Alle inzendingen over Toekomst

mama! mama! gaan we achteruit? neen, mijn jongen mama gaat naar achter maar jij, jij gaat naar voren…

Ook al voelde ik me dun en koud of dik en warm voelde ik me suïcidaal, vraag niet hoe maar ik bleef in leven altijd met het uitzicht op de hereniging met Jos de Vries en God wat op aarde niet kon zijn kan daar wel zijn, eeuwig.…

Is het echt zo lang geleden, dat we jong waren Of zijn we dat nog steeds Is het echt jaren geleden dat we speelden Of doen we dat nog steeds. Is het echt verleden tijd dat we " bokkensprongen" maakten Dat lukt nu echt niet meer De tijd van toen, komt niet weerom Toch hunker ik steeds meer Naar die mooie tijd, die vroegere tijd Van…

Nederland, onhelder land Regels vallen te omzeilen Overheid toegeeflijk want - Alles beter dan te dweilen Kraan wijd open, uit de brand Schietende met oude pijlen Richting tij en waterstand Laks en blind voor eigen feilen Vrijwel dood de tolerantie Spijtig, lef is er niet meer Vlag en wimpel gaan gebukt Train…

Mijn dagdromen zíjn de mogelijkheid, en daar zoek ik mijn toekomst in, mijn dagdromen Zijn.. Mijn.. Werkelijkheid..…

Hoe de toekomst ook zal gaan, je weet dat ik altijd klaar voor je zal staan. Hoe laat het ook is, welk moment van de dag, ik zal er altijd voor je zijn, voor een schouder, traan of een lach. Ik wil met je mee om de hevigste stormen te bevaren, dit alles is onvoorwaardelijk, zonder mitsen of maren.…

Nooit meer terug naar de jaren van toen, nooit meer terug, niets over willen doen. Maar wel mee willen drijven met de tijd en maar zien waarheen de stroom leidt. Laat alles maar los, laat alles even gaan, het is niet erg om eventjes stil te staan. Het koren wuift, de zon gaat niet onder, en alles om je heen lijkt op een wonder. Nooit meer…

Voor als ik dood en dement ben het groen wat meer goud en zilver, de berg wat meer dorp en schors, het meer wat dieper naar villa's, de dalen wat kleiner en suite, de klokken wat dichter naar krekels, de wereld met uiterste precisie meegenomen in het schort van het meisje voor dag en nacht. ----------------------------------------------…

dooft gewillig wijkt zwaar weer wanneer het anker wordt gelicht ze zet zich af, kijkt schuchter om naar de ondergaande zon haar mond is een bezworen lach een zielsweerspiegeling op zee zend haar op het juiste pad dan wordt ze bevrijd als onverwacht wind opsteekt, de juiste kracht richting reeds geijkt daar gaat ze in gedachten de toekomst…

De schoonheid draagt een verbeten sluier ze schijnt gemaakt van ondoorzichtbaar stof en toch ik wil haar ogen helder zien zijn ze bruinig of donker blauw of dof Is haar lichaam tastbaar zolang ik leef kan ik haar wel binnen tijd verbeelden ik denk dat ze niets om mij geeft andren spreken over haar waar ik zwijg En als ik merk dat ze is opgelicht…

Nu zijn ze nog zo heel erg klein en ze kennen nog geen zorgen, neemt U ze, Here, in Uw hand want U bent de toekomst, U bent morgen.…

In de toekomst is nu niet te kijken maar ze is vandaag tastbaar te maken harde kansen roepen van de daken kom!…

het gewicht van dagen in waagschaal van toekomst gravend telkens weer naar bladzij van jouw jeugd wanhopig blind in angst verstaand jouw vreemde taal uitkledend in eigen schaduw stond je daar in breekbaarheid in koude klaarheid en nevels van stilte nam ik jou in mijn armen samen losten we op in deze wereld de wateren van nacht…

gedragen toppunten afgewisseld met routine matige schamele genoegens goed om even terug te denken de oude dichter sleept zich voort langs ramen met beplakte historie hij vult teksten in opvulling van nieuwe bladzijden lichtzinnig in bespeling van prachtklievende poëzie klaarzettend in het nieuwe jaar in toekomst…

Weinig wist ik als een kind van jaren niets van tijd, het noodlot kwam in vlagen machtig schudde hij zijn wilde haren van zijn zin begint nu iets te dagen In de toekomst is zijn wil ophanden daarom heb ik duidelijke klachten elke dag zijn wazige verbanden nu en dan gevangen in gedachten Ik verwens zijn ongewisse kansen later klinkt niet…

het was slechts een onzinnige brei dat zich tot heden schijnbaar krakkemikkig in u een weg baande of nog gekrast moet worden op een lei gelijk de tien geboden op stenen ook zij vielen in duigen leg die lei toch opzij koestert u in het gevlei gij zult niet buigen neem de benen ga bij voorbaat juichen als u gewoon iets van de toekomst…

Het liefst stapte ik met jou op een vliegtuig of ging ik met jou op een boot Alles achter laten voor een nieuwe carrière ouwe beslommeringen in de goot Op weg naar een nieuwe tijd, met nieuwe kansen we kijken niet meer om alleen nog maar vooruit Op vleugels naar een nieuwe toekomst in de verte schijnt een nieuwe gloed We gaan door alle barrières…

hoewel zij zelf nog amper vijfentwintig heel onbevangen laat zij weten: dit wordt nu al haar derde kind de andere twee nog niet eens peuter ik herinner mij haar als een zwakke leerling en nu, blijkt mij, nog steeds een kind het ijzer stroomt heel langzaam helend in haar bloed hoopvol aanvaard ik weer mijn eigen medicijn wie kent de toekomst…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

We lopen massaal elkaar en onszelf voorbij Oogkleppen worden steeds jonger aangemeten Alleen soldaten lopen nog zij aan zij, ver over de grens in oorlogen lang vergeten Men belooft eeuwige vooruitgang Voor techniek is er geen weg terug Wie bepaalt het algemeen belang, achter ons rug We kenden grote glorie We bereikten ongekende hoogten,…

Ik volg elke stap die je maakt, ga met jou naar alles wat je raakt Ik zie door jouw ogen, en ik kijk naar je mond, ik adem van jou wel elke zucht. En met mijn arm om jouw middel voel ik me sterk en kijken wij voortaan samen naar jouw lucht.…

de troon bestormen waar leven de waarden of normen de troon is al bezet dit is zijn laatste zet hoe groot zijn macht ook is en de liefde voor de mens is er altijd nog de stille wens geen tijd met pijn paradijs zo fijn zijn wij stofdeeltjes in de lucht een licht in een eindeloos tijdloos bestaan dus zucht hoe gaat het beter in de toekomst…

de windvlaag van de tijd doet mij en jou beseffen dat wij met alle streven naar geluk en ondanks vaste tred zó kwetsbaar zijn voor dreigend onheil de rode draad door ons zo achteloos geworpen die je bij 't ruwe weer vertrouwen geven moet blijkt vaak en eens te meer slechts uitgetekend in ons hoofd en vastigheden als een huis zo…

kom, hoor de voetstappen van hen die aan de vrede bouwen rustig en vastberaden gaan ze doelbewust maken ze verschil hoe goed is hun goed-nieuws-gesprek hoor die voetstappen brengen wonderschoon klinkende toekomstmuziek…

Geen toekomst voor hun beiden hij moest gaan keek even nog om droeg haar wanhoop in zijn ogen zij zijn kindje in haar schoot september 1967…

ik zag je dichter het was eind mei in voorjaarswarme poëzie rijpten je woorden uit je mond voorbij de zonsondergang je liet alles dragen in de eenvoud van stilte je liet je hart fluisteren in de eindeloze gratie van aantrekkingskracht,wendbaar in toekomst vederzacht in warm perspectief zelfs jouw straat staat vol beschreven met liefde in…

Als ik 's zomers in mijn tuintje zit, zie ik het paradijs, de bloemen kleuren mijn horizon en boven mij de lucht Daar kan je heel veel sprookjes zien, een monster, of gezicht na een tijd vervaagd de schim een wolk op de vlucht De vogels brengen hun jongen groot, wat hebben ze het druk dus zette ik wat water neer ze drinken en ze baden zich…

het leek, zei je met zoveel woorden alsof ik in het landschap opgegaan zou zijn verbaasd als je nu bent over het frisse groen je hoorde mij met zoveel woorden maar luisterde slechts naar een toekomstlied terwijl ik van dichtbij de mooiste melodie liet horen het leven bij mijn dag is niet meer dan verwachten dat na het rozen water geven…

bij je weg strijkt het avondrood beduusd onze plooiende verhalen langs een peinzend landschap ontwaken onaffe dromen zij wagen het uit te komen op de meest innige houding voor de nacht…

Op zoek naar een nieuwe bestemming om alles van het verleden achter te laten verder te gaan met de blik gericht naar de nieuwe toekomst waar alles dan alleen nog maar herinnering zal zijn.…