Alle inzendingen over Ter Apel de Akker

Een boze chauffeur uit Ter Apel: ‘Of ik me een klein beetje aanstel? Wat krijgen we nu! Het lijkt sodeju de bonk-bonk-bonk-bonk Bonkevaart wel!’…

De Spreidingswet: een eerlijker systeem. De Eerste Kamer heeft hem aangenomen, waardoor er straks meer opvangplekken komen, maar Wilders zegt: ‘We hebben een probleem.’ Kom op! Wie écht problemen hebben, Geert, dat zijn de vluchtelingen die jij weert.…

Ter Apel is te erg om te bevallen, gelukkig hebben jullie megastallen.’…

Docentenschaarste, PFAS-gif, Ter Apel, de jeugdzorg en de woningbouwmisère, aardbevingsschade, toeslagenaffaire, het kabinet loopt niet zo hard van stapel. Als het in Nederland om mensen gaat komt actie laat, te laat, of veel te laat.…

Voor Heibe de Boer Geur van pijptabak Een rode pen Die lange halen Maakt door wat Wij schreven - Vingers door een Zwarte baard die Geen twijfel kent Zes strepen is een vier Zo is het, En geen tiende meer…

De schrijnende journaalbeelden ('Ter Apel Inside') spreken voor zich...…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen.…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…

Dan is er het bier van klooster Ter Apel de Kruisheren lopen hard van stapel maar brouwen kunnen ze niet dat gebeurt in een industriegebied bij Groningen. Het Kruisherenbier verkopen ze hier in klooster Ter Apel ligt er een stapel van hun assortiment naar heiligen vernoemd hoe fijn het was dit te proeven uit een rond glas.…

Wist u dat er zoveel Chinezen waren? Zeshonderd reeds staan in ons gastenboek Met een onlangs gedaan asielverzoek, Maar dat valt uiteraard wel te verklaren: De actie “Niet naar China!” spreekt hen aan, Daar wensen zij ook niet naar terug te gaan.…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

Een kindbruidje van veertien Gevangen in doeken Verhandeld als geit Krijgt voorlichting in Ter Apel over vrouw en veiligheid De huisregels zijn klip en klaar Geen tabak en alcohol onder de 18 jaar Haar pedoman heeft die nacht het kindbruidje verkracht We weten het, laten het toe Kijken opzij, worden moe Smoezen over een andere cultuur…

Apel 1967 in memoriam Menze Hovenkamp, Jonny Scholtens en Douwe Bos…

wel een opgave in Ter Apel de kloosterenclave weer zichtbaar te maken omringende gracht is half verdwenen je ziet wel het klooster niet het omringende kloostergebied fundamentstenen van de verdwenen watermolen worden weer zichtbaar in de Molen Aa naast de Ruiten Aa als je weten zou waar het verdwenen poortgebouw stond het bakhuis…

Tijdloos staan jullie hier, Eeuwenoude bomen die nootjes Schonken aan hem Die mijn vader, Mijn opa was - En nu ikzelf vader Ben geworden Raap ik met mijn jongsten De nootjes die sporen In zich dragen van ons Onzichtbaar voorgeslacht…

Pyramiden zijn er niet wel grafkuilen uit Steentijd farao's hebben we niet de hoofdelingen Addinga waren autoriteit tempels zijn hier niet wel het klooster Ter Apel maar overal en altijd bewerken boeren het land kweken oogsten uit zand.…

de tocht langs zwarte zeeën en vreemde rivieren voert niet naar de plaats waar alles weer goed komt waar zwaarte in gewicht te vangen is een handbreed aan dagen laat vroeger stapvoets over de brug verdwijnen naar de overkant van verloren tijd een bittere schreeuw vernielt de keel: bevestig ons…

het hoogveen verdween hield het water niet meer vast Westerwolde was in last de Ruiten Aa kon het water niet aan overstromingen komen en gaan akkers staan blank oogsten verrot de streek verarmt gaat kapot tot het afwateringskanaal geheel en totaal de oplossing bracht de nieuwe kans van Ter Apel tot Nieuweschans kwam het Ruiten Aa-kanaal…

Ik liep langs akkers van verlatenheid Door dorre droogten vol met onbegrip Gegroeid in jaren tijd Ik zag geen kleur meer Die mijn onrust kon verstoren Slechts het grauw Moest mij bekoren En de strijd De eigen innerlijke kracht En soms façade Waren broeders Teer, hard en dan weer uiterst zacht Die hielpen bij de ommekeer Waar plotseling…

het komt mij voor alsof je vers gewassen van al wat overtollig is ontdaan mij laat delen behaaglijk uitgestrekt ontvankelijk als een handpalm die je spreidt…

ik leg mijn hart in de voren van een akker niet opdat de raven het zullen vinden maar zodat het kan groeien onder azuurblauwe hemel zich een nest weet of een beginpunt waar nieuwe dingen wachten zijn geklop over treurnis een zacht bed rust zodat het ritme zal galmen over weiland en water aplaudiserend voor het leven…

. ------------------------------------------- Apel = Apollo, god van schoonheid en orde…

geleidelijk verandert er veel het tij zit tegen de karige oogst wordt moeizaam ingehaald waar de wind waait zo hij wil met slagregens die het licht breken naast de resten op de akker -van wat eens vrucht droeg- lijken de wegen in staat van de verwording zonder houvast raken wielen versplinterd glijdt alles voorbij de rand…

een land met blauwe luchten en goudgele akkers vervuld met hoop samen strijden de makkers hebben veel te duchten ze hebben hun hart aan blauw en geel verpand hun hoop echter is niet al te teer maar nog veel te hard het zou zo zacht moeten wezen en zweven als een veer maar voorlopig spreekt hun hoop nog jammerlijk ongewild wreed…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

aarden schans, redoute die daar wezen moet om het gevaar te keren Bommen Berend af te weren Bourtanger Veen had van die plekken waar een leger door kon trekken bezuiden Ter Apel Barnflair stelt zich in 1666 met een schans te weer het geeft vastigheid in de Franse Tijd wordt het een redoute met zes hoeken je moet er nu nogal naar zoeken…

de warme bakker in Westerwolde vervulde het dorp met heerlijke geuren vers gebakken brood maar veel gingen dood stopten, redden het niet in Vlagtwedde ging de bakker failliet in het hele gebied zijn er vier overgebleven hulde aan die vier die overleven in Veele is bakker Leta om zijn roggebrood beroemd bakker Bos in Ter Apel Meinds in…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…