Alle inzendingen over Samen

ik keek je aan zag je donkere blik ondergaan achter een veelbelovende divers gekleurde avondhorizon lieflijk speelden onze vingers het eeuwenoude spel van het sluieren en met opkomende twinkelende sterren luieren die in jeugdige overvloed alles in zonnegloed zetten en wij drapeerden de minipaneeltjes op elektronische stekkersteeltjes…

waren ook fouten binnen geslopen want zijn arrogantie sloopte de schepping hij provoceerde en domineerde de rest van het aanwezig leven de meeuw schreeuwde omdat wij niet met hen spraken de grootste dieren zijn uitgestorven de rest was klein spul maar uiterst gevaarlijk zij gingen naar binnen dat wonnen wij niet wij wilden leven samen…

als mijn gedachten uitvliegen op het licht van de zon verzamelen zij stukjes schoonheid die samenvallen tot jouw gezicht waarbij het langzaam in warmte begint te stralen en je gevoel een mystiek lichaam aanneemt waarin wij een worden omdat wij voor elkaar geschapen zijn nog zijn wij niet volmaakt maar weten het pad te gaan…

op een onbewaakt ogenblik was ik tot mijn schrik de rode draad verloren onze levenslijn als houvast in bange dagen die hoe dun ook uitgerekt ontzettend veel liefde kan dragen het voelde alleen voor het eerst niet verbonden in de realiteit van alle dag waarin jouw lach mijn leidraad was hoe ik ook mijn oren spits ik zal het…

er was een lief patroon in elkaar begroeten geen officieel formeel proces maar een warm ontmoeten met elkaar in de ogen kijken en dan verbaasd naar je nog steeds jeugdige uitstraling geen woorden maar een licht hakkelen door zoiets gaafs en verrassend in iedere keer hetzelfde ritueel zonder spoortje gewoonte in een zo pure verbazing…

ik voelde de muur met de avond kou van de stenen en toch was er de muziek van het winkelend publiek met zongebruinde benen de mêlee emoties van opzwepende drift tot vertederende liefde ging de muur aan als autist die alles voelde en wist met versteende herinnering ook wij beleven de stad in de stap van de mensen hun schuifelende…

je staat te lachen als ik de hoek niet durf om te gaan ik jank als ik door jou mijn vingers zal branden aan het liefste dat mij ooit is aangedaan en nu bijna voor mij staat in separeren zijn zinnen gevangen is afstand praktisch isoleren gebleken mijn liefde zijn de talloze stukjes oneindig verlangen die magisch rond je hangen…

ik voelde de warme gloed van goud in het weerkaatsend licht van grote lampen waar diamanten werden geraakt hadden ze een veelvoud van kleur in brekende stralen jouw huid werd anders door de van dichtbij interfererende warmte die potentiële energie golfde tussen twee polen die zonder raken liefde nog intenser maakten…

hoe jij keek kon ik alleen in je ogen lezen jouw lieve aanhankelijkheid sprak iedere seconde warmte met die blik in tal van eigen kleine changementen al naargelang de stemming op jouw bühne en mijn tegenspel in de choreografie die komt uit het intens geestelijk contact dat aanviel en pareerde waar lichaamstaal lachte als applaus…

de wereld wordt gedragen door warme ronde vormen prettig gesteund en pikant gesepareerd bij ieder huidtype is het naturel juiste kleurschema samengesteld en geoptimaliseerd waar gratie en élégance van jongs af aan aanwezig zijn is frivool de stap naar meer winst in durf zal het schattig brutaaltje heer en meester zijn over alle…

jouw licht liet eindelijk de contouren verbleken waarin jouw waarheid gevangen zat stukje bij beetje werd jouw schepping begiftigd met leven warmte en liefde op weg naar een volmaakte medemens die zichzelf kent en herkent in anderen ik dacht je te boeien maar vergat mee te groeien nam ruimte die niet de mijne was en toch…

juist in het heel licht raken van jouw huid knetterden kleine vonkjes met een verrassend geluid ook onze blikken sloten vaak kort in lichte verblinding en wegdromende ogen voor een klein liefdevol moment heel even dicht om met verbazing weer te openen pas later zijn deze eigenschappen verdwenen toen volwassenheid voorzichtig…

jou herken ik uit duizenden je haar, neus loop en lach het zijn allemaal delen van jouw schitterende vlag die je met grote compassie laat zien alles aan en in jou is warm smeulend net vlak voor de uitslaande brand om zuurstof stoeiend waar in het eerste vuur de vlammen nog jagend loeien en later gestaag in hoogte groeien danst…

buiten steelt koude wind de warmte uit kleine zomerse minnekoosluwten waar ook op de winterdag stilte groeit van enkele verdwaald ingepakte passanten die hun weidse blik beschaafd afwenden van bezigheden door gewone mensen onkruid heeft er altijd welig getierd oorzaak bemesting door wind is het zwerfvuil verwaaid…

Vandaag wil ik Samen met jou Weer even zeven zijn En rennen door de plassen Die de regen achterliet Vandaag wil ik Samen met jou Springen en dansen Tot onze schoenen Net zo doorweekt zijn Als wij Vandaag wil ik Samen met jou Op zoek naar het goud Dat aan het eind van de regenboog Verborgen ligt En als morgen Onze kleren weer…

die droom samen als een paar, samen die droom samen als een paar, ik hou van jou.…

Samen, twee samen zo vanzelfsprekend verdriet en vreugde herinneringen opgetekend weet je nog wat papa zei - mijn kinderen mijn dierbaarste bezit ik kies voor jullie allebei -…

Matthijs, Samen lol maken bij de waterflat, Samen ijs eten, I love you... Matthijs.…

In de nacht woont stilte samen met sterren en maan. Op het ritme van slaap, met jouw armen om mij heen komen er dromen en zijn wij samen tot de nieuwe morgen.…

Deze nacht keek ik en zag sterren, jouw lach Eerst keek ik en zag niet verblind door verdriet Samen is simpel Samen is fijn Ik ben anders door bij jou te zijn…

De nachten kon ik niet vergeten toen we samen in een oceaan van liefde vreeën was ik de golven jij de kust en samen waren wij de lust om te zwijgen, te overleven stille heimwee teruggegeven jouw duistere kant verlegen ogen zoals we samen kalm bewogen en een geest die uit de fles vloog toen je ontwaakte in mijn liefdestoog.…

Samen koffie drinken. Genieten van elkaars gezelschap, zonder elkaar te overtuigen, van elkaars gelijk. Samen gedachten ontwikkelen, en spontaan zien veranderen. Elkaar domme vragen stellen. Vrije tijd zien ontstaan, uit tijdgebrek. Dat is wat samen koffie drinken doet. Ja, alleen elkaar ont-moeten moet.…

Je vult elkaar aan Met nemen en geven Met de ander begaan Ruimte beleven Samen maak je het fijn Er voor elkaar zijn Zorgzaam en zorgvuldig Niet ongeduldig Je bent elkaars maatje Het nare dat laat je Je lost het samen op Geeft elkaar een schouderklop Zo lang en zo goed Iets wat je samen doet Nooit te benauwd Het voelt zo vertrouwd…

De tijd die we samen hebben geleefd Iets dat ik voor altijd zal weten. Je vraagt me of ik het nog weet Hoe kan ik dat ooit kwijt zijn? Lopen hand in hand Samen zo groot, samen zo klein. Ik hoor het je vragen Hoe kun je dat nu doen? Ik wil het niet vergeten Verzegeld met een zoen. Ik denk dat ik je hoor vragen Wat er is geweest...…

Samen zingen voert je naar de stilte in je hart die gevuld is met vredige liederen.…

we doen voorzichtig aan, samen dobberen, jij en ik.. dicht bij elkaar morgen weer?…

WIJ samen, als metselwerk aan elkaar geklonken stevig verbonden elkaar ondersteunend kou buitensluitend beschutting veiligheid gevend stormen doorstaand WIJ samen ...…

Een prangende preek heeft niet de kracht die van preken wordt verwacht Een stilte samen beleven kan de mooiste preek zijn die je iemand kunt geven Samen de stilte delen kan geslagen wonden helen…

Het lijkt wellicht wat triviaal ge-emmer, een pop die wordt bestempeld als iets fouts. Men had in Rusland echter al vanouds een afkeer van Amerikaanse glamour. Onlangs onthulde mij een diplomaat dat KGB voor “Koop Geen Barbie” staat.…

Breng de Olympische Spelen, naar Uw Olympus. Breng Uw Olympiade terug, naar Uw oude bron. Eindig de competitie, tussen landen en culturen. Laat onze beste sporters, echte wereldburgers zijn. Geef het oude Griekenland, een nieuwe kans. Breng onze Zomerspelen, naar de Olympus. O machtige Bach, O componist van deze wereld. Geef een…