Restjes

Pluk een bloem van langs de straat
ze kijkt me aan en lacht me toe
geknakt toch kleurig levensmoe
een kind dat door de branding waadt
wordt naakte vrouw die lustig baadt

Jaren later aan de kust
zie ik haar liggen in het zand
een beetje eenzaam aan de rand
de blik een weinig uitgeblust
gegrepen door serene rust

Voegt zij de woorden tot de daad
en smeert wat zalf op de oude wonden
verborgen in haar hart gevonden
tussen restjes toen en haat
gegroeid als bloem geplant als zaad

Ziet zij de evenaar vervagen
tussen de stralen van de zon
gemaakt van plastic en karton
fragmenten menselijke vragen
van vele diepdoorleefde dagen

Schrijver: sephus
Inzender: joop van santen, 6 maart 2006

sephus48hotmail.com

verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 18 stemmen 1.437