Netgedichten

netgedicht (nr. 33.621):

op de afdeling

heel even schiet het door mijn hoofd
zij komt toch niet voor hetzelfde....

nadat de naald er bij mij ingaat
is zij ook snel aan de beurt

de bolling van haar buik
verraadt nieuw leven
hoewel zij zelf
nog amper vijfentwintig

heel onbevangen
laat zij weten: dit wordt nu al haar derde kind
de andere twee nog niet eens peuter
ik herinner mij haar als een zwakke leerling
en nu, blijkt mij, nog steeds een kind

het ijzer stroomt heel langzaam
helend in haar bloed

hoopvol aanvaard ik weer
mijn eigen medicijn

wie kent de toekomst?