Alle inzendingen over Spirit van de dromen

Alleen willen zijn wordt dan eenzaamheid, kan eenzaam niet fijn dromen, raak zo mijn wereld kwijt.…

helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting van de stroom het stille kabbelende water versterkt hierdoor mijn droom…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

komen wist aan de tonen wie er binnen was zag de ogen blinken en in het rood van de gezichten las je al het broedsel van nieuwe gedichten ze animeerde het positieve op ieder gebied had altijd vertrouwen in cultuur en avant-garde muziek zij bezat de lach die beweging bracht in wat door stilstand verwaterd was omdat zuurstof spirit…

Indianenland verentooi, geesten en visioenen rode uitgestrekte krijgershand bebloed niet de strijd om eigen land Native spirit moet donker in de vallei passeren langs de vredespijp van wilde rivieren, grijze onafzienbare beproeving, die langs dorre grasvlakten wegtrekt rook, verteld in wolken leed schildert het indianenkleed Native…

ik zag je ogen lachen toen ik wat zachte gedachten uit onze lock down streamde naar normaal we waren verstrikt in de veelheid van losse einden waaraan wij zelfs geen punt konden zuigen tot ik in je blik fantasie en blijmoedigheid las voelde hoe je hart brandde omdat jij nog spirit had je zong het lied van de arbeid met…

Craigellachie, Glenmorangie, Arran, Ardmore, Banff of Bowmore, Tamnavulin, Lagavulin, Cardow, Cardhu, en Dallas Dhu, Bunnahabain, Saint Magdalene, Coleburn, Millburn en ladyburn: Schotse whisky’s, Ierse Whiskey’s, whisky’s uit Wales. Ze zullen het verliezen, want als ik zelf mag kiezen: Hobgoblin Ales !…

soms leek je wel van binnen te branden dansten vlammetjes vol spirit en elan uit ogen die jeugd schitterden geestdrift en enthousiasme waren snel de dragende kleuren in een voortvarende transitie van indolent naar ongekend passioneel je leek gedragen te worden door een tomeloze energie als uitvoerder met een charisma dat…

Als de vlinders komen die de zinnen van je huid mogen vangen, de zinnelijke spirit in de ogen, bron van dromen als de knoppen botten, fluisterend gebaar van vingertoppen in de ravenzwarte haren, de koelte van schaduw op de oogleden, sproeten op de wangen, bloesem van je jeugd in een zijden cocon te spinnen.…

's Morgens bij het wakker worden, nemen we de nacht eens door, heb jij nog gedroomd vannacht? Jazeker wel en ik vertel! Dat klink beter als die van mij, zegt hij, zoonlief was met me aan het klussen, we pakten samen een plank, toen nog een en ineens moest ik er vijf pakken! Toen ik hem zei, dat niet meer te kunnen, zei hij; sjouwen…

Wanneer onze dromen geen waarheid meer zijn wanneer onze dromen ons bedriegen zal de schone schijn van al het liegen aan het licht komen…

Dromend neem ik afstand en stijg op. Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan…

ik voel de zon bijna sacraal ontvang ik zijn warmte ervaar hoe hij spirit geeft aan mijn al zo lang wachtend lijf met gesloten ogen zie ik sterren dansen in zijn helder stralende aura er is geen onderscheid meer tussen binnen en buiten geven en nemen zijn een geworden in het delen van eeuwig leven…

waar is het rood waarop ik ooit mijn koper blies de waar aanprees waarmee ik jou mijn jeugd aanbiedt groen uitgeslagen door te snel en veel willen behagen loslippig werden tonen nog donkert nu voor even de trombone de spirit is eruit mijn riet vibreert slechts kleurloos het geluid…

treed nader in het godenhuis schamp de botten voel je thuis kerken en de zerken al voorbij we etaleren u de vlerken op een rij afgegaan en simpel afgedaan rest niets meer dan merités na een dodelijk pleuritis breng spirit in ons hemels leven de engelen zijn zoet maar kunnen toch dat tikkie aardse net niet geven…

Ik droom een droom, van een witte Kerst, die er waarschijnlijk niet komt. Ik droom een droom van een mooie Kerst, die er misschien komt, Ik droom een droom van een vredige Kerst, die er zeker weten niet komt Want de nachtmerrie overspoeld als een ware tsunami alle vredige gedachten die Kerst in zich heeft!…

problemen kom binnen in een wereld vol magie hier heerst vrede en geen oorlog de liefde verdrijft er alle haat geloof me vrij, hier is nooit bedrog iedereen lacht er en is nooit kwaad kom maar binnen, beleef je mooiste dagen want lepeltjesgewijs zal alles er wel komen op mijn planeet van goddelijk behagen is fantasie de koning van je …dromen…

Ogen schieten achter blinde luiken op en neer er gaat een wereld voor me open, ongekender dan A.I. zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer ongebonden aan een plek spreek ik zelfs oude talen Grieks met Plato en met Bonifatius Latijn speel ik mazurka's van Chopin als…

ze hebben de zon gewist het laatste stukje blauw vergeven nog wolkt onbestemd boven wei en verre dreven het is ademen maar zonder spirit in de lucht energie is gevlucht wij onderhouden met de dood op onze hielen de meesten zijn al ter ziele zonder aanwas is het snel gedaan in de laatste generatie verliest de mens zijn…

zijn woorden passioneerden niet meer kwamen als warme verstikkende dekens uit de krant mimiek en lichaamstaal waren verdroogd zelfs het vonkje met agressie was gedoofd met passieve euthanasie omdat er geen spirit meer voor handen was nog bewogen zijn lippen met de bekende mimiek we zijn bijna klaar met er stevig aan bezig…

binnen omheiningen schrikdraad en hekken daar is het waar de afbraak van vergezichten zijn grimmige tentakels uitsteekt daar huist wildernis licht en ruimte kunnen slechts ademen in de geplaveide dromen van een man die met trage tred de schaduw zoekt onder een eeuwenoude mashatu boom stampende snuivende gnoes…

ik heb je bloemen gegeven de kleuren brengen hopelijk het sprankelen van je blik weer tot leven je werd niet wijs van het somberste grijs uit de dagelijkse info waarvan zelfs de toon ijs gewoon laat smelten tot water juist in het plat gevaasde bloemennat weerkaatst de spirit die wij zo graag weer in je lach willen zien…

ik ben het spelen verleerd vingers en handen doen alles verkeerd waar vroeger fantasie snel gestalte kreeg blijft de vloer nu akelig leeg ik filosofeer denk en probeer maar de spirit vonkt helaas niet meer mijn geest is bezet met tal van structuren zonder ruimte om bij te sturen ik moet weg de ballast overboord naar zand…

Oké Het duurt even Dus heb maar geduld De wens van je leven Wordt spoedig vervuld De vrijheid zal komen Je handen zijn vrij Doe wat je doen moet Maak anderen blij Een lach voor het leven Een kus voor het hart Voorkom dat de kleur van het leven wordt Zwart Het klinkt zo eenvoudig 't Is realiteit De spirit van 't leven Wil niemand toch…

Ik laat ze niet meer toe, al die emoties-niet-van-mij overdosis aandacht maakt me moe leed en lief met jou staat wel op het menu behoedzaam hou ik hart en longen open geen zoete broodjes meer voor mij gevuld met desillusiepijn ik zoek aloude wijsheid op die spirit wakker houdt en wentel mij erin, met kussen uit mijn hart…

jij bent een hype die het scherm vult met een ongekende sensuele spirit waarbij erotiserende muziek de bedding is waarin het weerloze publiek zich laveloos laat meanderen tot costa’s hun snelheid opzwepend verhogen naar een orgastisch hoogtepunt van volledige overgave en de komende clash down elkaar ontmoetend…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

ze waren aanwezig, meer in aantal dan het gezwam van onderling bakkeleien wie nu de mooiste kleuren droeg of het groenste blad ja, de viooltjes spraken vannacht de huiskamer vol met eennachts spreuken en onderlinge verwensingen anderzijds werden ze aan schouder gedragen en van snaar tot snaar ontheven van een spectaculair melodieus ontheven…

Heloha, great spirit from the sky Let's make some thunder!!!…