Netgedichten

netgedicht (nr. 79.723):

Symfonia cantonia

Festina lente, 't voorjaar is nog koud
Maar 't lentefeest heeft daar geen boodschap aan
Het bot uit in de zon, bij volle maan
Staan kievitsbloem en speenkruid tussen 't hout

De prima vera lentesymfonie
Is op zichzelf an sich al een gedicht
Laat twijgen zuchten onder het gewicht
Van helleveeg en lichtkakofonie

In park cantonia - maar dit terzijde-
Doet een osmanthus danig van zich spreken
Als scherzo tussen alle passiepreken
Van pieris de japonica rotsheide

Is 't paasei in de lente kakelvers
Wacht u dan voor het calimero kuiken
Het wil zich als magnolia ontluiken
En geurt welriekend als japanse kers

Waarheen, zingt de magnolia stellata
Het ave verum corpus, sotto voce
Met bloed en zweet en tranen ons ontloken
Waarvoor, magnolia soulangeana