135 resultaten.
Nieuw begin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 849 Het is nu een uur geleden
ik heb aan niets anders gedacht
waar moet ik aan denken,
mijn hoofd en mijn blik
zij gaan haast ten onder
aan zwermen vliegende vlinders
Het is een uur geleden
mijn wangen nog steeds rood gloeiend
en mijn ogen knipperen
alsof het een droom was
maar ik ruik nog steeds,
je vertrouwde geur
Het is iets meer dan…
Hier
hartenkreet
3.1 met 18 stemmen 1.208 Ik wil je zo graag bij me hebben
hier waar ik me thuisvoel
zo veilig en zo warm bij me
zo dichtbij je toen was
wil je komen en wil je blijven
tot het einde van de tijd
zoveel energie kan je me geven
zoveel kracht kan je uitstralen
wanneer ik me verlaten voel
zie ik je voor me
je haalt me eruit, je haalt me in
het leven, en daarom
wil…
Rand van de afgrond
hartenkreet
4.2 met 9 stemmen 717 raak mijn hand eens aan
en voel hoe ik sta te trillen
ik sta op het randje
van een hele diepe afgrond
waarom zou ik niet vallen,
vallen en nooit meer opstaan
zodat ik nooit meer
hoef te bouwen op dingen
die altijd instorten
waar ik nooit sterk genoeg voor ben
om ze staande te houden
dus waarom zou ik niet?
de reden waarvoor ik blijf…
De warmte..
hartenkreet
4.5 met 19 stemmen 1.620 Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend
was ik die in de winter niet verloren
Als ik als kind de warmte van een warm huis had gekend
had het de rest van mijn leven niet zo hard gevroren...…
Ik bewonder januari
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 547 ik bewonder januari
om de scherpe
vliegtuigsporen
in haar blauwe lucht
en de paar witte wolkjes
die snel op worden gegeten
door haar lieve mond
ja, ik bewonder haar
en naast de donker-
bruin gekleurde vensterbank
wacht de koffiepot,
en kaneelsiroop
glijdt over de oude radiator
naar beneden
beneden waar het gras ligt
te roezemoezen…
verloren in eenzaamheid
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 996 Een meisje, vrolijk
lachend naar de mensen
om haar heen
ik kijk naar haar
haar mond lacht
maar haar ogen
vertellen een ander verhaal
een verhaal van eenzaamheid
van angst, van pijn
achter dat lachende gezicht
schuilt een meisje
dat bang is
bang, om niet goed genoeg te zijn
bang, om weer teleurgesteld te worden
bang, om weer alleen te zijn…
Daar in Afrika
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 464 Wij hier in Nederland
Veilig, voedsel en school
is wat wij hebben
wij zijn ontevreden
maken onze eigen problemen
die voor ons erg zijn
Zij daar in Afrika
Onveilig, honger en geen school
is wat zij hebben
zij zijn tevreden
maken er het beste van
weten dat ze elk moment dood kunnen gaan
gaan toch gewoon door
zorgen voor elkaar
Dat moeten…
alleen
hartenkreet
3.2 met 14 stemmen 1.112 ik ben alleen
alleen tegen mij doen ze gemeen
het doet pijn
om alleen te zijn
in de klas
ben ik echt niet in mijn sas
ze pesten me weer
keer op keer
niemand let op mij
ik sta er zo alleen bij
het is niet fijn
om alleen te zijn
snap jij ook wat ik bedoel
en hoe ik me voel?…
Handen.
hartenkreet
2.3 met 7 stemmen 1.033 Jouw warme handen
Sloten zich teder om die van mij.
Ze streelden mij zacht,
Ze maakten mij blij.
Jouw warme handen,
Streelden zachtjes mijn wang.
Vol liefde en voorzichtig,
Dat is iets waar ik naar verlang.
Jouw warme handen,
Nu vol vriendschap maar ook verdriet.
Dat voelde ik in mijn hartje,
Op het moment dat je mij verliet.
Die warme…
You are
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 548 Ik dacht dat ik van je hield,
dat ik alles van je wist.
Maar in dat alles wat ik dacht,
Heb ik me zwaar vergist.
Die dingen wil ik nu niet meer weten,
ik wil alles van en over je vergeten.
Je bent en blijft te leuk en te lief,
maar ondertussen ook gewoon een dief.
Je hebt me gebroken,
je zoekt het maar uit.
Ik blijf niet meer hopen,
voor…
Voor hen die leven
snelsonnet
4.3 met 7 stemmen 337 ‘k Noem Vera Lynn en Doris Day, die twee…
Ze léven nog! Hiep, hiep, hoera, hoezee!…
VERA JANACOPOULOS
poëzie
4.1 met 148 stemmen 30.804 appels blozen
de klankgazelle die ik vond
hoe zoete zoele kindermond
van zeeschuim en van rozen
o muze in het morgenlicht
o minnares en slank gedicht
er is een god verscholen
violen vlagen op het mos
elysium, de vlinders los
en duizendjarig dolen
-----------------------------
uit : Tuin van Eros (1932)
De Braziliaanse sopraan Vera…
Polycythemia Vera
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 Mijn lever, mijn milt
hebben zich volgezogen
met veel teveel bloed
Ongeneeslijk po-
sitief, waagt hij te betwij-
felen of hij sterft
Tijd zal mij leren
wie uiteind'lijk de tango
met mij zal dansen
Tot die tijd pluk ik
de jaren die mij resten
samen met mijn lief
'k Laat mij pas kennen
als mijn lach écht gaat huilen
't Noodlot nabij…
Prima Vera
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 135 ‘Prima vera’
’t Is lente
ik hoorde reeds
het eerste vogelconcert
van merels en lijsters
maar ook hagedissen
kom, sta op, dit mag je niet missen
De eerste knoppen ontloken
’t is lente
'k word sterk door verlangen bekropen
naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen
kom ga gauw uit je bed
ik groet met een zoen
De wilg
met zijn prachtige…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Een zwakke zon was het toch zeker niet
't Was primavera, lente-euforie
Op 't BBB-feest der democratie
Dag Thierry, Wopke, Denk,
hallo boer Biet!
Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Vera’s glimlach
gedicht
4.1 met 174 stemmen 49.725 Het mutsje is wat scheefgezakt
maar siert haar smalle hoofdje rood
kan slechts gedeeltelijk verhullen
dat er geen haren onder krullen
het onbedekte schemert bloot
De chemo liet de lokken vallen
blond dwarrelden ze op de grond
en in het duister van de nacht
bidt hoopvol kleine Vera zacht
Lieve God, maak me gezond.…
Z.w.a.n.e.n.z.a.n.g....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 gebaat
'k Ben psychisch veranderd, sinds ik weet
Dat reanimatie mij niet vergeet
Echter wel de tijd, net te lang
Net op tijd voor mijn zwanenzang
Tijd heelt vele wonden; deze nooit
Deze draag ik mee tot mijn dood
Te dragen last, maar veel verkloot
Of 't regent, zonnig is, vriest of dooit
Mijn bloed soms kruipt, neemt toe, verwart
Maakt Po Vera-verhaal…
Een ander leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Achterlijk jong was ik voor ziekte Poly-
cythemia Vera
Gelukkig veel te jong om er vroeg
aan te sterven
De tijd
die heeft, zielsgelukkig, anders beslist
Die tijd
besloot een ander leven voor mij
Een leven dat
gelukkig meer dan de moeite waard is
Tijd van vóór en tijd nadien
de tijd van vóór heb ik gehad
De tijd nadien is naar…
Blikvanger
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 95 Subtitel: Eye-catcher
Graag zou ik nog het
Sydney Opera House
willen beleven
bij leven en ook wel met ziekte Polycythemia Vera
Die ziekte
die Polycythemia Vera
draag 'k reeds ruim drie decennia
met mij mee
Ongeneeslijk, ongeneeslijk
hoe heeft onze Schepper/Creator zoiets kunnen bedenken
Natuurlijk begrijp ik 't creëren van vele…
Thera Muzetotalloss
hartenkreet
4.7 met 15 stemmen 966 bloemen bloeien
Die manke Jelle die daar stond
Zijn scheve ogen, open mond
Met bloemblaadjes te stoeien
Die Suze is zijn achternicht
En alles is op hem gericht
Dat tussen twee gestoorden
De vlinders fladd'ren in het rond
Ze zitten nu waar hij net stond
Ze zijn het eens geworden
--------------------------------------
Persiflage op: Vera…
Noordernacht
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 125 gaten in de muren
Die kleine potjes van de naaste buren
Zij hoorden alles, ook gelal in kroegen
In Poelestraat, waar vindikater-luizen
De aanwas ging ontgroenen
bij Spilsluizen
En naderhand zich in triomf
ging laven
Aan rituelen bij de
Noorderhaven
De Ossenmarkt heeft voor
hen afgedaan
Die is, als Pluto, ondergronds
gegaan
Met Vera…
Veni, Vidi, Vera!
snelsonnet
3.7 met 11 stemmen 172 Hij was al eens de best geklede man,
Maar daar kon Danny’s schoorsteen niet van roken,
Aan aandacht heeft het lange tijd ontbroken,
Sinds Roller Coaster lijkt of alles kan.
Na Queen zit voor het eerst een Zeeuwse zoon
Als koning op de muzikale troon.…
Visioen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 124 HULDE: VERA PAUW!…
't Minste bij haar vertrek
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 122 30 jaar geleden stopte mijn
hart en
devalueerde mijn geheugen
3 decennia terug, ging ik
er 2 weerom in tijd
geenszins een leugen
20 jaar geleden weer alles
op rails
ontwikkelde zich, ongeneeslijk
Polycythemia Vera met
een veel teveel aan bloed
ziekte onwezenlijk
Een ziekte zonder hoop op ge-
nezing
Een ziekte met als gevolg gebrek…
Zeg het met bloemen.
hartenkreet
4.8 met 10 stemmen 1.370 Onze Lavatera
staat nu bij Vera,
de Anamonen
heeft Astrid meegenomen.
De Angelier
is aan de zwier,
de Akalei
heeft averij.
Maar mijn
Lelietjes van Dalen
kan niemand
komen halen,
want die heb ik
voor het leven
eens aan jou
gegeven.
Gevlochten in
jouw bruidsboeket,
mijn liefste
nog ruik ik het.…
Zeg het met bloemen.
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 1.058 Onze Lavatera
staat nu bij Vera
en de Anemonen
heeft Astrid
meegenomen.
De Angelier
is aan de zwier
de Akelei
heeft averij.
Maar mijn
Lelietjes van Dalen
kan niemand
komen halen,
want die heb ik
voor het leven
eens aan jou
gegeven.
Gevlochten in jouw
bruidsboeket,
Mijn liefste,
nog ruik ik het.…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 33 -
Als Virgo prima vera laat verschijnen
en Flora verzenmaker wordt in kleur
als een versificator pastorale
komt Veritas tevoorschijn in de verzen
Dan schuilt zijn eigen waarheid in
poëmen
ex libris, als het wezen van zijn taal
en met hem spreekt ook Echo's stem boekdelen
aan deze zijde van de hemelboog
Als Iris in fictivistan hem…
luister
netgedicht
3.3 met 26 stemmen 1.123 ondanks winter in mijn lijf
niemand die ik paaien wil
niemand die ik storen zal
in een stad gevuld met leven
is het ware leven stil
doe mij niet na
blijf ver van mij
je mag mijn benen en mijn ogen
om te staan en om te zien
maar nimmer, nimmer mag je horen
door van mij ontvreemde oren
hoe ontluisterd ik nu ben
(met dank aan Vera…
Symfonia cantonia
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 88 Festina lente, 't voorjaar is nog koud
Maar 't lentefeest heeft daar geen boodschap aan
Het bot uit in de zon, bij volle maan
Staan kievitsbloem en speenkruid tussen 't hout
De prima vera lentesymfonie
Is op zichzelf an sich al een gedicht
Laat twijgen zuchten onder het gewicht
Van helleveeg en lichtkakofonie
In park cantonia - maar…
Je dochters kind
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 596 Een wit kussen
Een wit hoofd
Ogen met een kinderlijke glans
Breekbaar zo kwetsbaar
Je knuffel bij de hand
Je geeft geen grote woorden meer
Aan al die kleine dingen
Geen trieste woorden meer
Aan al je geleden pijn
Je hebt geen blije woorden meer
Voor de gelukkige momenten
Je hebt geen namen meer
Voor een ieder om je heen
Nog eenmaal…