelplaats
gooien en stampen
tot de surveillant
op je afstevende
en je streng berispte
je hele voorraad
afhandig maakte.…
Het enige wapen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 boreling waarin ik meer te biechten
heb dan schrijven kan
de geschiedenis is nog niet
gedrukt en ligt verborgen
tot wie het vindt, dan stuur
ik het naar ieder kind in hun wel of
niet begrijpen, laat het liggen tot
hun tijd mijn ziel
zal rijpen om zichzelf te plukken
in de aanrollende golven
van de herfst en winter tot in de bolster…
Quercus
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 5.196 het is het ruwe hout
dat op zijn doden groeit
het jonge groen bejubelt
en diep in de aarde tast
het werpt zijn stof
op kille stenen
die wortelloos verhalen
over dood en van weleer
ik ruik de eik
die mij zijn ogen schonk…
versteend verdriet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 695 woorden komen moeizaam
verstopt achter verdriet
wat ligt als een steen
op de maag
om de hals
op het gras
met scherpe randen ruw en grof
tijd en tranen
de pijn, geschuurd
is mooi verdriet geworden…
La mer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 214 De rimpels in het zand,
een ruw zeeklimaat.
Een zilte landtong,
waait de wind.
Een golf,
kust, bemint.
Laag water,
eb in dit geval.
Poseidon
komt aan wal.…
Afscheid
hartenkreet
0.0 met 14 stemmen 2.600 Afschuwelijk woord
dat ruw verstoort
soms ongehoord
een tijd begrenst
of men 't nu wenst
of juist niet wil.
Dan wordt 't stil,
...... verandering,
gevoel van zin,
een nieuw begin,
de eeuwigheid?
Maar dan geheid
toch weer...
dat afscheid!…
Gordon/Gordoff
snelsonnet
1.0 met 10 stemmen 611 Er wordt in deze week heel wat geschreven
Van Gordon, René Froger en Jeroen
De eerstgenoemde gaat geen kunstje doen
Als homo's ruw uiteen worden gedreven
De songtekst schrijven deed hij in 't geniep
Nu toont hij zich een meer rechtschapen type…
KPNdemol
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 1.056 Het kan bij KPN'ers wel eens spoken
Een anonieme beller uit Japan
Verkoopt je 's nachts een nieuwe snelkookpan
Waardoor je nachtrust ruw wordt onderbroken
Een camera en op de buis ermee!
Da's commerciële dalurentv!…
Requiem
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.667 Roerloos
Drijvend door
Het gladde oppervlak
Serene stilte
Ruw verstoord
Door een plonzende kikker
Niemand
Zingt een requiem
Voor zijn langste reis
Het einde
Van de vijver
Komt snel naderbij
Voor de pas gestorven eend…