Alle inzendingen over Spijt van daden

en nog is er vertrouwen woorden van spijt wellen naar boven..... en nog is er hoop…

Harde, rauwe kreten trommelslagen op haar ziel, het is zijn gistende woede die weer tot leven komt Haar gezicht een masker van bevroren schrik als hij haar aan wil raken, aarzelend en schuldbewust En weer hoort zij de woorden "sorry, schat", ze voelt haar lijf verstijven want dat is wat hij altijd zegt…

Aanvaard gemeende spijt, schenk water bij de wijn... Laat teleurstelling vieren, zie hoezeer ik ween. Haat en ontwijk me desnoods, maar laat me niet alleen…

Niets dat nu mijn stemming om kan buigen Dus troost ik mij met regels die ik dicht en morgen zal ik voor haar aangezicht weer stotterend mijn spijt staan te betuigen Hoe heb ik haar vertrouwen kunnen schaden Waar vond ik de door mij verwenste moed Was het, dat ik door aandachtzucht gevoed mijzelf met rampspoed wist te overladen Ik weet:…

Een traan glijdt over je wang Een ander valt op de grond Je kijkt me verdrietig aan En je beweegt vaag je mond Ik zie het aan je ogen Het verdriet dat wil je kwijt Maar ik wil het ook horen Gewoon horen dat het je spijt Drie hele kleine woordjes Heel simpel en terecht Dan pas kan ik je weer in mijn armen sluiten Heel teder en oprecht…

Ik zag het aan je handen die mijn wangen streelden Ik zag het aan je ogen die glansden in het kille licht van een nachtlampje Maar vooral zag ik het aan je lippen die voorzichtig playbackten maar zo, dat ik het kon verstaan... Ga weg. Ik ben maar weggegaan...…

Hier aan het strand van de Côte d'Azur rankt haar lichaam een loom ballet op voeten die zweven. Ze weet het niet: denkt dat ze naar de branding loopt en ingetogen praat met haar mooie vriend. Ze wiegt haar slanke taille de hoog gedragen hals de golven van haar heupen. Manestralen slaan als de bliksem in! DE DANS Hier wiegt…

Er heerste doodse stilte in de Kamer, De leden beefden na en zagen bleek En Weisglas sloeg zichzelf, totaal van streek, Verbijsterd op zijn vingers met zijn hamer, Want met een blik die mammoeten kan doden Had Rita haar excuses aangeboden.…

Soms komt spijt een halve eeuw vertraagd. 31 januari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 62…

Ik denk aan onze ontmoeting een gure winterdag een wandeling bij het water voorzichtige vragen Je kijkt me aan een open blik die mooie ogen en hoe ik me bij je voel zo op mijn gemak Uren praten en naar elkaar kijken wonderlijk vertrouwd zoenen en vrijen steeds opnieuw Ik heb je weggejaagd teleurgesteld je droom gebroken door…

Ik wil je nog zoveel vertellen - wat ik heb gedaan vandaag Ik wil je nog zoveel vragen - wat heb jij gedaan vandaag Ik wil nog zoveel met je delen - verdriet en pijn Ik wil je troosten - heel dicht bij je zijn Ik wil weten wat jij voelde - toen jij mijn smsje las Ik wil weten wat jij dacht - of jij mij echt meteen vergaf Ik wil genezen…

Wijn vloeit rijkelijk stemming is gezet je lacht naar me maar je bent al bezet Je ogen blijven staren speels raak je me aan onschuldig op m'n rug moest niet verder gaan Spel wordt gemeen strelend onder het laken alleen ons geheim toch had ik 't moeten staken…

Jonglevenfanaat hangtnestkastjeop onbeheersbaarverlangen naartjilpgeluid stiekum loeren naar open bekjes deurtje even van het slot ademloos genieten van het wonder resultaatdrielijkjes enspijtalsharenophethoofd.…

Ik zie je ogen die me zeggen hoeveel spijt je ervan hebt ik zie je handen die gebaren dat je zelf nu bent genept betrapt en schuldig bevonden door je eigen rechter ik zie je ogen en weet niet meer in hoeverre ik boos op je moet zijn je spijt is overduidelijk je kleur bevestigt dat nog eens schaamrood kleurt je wangen en nog zegt een stemmetje…

Je krijgt geen spijt gun een moment van je tijd een oor om te luisteren je hoeft niet te fluisteren het is maar een gebaar even een hand door het haar een knipoog of een zoen dat moeten mensen vaker doen.…

ik schreeuw alles komt naar buiten woorden van glas woorden zo koud als ijs en jij jij huilt en ik ik zwijg nog een woord sorry…

spijt... een gevoel dat raak je heel slecht kwijt een dag te vroeg, een week te laat? een gevoel dat moeilijk overgaat maar laat het gaan en geef het tijd maar geef nooit toe aan... ...spijt…

Ik heb je verraden onze vriendschap besmeurd, Jij bent vastberaden ik ben verscheurd. Miljoenen heb ik over voor het terugdraaien van de tijd, Een harde leerschool: jouw vriendschap ben ik kwijt.…

Je was nu bijna bij me geweest Ik had je over een maandje in mijn armen kunnen sluiten Je mooie ogen kunnen bekijken Je gebrabbel en gehuil aanhoren Je overladen met kussen Je trots laten zien aan iedereen Kijk, dit is nou mijn kleine Ik had je moeten houden Je gewoon laten doorgroeien in mijn buik Tot een grote meid of jongen Ik had het…

ik heb spijt van de tijd dat ik niet naar je wou luisteren ik heb spijt want ik gaf je nooit de hint dat ik er voor je was als vriend ik heb geen tijd zei ik altijd tot mijn grote spijt…

Jij ligt hier nu Ik had daar moeten liggen Jij bent dood Het galmt door mijn hoofd Jij bent er niet meer Weg, helemaal weg Jij bent anders En daarom dood Jij wou je daarom straffen En daarom dood Ik heb spijt Maar kan er niets meer aan doen Spijt voor wat Je dood heeft gemaakt Ik had daar moeten liggen Misschien dat de spijt…

Ik heb spijt. Spijt van het verleden. Spijt van hoe het is gegaan. Maar met spijt kom ik niet ver. Met spijt maak ik het niet ongedaan. Ik heb veel kansen gehad, maar heb gefaald. Ik heb getracht te leven, maar heb het niet gehaald.…

Denk niet te lang ik heb spijt, Want dat is zonde van je tijd. Denk niet "ik heb gefaald", Want er is altijd een leer uit gehaald. Sta niet stil bij alles wat je spijt, Want dan raak je het heden kwijt. Verwerk alles uit je verre verleden, Want dan pas sta je open voor het heden.…

Toen na korte tijd, zijn verliefdheid doofde, begreep hij te laat en met spijt, dat zij niet was wat zij beloofde. Nu wil hij haar de mond wel snoeren, niet van verliefdheid, maar van spijt, maar zij laat zich door hem niet meer beroeren, en hij verdoet zijn tijd met spijt en zelfverwijt.…

perfect lag het aan jou, lag het aan mij over is het toch had ik het nu maar anders aangepakt dan was jij nog steeds mijn lieve schat met wie ik alles kan delen van je houden het liefste mijn hele leven nu besef ik pas wat ik kwijt ben mijn ware vrouw en nummer één degene die mij liefhad kon laten lachen en huilen wat heb ik toch een spijt…

zal ik niet meer degene zijn, waar je bij kunt schuilen, en kom je om van spijt, en schuldgevoel... Ooit komt 'n moment, waarin jij zult verlangen, naar mijn momenten van warmte en geborgenheid... je voelt je nu in mijn web gevangen, maar mijn liefde en aandacht, raak je steeds meer kwijt...…

In ons donker nu, wacht in de verte geen blaffende hond. Zelfs de vogels zingen niet. En hebben de buren zonder woorden hun kinderen in diepe stilte naar bed gebracht. En is de wind uitgewaaid en heeft de gedoofde zon er miljoenen sterren rondgezaaid. Geluidloos is deze nacht. Om onbegrijpelijk zacht, het klinken van je verloren…

Je had iets gemist, tot je verdriet, Je ging het nog eens overdoen. Herinnering ligt in het verschiet. Desondanks is het heden niet De toekomst van toen.…

Je sliep tussen de lakens van mijn spijt. 't Is schandelijk en toch durf ik beweren: misschien was ik je toen zelfs liever kwijt.…

Door die spijt gaan al mijn gevoelens eraan Het leven gaat zo snel Zonder jou is het maar een hel Ik heb je laten gaan Nu ben je ver hiervandaan…