Alle inzendingen over Suske en Wiske

laat mijn zuchten je stille handen verdichten daar waar mijn hartslag je verlangen bereikt je geeft mij rust kalmeert mijn zinnen teder wiegend door bevrijding gesust laat mij begrijpen jouw onrustig denken je weerloos beroeren het vloeien van mijn zijn je zegt zo weinig lippen woorden je schijnt zo veel in bekorende ogen je…

zo leeft in mij de stilte waarnaar ik soms verwonderd kijk als immer draaiende spiegel in een gevoelig schemerlicht dat kaatst naar alle zijden om het gedoofd lawaai nog verder te verspreiden met grote ogen zoeken mijn zinnen de oorsprong van het eenzaam zijn in de hartslag van duizend vragen tot ik krachtig ben om het antwoord…

Ik voel een zoete regen van woorden tegen mijn naakte lijf tintelend zacht Hand in hand zweven wij door de ruimte Wij kussen en plukken sterren De bruine warmte van jouw huid die de mijne laat leven in koude winternacht Elkaar warmend. De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon…

bij Paterswolde in de Hoornseplas fameus bij stadjers en recreanten vissers aan oevers en waterkanten ontstond plots roering en ambras* één snoek had een echt meisje beet zette al zijn zeven honderd tanden in haar been want zijn ingewanden zeiden hap lekker jong die scheet ze kreet hevig help ik ga naar de haaien hij liet los om haar…

Zoals de zon het vermoeide donker van de nacht verdrijft met haar ogen nog gesloten zo heb ik voor het eerst in mijn armoedig leven begrepen dat de liefde zelf haar tijd kiest en zich met open ogen zomaar nestelt in het leven op een avond door de week Kleur dus vanavond maar je lippen en verleid me, verleeg me tot ik overal bloos…

Ik was nog maar een puber en wist van de liefde nog niet veel had ik alles toen maar geweten want van mijn leven was jij een deel En ik, ik wist al heel snel dat jij de man was van mijn leven en nu we jaren verder zijn pas nu kan ik mijn liefde geven Ach had ik maar naar mijn hart geluisterd dan waren we nog steeds bij elkaar had ik…

Zaterdag was de mooiste dag van de week En je wist als je naar je vriendjes keek Hier gaan ze heel wat beleven En de trainer riep: samen is niet alleen Maar eenmaal op het veld vergat je dat meteen We waren zeven... Het was de tijd van Floris en Q en Q Je ging van huis en altijd volledig in tenue En minstens twee uur te vroeg Het systeem…

Altijd zal ik van je houden. Ik wil je nooit, nee nooit meer kwijt. Want wat er tussen ons gegroeid is, dat trotseert de eeuwigheid.…

Je slaat je armen om me heen je hebt me in je macht en ik heb een vreemd gevoel als je je witte tanden blootlacht Je armen als touwen hebben me in je macht Je ontneemt me de adem en ik verlies al mijn kracht Je vingers glijden langs mijn keel en je laat ze pijnlijk prikken Straks ontsnapt mijn laatste adem Je hebt me laten stikken.…

Het is een schoonheid Waar ik alle dagen naar mag kijken Naar de wonderen van dit heelal Ik zie en ben verbaasd--- Wat zich allemaal laat zien aan mij--- En aan alle mensen. Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen…

bij het meer die ene keer een zwaan dobberde kalm het water zo glad als een spiegel de volle maan scheen de wolken versluierden de maan de wereld was stilletjes aan het vergaan maar die zwaan die blijft eeuwig in mijn herinnering bestaan…

Ik ben geweest zonder de pot met goud te zien slechts een regenboog verwijderd van mijn oude botten huil ik geen vocht meer het is de herfst van mijn leven De traan die ik zal laten daar de goudpot er niet meer is zal moeten vallen in mijn half gevulde whiskyglas van herfst wil ik niet weten geboren word ik een avond oud Hark mijn lompen…

Luid schreeuwende gedachten doelloos dwalen ze door de mist heen zoekend…

Luid schreeuwende gedachten doelloos dwalen ze door de mist heen zoekend…

Schoonheid van jouw woorden doet mij nu slechts smelten de graden blijven constant hoewel uitschieters naar boven weer nieuw zijn.. tijd doodt immers treurliederen tijd kan gedachten doden op een zeer sluwe manier word ik plotseling gedachteloos vol respect vier 'k leven schijn bedriegt, wordt wel gezegd daarom geef ik mij bloot…

De verleiding is groot om te denken dat we met die klimaatopwarming maar moeten leren leven. Dat we er toch niet aan kunnen doen of dat de prijs om ze tegen te gaan te hoog is. Hoe alarmerender de berichten, hoe meer de mens geneigd is om ze te negeren. Laat ons er daarom vanuit gaan dat we die uitdaging wel aankunnen en dat het wel…

Ook ik heb een smoel ook ik had een missie Openhouden van het AGO-Zwembad-Diemen U gaf mijn smoel en missie drukrecht met een open brief Het Ago-Zwembad-Diemen bleef open U bent Amsterdams en internationaal maar ook regionaal en lokaal U bent: World´s Best Designed Newspaper Ik voel me zo trots, excellence met Het Parool onze…

ze tilden zichzelf uit bed met gestrekte benen iedere morgen weer werd gezocht naar ogen zonder spijlen wind rook naar de kamer en een enkel wisseldeken nog immer waait hij over nachten en jaren heen met schimmen, zo dichtbij als gister aldoor slijpen zij dromen in halfzijdigen wrijven tussen hart en steen eens als de adem zich vernedert…

SAPORE ITALIANO (Italiaanse Smaak) Spuistraat, Amsterdam-Centrum Beste Pizzamakkers U bent van de Pizza's Wij zijn van ’t Papier U zijt de Bakkers Wij zijn de Tekstkoeriers Uw werk is qua pizza’s zeer precies Wij zijn van de taal en zeer creatief Beste smakelijke Italiaanse Pizzamakkers, bakkers George en Jan Jacob zijn een soort…

Woorden doordrenkt van dodelijke schoonheid, Daar dwarrelen zij. Op een wind met snijdende scherpte. Zij bestaan niet. Zij zullen nooit bestaan. Geen menselijk hart kan ze horen, Geen menselijk hart kan ze aan. Slechts in een sluier Dringen zij vaag door. Om daarna weg te zweven, Hulpeloos op zoek. Naar een ziel, dapper genoeg, Om de vergankelijkheid…

Het was zo licht toen ik moest scheiden, de spreeuwen kweelden luid en teer, en een onnoemelijk verblijden vervulde veld en atmosfeer. Een plechtig en verblindend wonder verrees, - als waar 't voor 't eerst, - de zon, en bloem op bloem ontsloot zich onder haar zegen, naar zij kracht gewon. De wereld scheen verbaasd te ontwaken als vond…

'Ik heb zo het gevoel dat ik moet kiezen En dat voelt best wel moeilijk, wat voel jij Voel jij misschien hetzelfde voor mij Of heb je iets van; bang me te verliezen?' Yvon en KRO, wat ik bedoel Ik ga straks iemand sláán, dá's wat ik voel!…

Pour lui Mademoiselle Groust de la Fontaine 'k Aenbid uw schoon gelaet in zweymeltael Mitsgaders uw orael verteld verhael 'k En viel voor u van stond af aen, Ghislaine Hoe 't kwam? Het zwoof in klare koepelzalen In 't vacuüm van Maegdenburger bollen Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen Verblind door primavera's zonnestralen…

De Dichter is een neuswijs kind, dat Leven zoekt waar 't niemand vindt. Hij spreekt met bergen, maan en zon alsof dat alles leven kon. De Dood zelf lijkt hem een bedrog, zelfs dáárin speurt hij 't leven nog. Maar de Natuurgeleerde doet juist het omgekeerde. Zijn hedendaagse wetenschap is wonder-slim, en wonder-knap, want die verklaart…

Hartzeer is veelal de aanleiding tot 'n hartenkreet te schrijven en bij een zeer pijnlijke 'n smartenkreet: het uitgillen van: ik weet het ook niet, hoe moet het nou verder maar ook zeker als m'n hart bonkt van liefde en genoegens, geneugden ik wel iets of wat of iemand wel zou kunnen opeten om het, hem, haar dicht bij me te…

Gelukkig heb ik deze maand vakantie Zodat ik in de sfeer van strijd en kilte De tijd heb voor de twee minuten stilte Die ik in acht neem ter condoleantie Misschien dat ik wat minder doden mag? De stilte past al lang niet in één dag…

Reis en aankomst van Nederland Amsterdam-Jordaan naar Gran Canaria; Playa des Ingles De bus van de Marnixstraat zo vertrouwd Schiphol opvallend rustig TUI, de stoelruimte ruimer dan gedacht de vliegreis korter dan op ingesteld Tegenvaller, geen alcoholvrij bier de touringcar, een hele rit met zovele stops Maar dan Dan het Hotel: het Eugenia…

Kennen deed ik jou al een tijdje Vergeten daarentegen zal ik jou nooit Op de kop af 25 jaar geleden hebben wij elkaar in liefde gedefloreerd Helaas heeft neurose van mijn hart en bovendien, maar voorál haar gevolgen mijn leven flink gedevalueerd Versteende tranen als kiezels rollend van berg met een schier oneindige hoogte In onschuld…

Het zijn de gouden muren van jouw hart het zijn de spelonken in jouw denken, waaraan ik géén aandacht meer wil schenken de creatie van jouw eigen leven heeft je vrijheid en verwachting gegeven van jongs af aan wist je je eigen weg te gaan wij dachten en wisten laat haar maar begaan toch is er een keerpunt gekomen waarvan wij nooit konden…

Aan Gustaf Verriest Hoe blij is de arme vogel toen hij, lange lang geboeid, weerom zijn vlerk mag opendoen en in de hemel roeit! En hoe is 't arme viske blij, dat, in mijn net gepakt, half dood gesperteld, los van mij, weerom in 't water smakt! Het gouden vliegsk' hoe blijde ruist het, werk- en worstelensmoe, wanneer ik…