Alle inzendingen over Toke Karton

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

wind in de tijd - straatkinderen van het Eilandje wapperen daar bij die vierde toren - ontij croont voor de thuislozen die kruipen in de lofts van karton bij de prefabbuildings waai die daghengsten weg - draai klimmend als opstandig gras door scheuren in beton torens zijn de wachters, staan als bakens voor de maan schepen schaatsen op een ton…

achterstelling luwt niet achter pokdalige deuren Sjofele huizen ontberen media die ons achter dubbel glas opbeuren Laatst beroofde men een baas naast zijn slee van zijn horloge, een modest huis waard Zijn idool, een blits voetbalkampioen weet hoe laat het is voor 1,5 miljoen Daklozen krijgen geen isolatiebon Ze doen het dan maar met gelaagd karton…

Lees aandachtig de namen van hen die liggen in lange rijen geladen in stalen sarcofagen rug aan rug in cocons van karton tot iemand hen ontrolt tot namen in jaren van weleer en eeuwen geleden en begraven.…

verteren de stralen in het duister De kloof verdwijnt in een mist van onzichtbaar verdriet Een gedaante schuifelt zich een weg door de steeg Ooit een mens met huis en haard, nu is er niemand die hem nog ziet Ver weg van de beschaafde wereld afgegleden scharrelt de zwerver zijn eten uit de voerbak Met zijn eeltige vuile handen vouwt hij het karton…

vrienden Vormen dat unieke kunstwerk ; mijn immens stuk goud dat niemand kan vinden Een goed verzorgde straatkat haar vacht kan schitteren en stralen Geborgenheid is rijker dan de mooiste sprookjes of geweldige verhalen De hautaine kerel met stropdas die alleen maar tweedracht zaait ................smijt ik met veel plezier bij papier en karton…

morgen maandag een maart vandaag zou ze jarig zijn ze was geboren in achttien een en negentig zou ze schrikken als ze zag hoe haar wereld van ooit veranderd was zou ze glimlachen om onze onnozelheid in het geloven van zoveel verschillende soorten shampoo of in al die afwasmiddelen terwijl zij in castella geloofde en ijverig de kopjes uit karton…

de ketting van de rooiers rollen in vet als gele streepjes schroeien vroeger dolf men met de hand ’t was kruipen, bukken, dragen nu gooit de zelfrijder per uur tonnen in een zelflossende wagen een volautomatische fabriek met banden en sensoren wast, schilt, sorteert en snijdt daarna de piepers ingevroren snel verpakt in plastic en karton…

voor het grijpen aan de hekken hingen en niemand erom maalde toen iemand en nog iemand en een touw stuk zaten aan het sleuren van een zwaarte toen er nog 1 2 3 geschreeuwd werd en door de lucht gevlogen toen in een hooggeprezen ouderdom mannen en vrouwen mufheid naar de schuren droegen toen dozen te groot waren of te klein of van karton…

is het geschrei dat ik aanbid bij het noemen van mijn eigen naam ik wandel de dood, sterf het leven en vraag aan mijn fantasie hoe lang de voortgang des vele martelingen me blijven smaken in de moed van mijn vorstelijk bekomend slot ik ben het riet aan de oever van een nieuw begin, het raakt mijn geheim maar vlucht desondanks naar het karton…

Willemien de goudfazant die las des avonds in de krant bij ome Ko en tante To daar is morgen modeschow ze zei toen tot haar nichtje tok de hen uit boer Brams kippenhok daar ga ik naar toe al is het duur ik heb zo'n elegant figuur alleen mijn schoenen zijn niet fijn ik leen de pumps van zus konijn en mijn hoedje laat ik keren en vraag de…

nee dat was het Zeker weten Ik zei geen woord, tenzij verzocht Dan nog klonk het bedroefd en mat Ik kon niet luidkeels leven Een hels lawaai vond ik gênant Hoewel het nog zover niet was Als ik bekenden hoorde gaan Had ik al menigmaal gedacht Hoe ik tersluiks ontslapen kon Emily Dickinson 486 I was the slightest in the House — I took…

kijk haperende hemellichamen die als tl-buizen aan en uitflikkeren - langer aan, korter uit en langer uit, korter aan - er is hier nooit iemand rond dit uur het slapen roeit de gehele mensheid 's nachts een aantal uren uit, wie alleen wil zijn en onaangeraakt wil blijven moet wel door deze donkerte dwalen die nog ouderwets gewoon van karton…

The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as Swans- Approached-and spurned the narrow Grass- And just the meanest Tunes That Nature murmured to herself To keep herself in Cheer- I took…

Mijn smartphone kwam verpakt In enig plastic en karton Met deze telefoon ben ik Op zoek naar Pokémon Ik kan me niet herinneren Hoe ik ermee begon Of dat er ooit een tijdperk was Waarin ik zonder kon Ik wil een Pokémon! Jaja, een Pokémon! Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon!…