Alle inzendingen over Schoppen

Een voetbaldoel is hoog en heel erg breed, Eenvoudig dus een bal daar in te schoppen. Behalve als er een die bal wil stoppen, En je bij penalty 's puur peentjes zweet. Je ziet het doel dan krimpen voor je ogen, En daarna is het voer voor psychologen.…

Als meisje had ik stoerder willen zijn Men perste mij van kind af in een hokje Ik kreeg veel poppen, liep steeds in een rokje Moest op ballet – mijn jeugd was geen festijn Die tuttigheid moet eindelijk eens stoppen Op voetbal leer ik nu dus loeihard schoppen!…

Nu Koning Voetbal maandenlang moet stoppen Kan ook een hooligan in Nederland Niet langer in gezellig groepsverband Een ander in elkander slaan of schoppen. "Maar ach", zegt hij, "ik red me wel alleen. Ik sla me 's zomers thuis er wel doorheen."…

“Dat je flink schoppen kunt, is niet genoeg; Nee, als je ook nog technisch bent dan houd je De voetbal als het ware aan een touwtje En blijft die bal dus in de eigen ploeg”, Zo sprak Guus Hiddink, die straks brommen moet En dan een loden bal krijgt aan zijn voet.…

Eerst moesten ze ruim drie maanden formeren Toen honderd dagen reizen door het land Daarna alleen maar strijd en trammelant Waarbij men steeds de leugen liet regeren Nu schoppen ze elkaar tegen de schenen Tot ook de laatste zetel is verdwenen…

Schoppen is heden troef Voor de echte sportboef Elk weekend is het raak Op een rechter zijn kaak Sporten doet pijn Als je rechter wilt zijn ? De scheids en grens Hebben een vurige wens Zie het als een kaartspel Maak harten troef en snel !…

Vooruit, ik leg het nog één keertje uit Die bal moet je gewoon in ´t netje schoppen Als dat niet lukt mag je de bal ook koppen En na een goal hoor je een man die fluit De bal gaat dan weer op de middenstip En als het rust is maak ik snel een wip…

Een vriendschappelijke wedstrijd een vriendelijke man met vlag, een boze puber die niet inzag, dat geweld niets oplost, een paar schoppen, een paar klappen een trap na, en geen dag, is hetzelfde voor de familie van de man, met de vlag, na die vriendschappelijke wedstrijd die het leven kostte aan de man met de vlag!…

De bal rolt: de dag zwart wit aan onze voeten we schoppen er tegenaan of we rapen hem op, we zien vogels: vogels die te pletter vliegen tegen glas, krassen woorden open die blijven hangen: aan de galg een gouden strop…

Af en toe praat je over schimmen in je hoofd, je wordt er angstig van, we schoppen ze samen weg en lachen erom. Als ik bij je weg rijd huil ik, machteloos doelloos.…

Het mooiste geheim kon ik niet over praten er was al te veel pap wat je los moest laten maar de echo van een hartje wat ik toen zag kloppen ging met je mee bij het afscheid ik heb het in je pak gedaan rust jij maar zacht ik denk aan je daar in de eeuwigheid met een traan maar nee nu weer een lach pap want ik voel het nu schoppen…

Uitgekotst Buitengesloten Je mag niet meedoen Je bent anders Je mag er niet zijn In een hoek getrapt En ze blijven schoppen Je ademt nog Dat willen ze niet horen Je moet kapot Vernietigd En ze trappen maar door Je probeert weg te komen Maar het lukt niet Je maakt je zo klein mogelijk Misschien houden ze dan op Opeens hoor je een stem…

Soms vliegen harde woorden kris kras over mij heen en beuken ze met vuisten op mijn hout generfde hoofd, vaak schoppen ze tegen mijn schenen die zo stijf zijn als een plank of gaan ze op me zitten bij gebrek aan een bank, maar wat er ook gebeurt ik sta garant voor evenwicht, behalve bij een verhuizing dan sjouwen ze me mee, omdat het…

Ben zo boos, dat ik kan schoppen maar dat helpt hier toch geen zier wie van jullie redacteuren haalt mijn gedichten weg van hier? Ik hoop dat velen schrijvers met mij een ervaring hebben zoals ik Ga maar gauw een andere zoeken en tegen de redaktie zeg ik: STIK!…

Zij had zich hard gestoten Aan die stenen muur Opgetrokken uit dogma’s Om van haar verzonnen harmonie Een predikaat te maken Er kleefde al wat zweet op haar rug Maar stug bleef zij schoppen Tegen die gesloten deur Alsof dat soms een uitweg was De kamer was verder verlaten Er hing slechts nog een sfeer Van dingen die waren Zelfs de muren…

kerkklokken lokken tranen slaan verdriet schoppen graven dieper naar vergeet me niet tijd verslaat de uren trager leven draagt de dood ten graven geeft de aarde zijn laatste waarde regen kabbelt litanieën bloemen dalen op de kist ergens rolt de donder weerlicht wordt gemist…

wind en wolken jagen blaadjes ritselen vlagen smoren ochtendrood wolkenflarden vlagen het licht uit de dagen langs de Grenzweg de Westweg waait de dood de Walchumer Schloot doet de grens voor oneindig rechtdoor vanaf Sustrum Moor somber verlaten lopen de straten al maar rechtdoor gevangenen zwoegen een meter diep ploegen met schoppen…

Soms zou ik hem in willen ruilen Hem willen krabben, schoppen of slaan Soms zou ik hem willen vergeten Hem in de kou willen laten staan Op momenten dat ik niet meer weet Of als ik razend op hem ben Op momenten dat hij mijn hart weer breekt Zou ik willen dat ik hem niet meer ken Maar hij is en blijft m'n broertje Hoe lastig hij het ook…

Keert z'n moeder terug naar het verzwakkende olifantenjong en ze geeft hem een paar schoppen. Staat hij toch weer op en loopt verder achter haar aan. Is echter nog geen kinderboek.…

Je wilt schoppen, schreeuwen en slaan je bent zo ontzettend boos je wilt alles doen om te helpen maar je staat helemaal machteloos.…

Oh Broertje van mij Ook al ben je de oudste van ons vier Je bent een gevaar Voor jezelf en voor mij Je ontneemt mij mijn plezier Wees toch eens klaar Wordt toch eens vrij In plaats van schoppen naar iedereen Kijk toch je been Vol blauwe plekken Je vloer vol vlekken Je kranen die lekken Je naasten die verrekken Jouw kar nog te trekken…

Waarom ga je door Met slaan en schoppen als iemand zegt Dat je moet stoppen Doet het je niks Dat je iemand van het leven beroofd Ben je soms gek Niet goed bij je hoofd? Misschien ben jij het morgen Voel je de pijn en het verdriet Maar hoe je ook schreeuwt, krijst, gilt Stoppen doen ze niet…

als een gat in de kaart schoppen aas als as tot aan maart als een gat in 't gaas sirene loeit door wat laatste bladerend verval jazz speelt in op 'n eeuwige herhalen wie kaatst verliest de bal zo rijd de trein langzaam tot n stationsplein wat een waarloos systeem stapeling van jaren ervaren laat maar varen leef je…

Te laat de VADER krijgt schoppen en klappen tot de DOOD. SCHANDE…

Kan niet voldoen Aan de eisen die Jullie aan mij Stellen - had er Niet moeten zijn Zegt mama vaak Tegen mij - en Papa die mij Twee keer in De week opsluit In de kelderkast En mama's boosheid Met klappen en Schoppen onderstreept - En zijn het niet de Blauwe plekken die Ik wekelijks krijg, Maar de slopende Verhoren…

Hou op met schoppen Zie nu eens je fout in Laat me nu maar met rust.. Alleen maar bezig met geld Zie dan in dat het voor hun is en niet voor mij Laat mij met rust.. Laat me alleen nog maar met rust... Ga maar naar haar dat is wat je wilde Laat ons met rust Alsjeblieft?…

schoppen maar tegen het beest hij is nooit één van ons geweest je kijkt ze aan voelt de slagen sluit je af, de pijn is niet meer te verdragen moordlust in hun blik verlamt al je gedachten je proeft het bloed weet waar ze op wachten botten breken en de kou trekt op je ziet jezelf verfrommeld als een vod nog trappen ze uitzinnig…

Als ik mocht schoppen tegen al die lui, die kwaad doen en fout zijn op elke denkbare manier, dan zou ik vloeken, maar dan wél op papier! Maar als ik één keer zeggen mag, dat ik van je hou, is dat voldoende, snap je dat nou?…

en dan omdraaien en weglopen en een deuk in de grasmat schoppen IK WIL WEER GRAS het is toch bezopen door dat kutkunstgras gaat voetbal naar de knoppen ik wil weer gras zoals het was…

het guurt in het laatste stukje ommuurd van het afgelopen jaar ze zuipen en snuiven kotsen ergernis in de liederlijke taal van poolse knopen op de hangplek met sensoren die witte gezichten uitgestreken oplichten het kansloos perspectief tekenen van de dief die in vergeten tijd zijn straf belijdt nog schoppen zij de flessen…