Alle inzendingen over Toke Karton

gemoffeld metaal streng donkergrijs geheven slurf en ronde poten rechthoekige repen glas in gezaghebbend karton dan geleid door vader’s hand scheidt het donker van het licht stapt een levensgrote Piggelmee in de piste op de muur op zijn stem schuift de dwerg tussen pot en zee profeteert den tovervisch haar les in nederigheid…

Papier, karton, de wereld is een grabbelton een knaagfabriek, een graafmachine die de aarde laat dansen uit gewoonte. Massagepiepjes kennen geen afscheid de avond is een deken, laten we eronder kruipen en elkaar warm houden.…

De hele wereld gemotiveerd, even wordt nog nagedronken, in glansrijke luxe en eeuwenoude stijl, de grootse weg rechtvaardig en geschetst, op karton in plaats van op papier.…

op mijn netvlies spelen schimmen uit mijn verleden oosten wajang wajang om te troosten ik laat ze dansen op licht in hoekige passen en strekkende stokken een traan vertroebelt de oude film klanken geuren op loslopend pikkend tokken wajang wajang in mijn ziel vullen het gemis in mijn gevoel lijmen de brug naar Maluku verstrikken…

Haast hoort men hier alom Het kraaien, tokken, kakelen Van 't bonte hoenderdom - En nog wil Caubes schakelen. Och Caubes! 't Is gedaan; De hekken zijn verhangen! Daar is in 't Meer voortaan Voor u slechts slib te vangen.…

schoenendozen vol herinneringen lieve woorden in vergeeld karton foto’s van jonge hartsvriendinnen lachend in de Scheveningse zon poëziealbums vol geplakte plaatjes hanenpoten op gekleurd papier namen van lang vergeten vriendjes elke woensdagmiddag was plezier schoolagenda’s vol met popidolen dezelfde als op posters aan haar muur koffers…

Marja koe en paard kakelbont en een huis van karton en op de weg een hond en in de lucht een zon (het heeft de boom vergeten) de zon is geel, de hond is bruin de weg is wit - de witte weg - en helemaal rondom de tuin tot aan het huis een groene heg (maar 't heeft de boom vergeten) het huis is rood, het dak is rood en uit de schoorsteen…

Boven de voordeur lost de scheve goot tiktakdruppels die mijn voorhoofd raken met een tok als volgde de dood terwijl zij mij juist naar leven smaken van vallen en vast en damp en vloed van stil en wild en veel en sparen. Dat heeft de waterspiegel van mij tegoed: respect, steeds stijgend met de jaren.…

Markerwadden en wellicht zelfs in de toekomst de Noordzeevlakte bij IJmuiden voor Tata-Steel Maar ook het nieuw op het land bij de boeren en buitenlui maar ook in de stad in de plaats Eerbeek bij de JUMBO met de HOLLEBOLLE GIJS die lege plakkerige statiegeldblikjes vreet zelfs met vuilniszakken vol kieperen ze in z'n grote bek en tik, tak, tok…

Van karton ben ik, bespat aan twee kanten, met druppels die kleurstof achterlaten. Ik kan nat worden, en zachtjes gaan liggen. -------------------------------------------- uit: 'Het geschenk//De Maker', 1996.…

gesloten ogen in de volle zon de zoektocht naar binnen is al gestart identiteit, wat maakt mij zo apart terug naar geboorte, waar het begon onscherpe foto's op een stuk karton ouders uit de verre door kamp gehard persoonlijkheid, hoe kom ik zo verward bedrukt als oogappel, in een cocon mijn identiteit als veranderaar fraaie woorden in…

. -------------------------------------------- GOALIE Ooit moest ik kneepjes van zo'n 'nomen' leren Een duo-eiig kneiterharde knal Van een met sticks gemepte hockeybal Met tok en legguards, in mijn keeperskleren Gelukkig werd ik later een linksbuiten En scheids, die drie keer voor het eind mocht fluiten…

Smikkel smakkel smikkelsmek De eten kauwende lekkerbek Klingelklongel klingelklang koude zoekende IJsblokjestang Hap en bijt en hap en slik Kaasblokjes, worst en vis geprik Spetter sputter spitter splash Tintelend vol champagneglas Mompel mompel mondjevol Vette warme oliebol Tikke takke tikke tok Middernachtelijke uurwerk klok Kus smok smak…

oh Heer van MegaWup Bonus en Luchtkasteel uw wuppies zijn op kinderharten staan op breken zo teer nog in de knop gelukkig is er nieuwe kans tot dokken blijft vooral onze kinderen lokken voor één spankaart het wuppie stickervel wij kunnen ze nu zelf plakken met karton en wollen draad gekleurd voor pluiseffect met oogjes uit de knutselshop…

even naar het kakelverse ei en dompel het –hoe wreed- in kokend water daarna en dat is vier minuten later ontdoet u het van schil, wat zout erbij een broodje, donkerbruin, dat is gezond een blaadje groen is goed voor uw geweten vervolgens slaat u lekker aan het eten veeg wel die gele smurrie van uw mond dan gaat u naar de koelkast, het karton…

De avond kwam en de houtskool werd ontstoken en met een stuk karton het vuur aangeblazen Op de roosters lamsvlees gelegd dichtgeschroeid en omgedraaid er hing een geur van ketjap Om het vuur werd naar elkaar en naar een mot gekeken, die in een flits van licht verdween Ook deze huiskamer is onderdeel van een uitdijend heelal,waarin jij…

Als jonge meid heb ik gevolleybald; ik vond het echt de allerleukste sport. Dus leef ik mee nu het* zo spannend wordt: Oranje wint of wordt eruit geknald. De meisjes moeten Tokyo gaan redden, al was het maar om die kartonnen bedden.…

Tokkie tok als ik nu mijn ogen niet had Was deze scheve beeldspraak Kippig en onthoofd Goedemorgen beste buurman Ik schiet in de pen Wat ook een schele tokkie mag zijn. Deze vrolijke nood Is waar ik voor geboren ben.…

Het bevrijden uit de vliezen, van karton en knellend plastic. Dan pas mag het eerste boek, het levenslicht aanschouwen. Maar is het boekje wel gezond? Is het leeslint wel rood, zoals bindend werd afgesproken? Is het schutblad wel oranjegeel, zoals stellig werd beloofd? Gelukkig ging alles goed. Zucht! 'ZIE!…

dualiteit tussen echt en onecht tussen verstoten en zelfrecht binnen, buiten trachten een wereld te omsluiten leven in de overlevering die vandaag naar morgen heet wonen in kastelen van karton of tussen tochtige muren zeker ook onder het blauw een glimlach in de zon waar men ademt tussen keuze en leuzen van verzamelde levensbrokken…

Tot hij lezen wil en spelen en op kindermarkten lange uren zoekt naar zijn papieren avonturen en kostbaar plastic en karton. ----------------------------- uit: Revisor, 19, 1992.…

dualiteit tussen echt en onecht tussen verstoten en zelfrecht binnen of buiten, helpt trachten een wereld te ontsluiten is het leven in de overlevering die vandaag naar morgen heet of wonen in kastelen van karton of tussen tochtige muren, het kan zeker ook onder het blauw met een glimlach in de zon ademt men dan tussen keuzes en…

Straks missen wij opnieuw een Alpenpiek Steun dus Confédération Helvétique Als het ter stembus gaat, per referendum Voor het behoud der Jungfrau van Cailler Pralines met gestoofde Gotthardpeer En de Mont Blanc op chocola van Lindt De tong proeft des te meer met Finsteraarhorn En Weisshorn, Monte Rosa, Aletschhorn Verpakt in wit karton…

Waarschijnklijk hebben de etters hun lesje wel geleerd: voor dit soort rollenspel kun je beter een tok dragen.…

gaan kijken waar ik later eieren zal rapen stront van legstokken schrapen ach, stel je voor dat het noodlot de trein die ginder verder rijdt vandaag plots van de sporen scheidt zoals een dooier van het wit dan tokken hier bij voorbaat zulke intrieste weeskipjes De gezongen versie is te beluisteren op mijn weblog.…

hij luid 'Kijk hoe ik verval in levenstrieste sleur' 't antwoord is altijd 'n dichtslaande deur De mensen kennen 'm wel, die dronken gek, zuipend, schreeuwend, en bevlekt met drek Horen 'm elke dag maar luisteren echter nooit, naar wat deze verlorene, voor hun voeten gooit Gezellig samen zittend, warm voor de buis, voor hem slechts karton…

niet eigenlijk elke dag valt er wel een vrachtwagen om Weet je wel wat die wegen volgens mij een pakje boter Ik weeg bijna niks maar ik blijf vast aan de grond als het flink waait Maar het zal wel economie zijn denk ik dan Het zal wel iets opleveren ik ben nog nooit omgeblazen in de bocht Maar ja je weet het niet misschien zijn ze wel van karton…

een beetje eenzaam aan de rand de blik een weinig uitgeblust gegrepen door serene rust Voegt zij de woorden tot de daad en smeert wat zalf op de oude wonden verborgen in haar hart gevonden tussen restjes toen en haat gegroeid als bloem geplant als zaad Ziet zij de evenaar vervagen tussen de stralen van de zon gemaakt van plastic en karton…

Máxima's tiara schitterd' kristal in die tijd samen toen wij haar ontmoetten met over en weer hartelijke groeten de Ontmoeting met lach en veel bijval Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid Huilen de grotten echt on and on and on meelijwekkend: Bangeriken van karton de Dikste stapel, nooit meer.…

krachten Ra stolde de zon Horus doofde het licht de mens stolde het vloeibare lichaam van de kleine jongen tot onvergankelijkheid de zachte hand van Anubis voerde het kind naar het dodenrijk de oever langs de Nijl waar de zon onder gaat het verfijnde gelaat de geloken ogen het naakte jongetje verdwijnt in een grote doos van karton…