Alle inzendingen over Verfoeilijk

Minder verfoeilijk is de schurk in lage doen dan wie schurkachtigheid verbergen achter hoge rang en schone schijn. Met redepronk te schitteren valt hun niet zo moeilijk als eerlijk mens te zijn.…

Camiel en Boef gedroegen zich verfoeilijk naar vrouwen toe en zijn terecht onttroond. Zo leren zij dat wangedrag niet loont. Ach mannen, denk ik, is het nou zó moeilijk? Wat vrouwen willen is gewoon een heer die zich het liefst gedraagt als teddybeer!…

echt véél te moeilijk en feiten deugen niet: gewoon verfoeilijk ‘zij weten alles’; stellen dús geen vraag op blaren zitten? dat valt reuze mee en anders schenk ik nóg een kopje thee…

Graag schrijf ik gedichten tot eer van God om Diens Naam te verheerlijken wat ook eigen geloof versterkt daarbij brengt een verborgen lamp doordringend schemerlicht in heel mijn geweten laat de vermelding schijnen als je bij het daagse leven Jezus' wil niet nastreeft zijn schrijfsels aan de Heer gewijd verfoeilijk gekwezel scheldwoorden…

Aanblik van trouweloze ogen, in laaghartige kwelling, met een glimlach die veinsde, een hart genoegelijk onderwierp, aan valse en zilte emotie's, verteren zoetzwevende gedachten, verhullen lustere wolken, in duister gehuld met zwart agaat, ontkiemen verfoeilijke tastzinnen, die onbarmhartig toeslaan, om de bespotting van liefde, in lijdende…

Is het afgunst en jaloezie vindt ze 't mooi of verfoeilijk, laten blijken hoe je iets vindt dát is toch niet zo moeilijk. Ze wil van mij wél horen hoe ik iets vind van haar is 't leuk, kan 't ermee door dan zeg ik prachtig, echt waar want in mijn woordenboek komt afgunst en jaloezie niet voor!…

Wij waren dreigend onheil samen Te krom geschopt om recht te doen Bij afscheid droeg ze kamerjassen Eerst zat ze in haar ondergoed Nooit wetend of we vrienden waren Verfoeilijk was het rechte pad Ons levensdoel, elkaar verlaten Zat dieper dan de splinter zat Voortdurend bracht haar blik teweeg de vraag of zij belager was Dat afgunst zat…

Kleuren krioelen nodend aan flessen in kasten, op tafels van de slijterij. Drank, geboren uit menige boerderij, wil voor vermaak zorgen of dorst lessen. Vrolijk vocht, gegeven door graan en bessen, schept een vrij dansende gedachtenrij. spoedig zetelt spitsvondige plagerij, ontaardt in teugelloos klessebessen. Een opgewekt echtpaar maakt…

mijn lieve schat weet je wel dat ik deze dagen zonder jou in die verfoeilijke kou verlang naar jou en je sterke armen die mij zo verwarmen dat het lijkt of de zon altijd schijnt het vuur altijd brandt ik tel de dagen en de vragen die…

bestreden om 't meest onverdraaglijke 't minste behagende normenverlagende deeghouwersvers twee koekjes van eigen deeg zo van de slager de deeghouwersslager gesneden en vers in de hitte der strijd en in 't vuur van 't gevecht is het meest ombetaamlijke - het moet gezegd - op 't vleesboek verschenen van joutube en mij die verfoeilijke…

ik heb de tijd kalm beheerst ontdekt de tik die traag verstrijkt voorbij aan ieder naar binnen een blik open gezicht een wijle weet gevoel in het lijf gedachtenherinnering in zeer lange rust en een lome slaap plotsklaps wakker lachend wezen verfoeilijke waan een dromende zot donkere woeste tobberijen minne moeite zoekt…

Omtrent -hoe kan het anders- dood en leven Te midden van de varens en het mos Het huis ligt zes mijl van het plaatsje Oss In stilte is het dat de bladeren beven Om dennen is het dat libellen zweven En ook een wit, gevleugeld, sierlijk ros Toch heerst er droefenis naast dit genot Een draak spuwde door wolkenlagen heen Een spookverhaal, verfoeilijk…

Het is zo moeilijk om te zeggen Verfoeilijk om 't uit te moeten leggen Dat hovaardige het niet kunnen vatten Op het duistere pad met zwarte katten Hoge ogen en een valse tong Hebben mij putten gegraven terwijl ik zong Omdat ik Uw bevelen heb gezocht God die mij heeft vrijgekocht Voor de wereld zijn wij de gedrochten Die Messias Jeshua…

Nog nooit was rijmen zo moeilijk Dan nu ik dicht voor jou Elk woord lijkt nu verfoeilijk Wanneer ik denk aan jou Konden we maar verdwalen Naar een wereld zonder respijt Waar gevoel de koers zal bepalen En 'we zien wel' zijn eigen leven leidt Kon ik je maar beminnen Maar daarin zit het venijn Want waar verstand zal overwinnen Zal gevoel…

stinkende kerel kroop gauw langszij en onder het dek tastte meteen zijn klauw Ze wilde gillen; ze krijste toen geluidloos compleet verstijfd moest ze hem toelaten; Voor ‘t smerig werk gaf hij vijftien euro’s die konden ’t arm kind ..niet meer baten Haar teer hartje kon niet lang meer leven de ervaring schonk haar hart te veel leed Ze kon zo’n verfoeilijke…

Voor Cor en Kurt, was wat zij zei verfoeilijk. Wij zijn ooit beiden Piet geweest en hebben toen genoten, maar in het huidige klimaat is het wel heel erg moeilijk om achter ‘t zwart van Piet te staan, zo hebben wij besloten. En jij? Wat vind jij, kamerlid? Hoe sta jij in die kwestie?…