135 resultaten.
achterna gezeten door de dood..
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.110 de dood zoekt mij
achtervolgt mij van dag tot dag
wachtend tot de tijd
dat ik toegeef
achterna gezeten door de dood
zoekend naar een uitweg
kijk ik recht in zijn ogen
en voel me verbonden
een zachte bries
bestrijkt mijn hart
het is zoals het is
en het is goed..…
Je dochters kind
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 596 Een wit kussen
Een wit hoofd
Ogen met een kinderlijke glans
Breekbaar zo kwetsbaar
Je knuffel bij de hand
Je geeft geen grote woorden meer
Aan al die kleine dingen
Geen trieste woorden meer
Aan al je geleden pijn
Je hebt geen blije woorden meer
Voor de gelukkige momenten
Je hebt geen namen meer
Voor een ieder om je heen
Nog eenmaal…
Liefdes 4
gedicht
2.0 met 118 stemmen 64.343 Geef mij je wellust, ik wil mijn ontij vieren,
Vergruis de steen waarop ik stoot.
Krauw mij tot regen, vervloek mijn tranen,
Omhels mij met jouw primitiefste leed.
Want beeld op beeld bega ik mijn sterven,
Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan.
Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen.
Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen.…
In memoriam
gedicht
3.0 met 107 stemmen 29.313 voor mijn blinde buurman
Hij stond daar zomaar voor het raam.
Ik dacht - naar mij te staren -
Ontzet trok ik de blinden strakker aan,
Heb hem voor wie of wat hij was gelaten.
Niet in de zon, in het teken van de koude maan
Moet zijn gesternte zijn gevallen
Toen het bijtend zuur hem naar de ogen greep,
Hem in hem sloeg, hem dichtte in het…
Animali
gedicht
3.0 met 40 stemmen 24.534 als een stille bruid
stapt de witte pauw
door het zand
witgekoust
witgekroond
en witgetooid
zo ongenaakbaar
en trots
misplaatst eigenlijk
en al met de blik
van ontevreden vrouw
in de koele ogen
die schichtig bewegen
in mijn richting
getroffen denk ik
m'n spiegelbeeld
van zo lang geleden
alleen, ik mis de angst
in haar blik
als…
Finestrat
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.747 We lagen in ons bed van middagzon
Uit elk verband
Uit elke geschiedenis verbannen.
Vogels vlogen op uit ons verstand
De huid die om ons heen zat, loste.
We vloeiden uit en over elkaar
Werden zee, zwommen zonder handen.
En op het voor ons uitverkoren strand
Stonden engelen op wacht
Met toeters wimpers en bellen.
----------------------…
Zomaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.400 Toen de nacht nog vol beloften was
(je lippen zacht, een stil gezicht)
en er zich uit onze liefde
hevige verlangens hadden opgericht
(en ik mij reeds in tweevoud waande)
Toen de wind zich door de muren drong
om onze naaktheid te doen beven,
wenste ik met jou niet groots
maar ontzettend KLEIN te leven.…
waar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 612 Waar!
Waar kan ik heen?
Waar zal ik staan?
Waar iemand me hoort.
Waar iemand me ziet.
Waar iemand me ruikt.
Waar iemand mij voelt.
Waar iemand zegt, je mag er zijn!
Daar zal ik staan!…
zonder titel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 494 Zat van zee
zat hij zat
aan de zee.
Alleen
de zee
zat er niet mee.…
Achterdeur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 De geliefde hoort op te komen
bij de achterdeur
waar de omhelzingen bij horen,
de toegesnelde zoenen,
het omranken van het gewillige reiken.
Binnen in huis zit vader.
Die ziet het niet.
Hij kijkt tv.
Moeder strijkt zijn hemden
aandachtig gebogen over de plooibaarheid.
Intussen slaat leven een bladzij om.
Bij de achterdeur ligt het scharnierpunt…
Zonder titel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 337 Lage ochtendmist over de weilanden.
Ergens op vakantie wakker worden, vroege morgen,
tent uit, natte sandalen, die aan
en door een heelal van druppels gaan.
In een mantel van vocht verwonderd stilstaan.
Hoe het is een diertje te zijn geworden
dat zich uitrekt naar horen,
en ruikt de schimmeldraden herfst.
Gewaarwording van een vloeiende natuur…
Zonder titel
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 346 Het is koud ligt weggekropen
onder een dekbedberg
met ook nog een jas aan.
Geborgen als een kiem
in een warm ei.
Geschrompeld tot nauwelijks meer dan adem.
Ik zit beneden en wacht
tot hij uitkomt.…
we zijn het eens hoop ik
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 374 lijken
wel omgekeerd
neem de doorzakker
de feestfiguur
met 't ochtendgloren
ziet hij lakens
als hij lakens ziet
gevraagd waarom
antwoordt hij in triomf
ik pluk de dag
mijn diepste wezen
carpe diem
bevlindert dagen
de keurige rijtjesmevrouw
half twaalf exact
gepoetst gewassen
in den minne gestreeld
pyjama aan nachtcrème
aloë vera…
Zeven echo's uit de natuur
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 520 huisjesslak,
bied me onderdak
***
Het web sloot zich niet
“geen vlieg”, zei de oude spin
de mot zit erin
***
Bram, het vliegend hert
liet zich finaal verblinden
door ‘n jonge hinde
***
de koningsvaren
wacht tot het ochtendgloren
om te ont-sporen
***
de kleine vleermuis
had na een geslaagde duik
vlinders in de buik
Een dichtvorm van Vera…
Yesterday
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 Yesterday
all my troubles seemed
so far away
Gisteren
had voor mij het le-
ven nog veel zin
*
Now it looks
as though they're
here to stay
Nu zie ik
er haast geen
gat meer in
*
Oh I
believe
in yesterday
O ik
geloof
in gisteren
*
Suddenly
I'm not half the man
I used to be
Plotseling
voel ik mij…
Sein und Sollen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 Pour lui
Mademoiselle Groust de la Fontaine
'k Aenbid uw schoon gelaet in zweymeltael
Mitsgaders uw orael verteld verhael
'k En viel voor u van stond af aen, Ghislaine
Hoe 't kwam? Het zwoof in klare koepelzalen
In 't vacuüm van Maegdenburger bollen
Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen
Verblind door primavera's zonnestralen…
In dubbel meerfoudt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 daarentegen geenszins wil twijfelen
Aan gerenommeerde arts
Die op basis van haar ervaring beslist weet van wanten
Patiënten voor hun eigen bestwil juist informeert
Opgegaan in tijd, is inmiddels een 5-tal jaren
Een kwart, al 25% van aan ons gedane prognose
En toch, in laboratoria wordt keihard gewerkt
Dus wie weet: IN 't KADER VAN POLYCYTHEMIA
VERA…
La Carrière, Rosnay
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 590 vervallen raam
Waar onkruid onder de pannen groeit
nog authentiek
nog niet bedorven
Waar insecten
oor verdoven
duiven koeren
op de cour
Geraniums de potten kleuren
en blauw geverfde emmers
bij de waterput
Een vijg welhaast
de abrikoos bezwangert
met zijn geur
Het trapje
naar de grote keuken leidt
waar ook nooit rust is
want Vera…
ik herinner mij haar lach
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 2.036 Ik herinner mij haar lach
niet hoe het klonk
noch hoe het zag
want met de jaren
worden herinneringen vager.
Maar ik weet nog hoe zij
een kwinkslag of een grapje vond
voor elkeen die voor haar toonbank stond.
Ze was ook sentimenteel :
een appel weent
onder suiker en kaneel.
Dezelfde zakdoek droogde onze tranen
van rozenwater en later
van…
als woorden knellen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 6.231 als woorden knellen
net als te kleine schoenen
kan een glimlach
of een knipoog
zo mooi blootsvoets lopen…
ze huist in dozen
hartenkreet
2.0 met 53 stemmen 11.138 ze huist in dozen
door een vrachtwagen gebracht
bestek en borden reeds terecht
glazen in de nieuwe kast
zeep en washand op de tast
de rest is nog een labyrint
waar geen mens zijn weg in vindt
behalve zij die de codes kent
met stift geschreven op elk pak
haar kleren sprokkelt ze bijeen
uit deze en gene mand
ze stapelt op
en af elkaar…
scheur dan!
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.431 wil je scheuren?
scheur dan!
dat ik in snippers val
op natte grond
weer samenklonter
lelijker, vormlozer
nog bozer dan ik was
niet meer te versnipperen
breekbaarder dan glas…
vóór de ochtend
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.703 de pillen liggen klaar
naast de fles met sterke drank
om haar verloren moed te schenken
geen schreeuw om hulp of snikken
haar gedachten zijn gesmoord
in doodse stilte wil ze slikken
te moe om te beseffen
dat ze een keuze heeft
wat zij die niet meer leeft
nooit heeft gehad
ze ziet haar moeders lief gezicht
dat in het donker oplicht…
Een gedicht voor Daan de Ligt
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 464 Toevallig kwam ik op uw site terecht
en met verstomming werd ik toen geslagen.
Vertel mij hoe ik deze vondst moet dragen;
het zien van zoveel goeds bekomt mij slecht.
Geen Haagse topic die u naast zich legt.
Niet-Hagenaars, zij mogen ook niet klagen
want desgewenst verblijden zij hun dagen
met humor die u door uw verzen vlecht.
Ook ik ga…
Chaos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 3.287 chaos op twee benen
gedachten in de wind
een acajou 'k-vergeet-je-welletje
dat geen enkel kattebelletje
met haar afspraak verbindt
zo zegt ze, zo vergeet ze
zo belooft ze en zo weet ze
dat geen enkele agenda
haar belofte waar kan maken
maar één sorry van dat smoeltje
en ze meent het, want dat voel je
dan wil niemand (dus ook ik niet)…
Feest
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 4.007 zijn geschenk voor haar feest
staat nog in de winkel
enkel in haar geest
is het ooit ingepakt geweest…
Niet om te lachen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.325 de mens
de grootste grap
de uitgemolken mop
die elke god aan een andere vertelt
strijdend om de strafste clou…
Fractie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 188 bakstenen op elkaar gestapeld
ik dicht er mortel tussen: het is een muur
schrijf ik “deur, raam, dak”, het wordt een huis
ik laat de zon erop schijnen
aan de overkant poot ik een paal neer
niet zomaar één
er hangt een bordje aan: Bus
niets laat vermoeden welk drama
er in dit tafereel besloten ligt
maar als ik zeg dat de afstand
tussen…
Dingen in gedichten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 310 Ik dicht niet over 't wezen van de dingen,
al brengt hun beeld mijn onderwerp tot leven.
Ik schrijf niet “lamp” om 't licht dat zij kan geven,
maar om mijn lieve moeder te bezingen
die wachtend las, toen wij naar fuiven gingen.
Ook heb ik 't onbestemde vaak beschreven
door er een vergelijking op te kleven
met zaken die mij dag na dag omringen…
Stemmig Landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 198 Een vlakte kan mij niet bekoren
zoals dit heuvellandschap doet.
De parallelle, rechte voren,
in zware aarde omgewroet,
bewijzen pas hun lengte goed
wanneer het veld waarin zij sporen
een glooiing kent. Alsof een vloed
het land heeft opgestuwd waar koren
en ieder zo vertrouwd gewas,
speels wuivend naar wie rust komt halen,
genoeglijk…