inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 999):

Finestrat

We lagen in ons bed van middagzon
Uit elk verband
Uit elke geschiedenis verbannen.

Vogels vlogen op uit ons verstand
De huid die om ons heen zat, loste.
We vloeiden uit en over elkaar
Werden zee, zwommen zonder handen.

En op het voor ons uitverkoren strand
Stonden engelen op wacht
Met toeters wimpers en bellen.

---------------------------------------------------
uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000.

Schrijver: Vera Beerten
Inzender: bvm, 14 september 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 20 stemmen aantal keer bekeken 8.746

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)