Alle inzendingen over Toke Karton

ene J.Klaasen kwam daar op de poppenkast tot heel de Barneveld stil viel in boekdelen zonder tok of kraai het podium verliet morgen komt de huldiging Jan Klaassen van de Dam Katrijn krijgt als vlam nu de nieuwe darteling…

we hadden afgesproken dat ik het nooit zelf zou lezen behalve dan in bad of aan de telefoon voor iemand anders maar nooit alleen voor mezelf om jou maar ik ben net als jij en poets mijn ruiten glanzend om ze vervolgens eigenhandig in te gooien altijd nu nooit later glas in lood is mooi maar valt in kleine stukjes karton is beter…

niet in ons recht zouden bestraft moeten worden vluchten voor de verantwoordelijkheid leg me uit de grondslag van zijn gedachten het grote waarom van dit leven waarom het telkens weer gebeurt de reden, draai er eens niet om heen de begrafenis was somber en triest stoet heel kort, plechtigheid gedempt bezoekers in kleine getale kist van karton…

we moeten vasthouden en iedere vorm van spel Gelaarsd en gepakt gaan we de boer op spreken we van nestwarmte en een nieuwe dracht Koperen onderleggers, smaragden vazen elke kast heeft recht op haar uitzet O u kan niet tegen knus het maakt u wee en naar Dat u dat dan uitlegt aan die man in de straat zijn gerei is ook vandaag weer van karton…

er lopen lijnen over je gezicht verbleekt in scherven gevallen onder de laatste laagjes zon die je achter een glazen raam met geraniums ervoor verzon de herfst plakt aan jouw vel je ritselt als karton…

nu hier bergen ontstaan van hard karton gepakt met herinneringen er schifting is ontstaan van bewaar, oh ja dat en kijk nu eens ruimte heeft gemaakt vele uren achter geregel van hier naar daar er sleutels wachten op nieuwe avonturen nieuwe deuren nieuwe muren een ander uitzicht een ander ochtendlicht datums die steeds veranderen…

Karton vliegt van de kaart af, een gat in de binnenste kring. Kunnen we het nog begrijpen? Of, is het al te laat? Dat het niet het wapen, maar de mens is, die het wapen gevaarlijk maakt.…

De recensenten schreven moord en brand De pasta van karton, de haas was goor Daar draaiden Robert en Matthijs op door!…

De wanden zijn van papier je scheurt ze zo kapot de mensen zijn van karton kijk maar goed, ze zijn al bijna verrot beschimmeld door het vocht dat door de muren komt of gewoon door de tocht kijk, ze kruipen omhoog langs het behang nee, ze hebben niet meer zo lang.…

Men pakt zijn koffers overal op aarde, Verlaat zijn huis van golfplaat of karton; Op tijd nog voor het generaal pardon, Dat LPF vroegtijdig openbaarde. Mat Herben zegt: ‘We gaan er over praten, Als ik maar eerst de hond nog uit mag laten’.…

De overste wil ruimslachtoffers sparen, Ze smokkelt kippen sluw van a naar b, Ze pakt ze in karton en sleept ze mee, Naar plekken zonder slacht en sloopgevaren. ‘Zit stil en rustig,’ schreeuwt Maria boos, ‘De Heer verbiedt het: pikken in mijn doos!’…

We staan hier aan de rand van een recessie en kunnen geen designer meer betalen ook u moet de Cartier riem aan gaan halen ik geef u van 't vervolg vast 'n impressie; U woont straks in een doos van echt karton maar wél ontworpen door Louis Vutton…

Leverde strijd, alleen om zichzelf ten opzichte van hanen te bewijzen Kippen bleven hun eieren gewoon spon- taan leggen Onderhuids speelden echter gevoelens die de onderlinge sfeer nou niet be- paald positief hebben veranderd Waarom tokken kippen en kraait de haan...?…

perspectiefjes in duizenden stukjes karton vorm en kleur die de plaats gaan bepalen ooit zullen plezier en samen het plaatje halen als geluk het ontbrekende feilloos zal leggen een creatie door handen gerestaureerd de benodigde tijd is in gezelligheid met smaak opgesoupeerd…

ik ween vaak binnenin misschien omdat mijn geboorte zwarte vlekken baarde zonder geluid rondom het geraamte van slapende tijd de dag verdroeg geen meisjesblikken of dronken gefluister in schreeuwerige gaten van lichtverlies de dood was elders in schroeiende ogen ik besta slechts uit karton…

Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets dan zij. --------------------------------- uit: 'tellen en wegen', 2011…

leeg kleurden blikken rap uit het rammelend arsenaal roestig schroot van de naargeestige band overspelig bloot met volgers en influencers de tik-tok voorbij is het nog steeds niks geworden tussen hen en zij met het voorlopig hij de act zonder smoel kent geen woorden grieft communicatief hen die wel horen omdat antwoorden in deze…

Het was spontaan het was in het echt het was traditioneel spontaan en echt Ik bezoek het Claverhuis ontmoetingshuis in de Jordaan waar ouderen doorgaans in de meerderheid zijn Echter vier jonge jongens rond de elf vallen me op door hun digitale kennis en zij helpen mij in minuten op TIK TOK Ik voel en zie een project is geboren junioren…

Ik loop door verlaten land op zoek naar een tastbaar gebaar maar vind slechts fluistering tussen dwalend stof stilte verzwijgt hier vele jaren geduldig in dozen van karton nacht verraadt een kinderstem lachend, huilend wachtend tussen muren in deze laatste uren raap ik herinnering van duizend kinderdromen…

Die elke schreeuw van pijn verguist tot tok, die maalt met tijd de leugens van zijn vrouw en breekt en braakt en voert zijn eed van trouw. Het bouwt gestaag zijn geile kathedraal, en mengt zijn rot door elk ‘ik hou van jou’. Het typt en vogelt met de nachtegaal.…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

geel levend donsje kruipt uit barst van eierschil piep zegt het kuiken in het kippenrennetje scharrelt kersvers hennetje Tanka…

Ze was gekleed als courtisane en zij gleed op een stuk karton over het ijzel naar beneden, zulke ontdekkingstochten waarin alles mag. Haar vriendinnen slaakten hoge kreten en ik stond op de brug spiedend van een zwaan naar haar en van haar schuldig naar de zwaan. Ik benijdde zijn gedaante, waarmee hij onbezwaard mijn Leda kon begluren.…

ik maak de nacht wakker omdat ik de boom van blad tot karton niet krijg gedicht hij braakt bergen uit en kinderen zonder glimlach een moeder met gebrek aan geluid en ongekuste lippen afwezig van elkaar en mij hoe anders kan ik schrijven dat de betekenis van haar borsten mij uit mijn slaap houdt wanneer ik mijn doorschijnend…

in mijn bovenkamer liggen tijdschriften in dozen van karton bolle koffers vol vergeelde prenten groeten van de costa, lekker eten, veel zon een buizenradio, lange golf, hilversum, stavanger mijn geheugen is nog zielsbekwaam het gefilterde licht is de buitenwereld door het bescheten kantelraam hoezeer ik ook mijn kasten heb doorzocht…

doodstil heb ik me vanochtend door je woorden gesleept en er lag niemand in mijn armen voorzichtig vouwde ik je brief tot een witte schelp maar zelfs de zee was van karton en op het strand waar ik bellen blies winterde een bladstroom mijn huid ijzig wit neerwaarts naar de kale takken afgesneden van het middaglicht ik…

een vergeelde verdwijning uit de lijst die toen zo goed paste bij de kleur van de kast de lege lijst rust klein en stil bij de Kringloop in een doos van stevig karton samen met andere al dan niet ingelijste portretten niemand zoekt iemand in de blauwgele Chiquita doos die een opening heeft aan zowel de onder…

Het raam maakt een kier en de tafel tot hier breekt op slag en de tafel is niet bij het raam maar hier naast me gaan staan aan de voet van de tafel valt het kleed van de tafel in het licht van het raam buigt het blad een armlengte knikt in de elleboog een reep in de lade, kruimels paperclips het stuk karton dat de tafel recht en het…

de schop onder zijn kont was welgemikt en welbedoeld en beter nog dan een mep op zijn overdreven rond ge neus belandde hij op straat waar er niets te rapen viel dan wat voor de hand lag de resten van een drukke dag dan maar gehuld in karton besloot hij zijn hachje te wagen zoals de andere die daar lagen door de kleume nacht te slapen…